Για την τράπεζα διαμαρτύρονται στον Πόρο, για το κλείσιμο της.
Θα γίνει η προβλεπόμενη για την περίπτωση συγκέντρωση διαμαρτυρίας, θα συγκεντρωθούν οι «συνήθεις ύποπτοι», θα ακουστούν κραυγές και ψίθυροι,
Oι επίσημοι θα δηλώσουν «ότι κάνουν ενέργειες», κάποιος προχωρημένος θα προτείνει να σηκώσουμε τα ανύπαρκτα λεφτά μας από την τράπεζα, ύστερα θα σβήσουν τα φώτα της σκηνής και μετά σιγή.
Αυτό συμβαίνει πάντα στον Πόρο σε έναν κύκλο «χαμένων ευκαιριών». Η εγκατάλειψη της προσπάθειας κατασκευής του γυμνασίου-λυκείου στον Πόρο, η μαρίνα, ο παιδικός σταθμός, το κτίριο υποδοχής στο λιμάνι, ο μυκηναϊκός τάφος, η αρπαγή των ευρημάτων της Δράκαινας, η εγκατάλειψη του αρχαιολογικόυ εκθετηρίου.
Κύρια όμως στον Πόρο δεν υπάρχει πια το ανήσυχο πνεύμα της αναζήτησης.
Δεν υπάρχουν αυτοί που ονειρεύονται.
Δεν υπάρχει μια νέα κρίσιμη ομάδα ανθρώπων που θα διαλέγεται, θα οραματίζεται και θα προχωρά μπροστά χαράζοντας «δρόμο».
Ετσι, μόλις σβήσουν τα φώτα, δεν θα έχουν δει «το τεράστιο μοναδικό,ζωογονο δάσος του Πόρου».
Θα τρέξουν να κρυφτούν πίσω από το δένδρο.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου
Σημείωση: Μόνο ένα μέλος αυτού του ιστολογίου μπορεί να αναρτήσει σχόλιο.