Επειδή πρέπει να είμαστε δίκαιοι.
Σε όλο αυτό το Δημοτικό «τσίρκο» που «δίκασε» εμένα και τον Μεταξά υπήρξε ένας «Άντρας».
Αναφέρομαι στην Κυρία Ελπίδα Κατσαίτη. Είναι η μόνη που σε χρόνο ανύποπτο μου δήλωσε την λύπη της για την συμμετοχή της σε αυτήν την αθλιότητα.
Η μόνη που διαχώρισε την θέση της.
Δεν είχα συναντηθεί ποτέ πριν μαζί της, δεν συναντηθήκαμε ποτέ μετά. Δεν με είχε «ανάγκη». Εξέφρασε την λύπη της από λόγους Αρχής.
Αυτή κ.Παρίση φέρθηκε «σαν Άντρας» όπως νοείται το «αντριλίκι» και όχι όπως αυτάρεσκα και περιαυτολογώντας το θεωρείς λαθεμένα εσύ. Για το δικό μου λεξιλόγιο η Ελπίδα Κατσαίτη είναι μια Κυρία Ένας θαρραλέος άνθρωπος.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου
Σημείωση: Μόνο ένα μέλος αυτού του ιστολογίου μπορεί να αναρτήσει σχόλιο.