Ως γνωστόν το «Μέγαρο» για την Σάμη θέλει τον Καπετάν Καφτρίλια.
Τσαντίστηκε ο Καπετάν Μιχάλης (Γάκης) και ξεσάλωσε διεκδικώντας και αυτός το Βιλαέτι.
Δίπλα από τους δυό Καπεταναίους μαζεύτηκαν διάφοροι «αρματολοί και κλέφτες» και πιασαν τα «δερβένια».
Προ του βέβαιου εμφύλιου αποφάσισαν να κάμουνε μάζωξη οι Καπεταναίοι και να μοιράσουν το Βιλαέτι και άλλος να πάρει τις Στεριές και άλλος τις Λίμνες και τις Θάλασσες.
Η συνάντηση αποφασίσανε να γίνει στο Πολιτιστικό Κέντρο στα Διβαράτα, νύχτα να μην τους πάρουνε χαμπάρι οι «Οχτροί».
Έφτασαν στα Διβαράτα οι Καπετάνιοι μαζί με τα πρωτοπαλίκαρα τους, τον καπετάν Παρνασσό, τον καπετάν Γασπαρή και άλλους πιο δευτεράντζες.
Μέσα στην σιγαλιά της νύχτας βάζουνε οι Καπετάνιοι το κλειδί στην πόρτα σιγά-σιγά, «στις μύτες» να μην τους ακούσουν και τότε έγινε «το έλα να δεις».
Οι Καπετάνιοι δεν ήξεραν πως ο Κοτσιλινης πριν φύγει είχε βάλλει για τα ησυχότερα στο Πολιτιστικό Κέντρο συναγερμό που ενεργοποιήθηκε και σείστηκε το στερέωμα. Από τον Αγκώνα μέχρι την Άσσο και την Αγία Ευφημία βάραγε η σειρήνα που ειδοποιούσε πως «κλέφτες μπήκαν στο μαντρί».
Τρέξανε όλοι στα Διβαράτα και βρήκαν τους «Καπεταναίους» να ψάχνουν πως θα σταματήσουν αυτό το κακό. Σαν μπανιάρες γάτες έφυγαν από τα Διβαράτα οι Καπετάνιοι και δεν πρόλαβαν ούτε να τσακωθούνε και πήγανε καλλιά τους. Και ζήσανε αυτοί καλά και η Σάμη και η Πύλαρος και η Ερυσος καλύτερα.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου
Σημείωση: Μόνο ένα μέλος αυτού του ιστολογίου μπορεί να αναρτήσει σχόλιο.