Όχι Μάκη, να μην κάνουμε νεκρόδειπνο για τους αγαπημένους που μας άφησαν πίσω.
Να τους ξεχάσουμε δεν είναι φόβος.
Τους έχουμε στην καρδιά και στο νου μας.
Έρχεται η ώρα να πάμε πίσω στην Ρίζα και στο Μπρούζι, στην Αγία από τους δικούς μας «Αγίους» Γη των Πρόννων.
Με ένα τσαπί και μια χτυπιά να σκάψουμε ξανά και να ξεπηδήσει η θαμμένη Ιστορία, παλάτια, Βασιλιάδες και μεγάλοι ταξιδιώτες.
Εκεί θα σπείρουμε σαν τον παλαιό «ανιψιό» μας τον Ιάσωνα τα «δόντια του Δράκοντα».
Και τότε θα πεταχτούν από την Γη οι αλησμόνητοι φίλοι μας .
Ζωντανοί, χαμογελαστοί, χορεύοντας, τραγουδώντας και πίνοντας γιατί τότε
Θα έχουν δικαιωθεί.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου
Σημείωση: Μόνο ένα μέλος αυτού του ιστολογίου μπορεί να αναρτήσει σχόλιο.