8 Μαρτίου 2020 «Ημέρα της Γυναίκας».
Τι να γράψεις σε μια επέτειο που από μόνη της σηματοδοτεί τον «αποκλεισμό».
Σκεφτείτε.
2 μόνο γυναίκες στο Δημοτικό Συμβούλιο στο Αργοστόλι.
Η κοινωνία είναι βαθιά ρατσιστική.
Έστω λόγω της ημέρας
Διαβάζω για την κίνηση των Κυπρίων Γυναικών για τα δικαιώματα ισότητας.
Η Κίνηση «Τώρα είναι η ώρα».
Το 1974 η Κίνηση των Γυναικών είχε άλλη στόχευση στην Κύπρο.
Θυμάμαι με την ευκαιρία το τεράστιο αντικατοχικό κίνημα των Γυναικών της Κύπρου, αλλά και των Γυναικών για την Κύπρο.
«Οι Γυναίκες Επιστρέφουν».
Κατά την γνώμη μου ήταν η μεγαλύτερη δράση γυναικών στα τελευταία 50 χρόνια.
Η Κίνηση «Οι Γυναίκες Επιστρέφουν» συγκροτήθηκε αμέσως μετά την εισβολή και κατοχή της Κύπρου, αυτόβουλα από Γυναίκες της Κύπρου και ολόκληρου του Κόσμου.
Στόχος «Ανοιχτά σύνορα ,όχι στις ζώνες αποκλεισμού, ερχόμαστε με ειρήνη».
Το 1975, στον πρώτο χρόνο της κατοχής 30000 χιλιάδες γυναίκες βάδισαν προς την Δερύνεια, προς την Αμμόχωστο.
Ακολούθησαν πορείες προς τα κατεχόμενα. Διαμαρτυρίες, αγώνες, αντίδραση κατά του Οζάλ στην επίσκεψη του στην Αθήνα.
Το 1989 αυτή η δράση έπρεπε να σταματήσει αφού χάθηκαν τα αρχικά χαρακτηριστικά και θα κινδύνευε η ίδια η Ιστορία της Κίνησης από τον επερχόμενο εκφυλισμό.
Το γράφω για τις Γυναίκες του Αγώνα.
Το γράφω για την Κατερίνα Κουταλά,τέως Δήμαρχο Ερύσσου,μέλος αυτού του τεράστιου Αντικατοχικού Κινήματος στην Κύπρο.
Το γράφω σημειώνοντας τα θαρραλέα τότε βήματα της Κατερίνας προς τα Κατεχόμενα με σύνθημα
"Ερχόμαστε εν ειρήνη"
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου
Σημείωση: Μόνο ένα μέλος αυτού του ιστολογίου μπορεί να αναρτήσει σχόλιο.