«ΕΩΣ ΚΟΡΑΚΕΣ ΛΕΥΚΟΙ ΓΈΝΩΝΤΑΙ»

Χειμαρρώδεις και επιθετικοί κατά του Βίκτωρα Ρουχωτά, κατά του Σπύρου Πεφάνη, κατά του Ματιάτου, κατά του Βανδώρου, του Γαβριελάτου, κατά της Κίνησης «Κεφαλονιά Νησί για όλους», κατά του Μπατιστάτου, ακόμα και κατά του Παρίση όταν αποτόλμησε να ψηφίσει θετικά σε προτάσεις και αποφάσεις.

Διάφοροι «Λαϊκοί αρθογράφοι», πολιτευτές του χθες, Δημοσιογράφοι του προχθές.

Όλοι μαζί :

«Όχι, δεν θέλουμε τίποτα, στάχτη και μπούλμπερη όλα,ψηφίζουμε στα πάντα ΟΧΙ και καταγγέλλουμε όλους όσους δεν μηδενίζουν τα πάντα, όσους στέκονται θετικά και δημιουργικά».

Και η κοινωνία, οι πολίτες που θέλουν κάτι να γίνει και κάτι να αλλάξει,αυτοί που βλέπουν το μέλλον και τα πράγματα θετικά και κριτικά διερωτώνται:

«Μα δεν βαρέθηκαν και δεν ντρέπονται να υπονομεύουν τα πάντα; Εως πότε θα συνεχίσουν το ίδιο βιολί;».

Την απάντηση την δίνει ο Λόγος.

Στην Αρχαία Ελλάδα υπήρχε μια παροιμία:

«Έως κόρακες λευκοί γένωνται»

Δηλαδή

«μέχρι να ασπρίσει ο Κόρακας».

Και επειδή ο κόρακας δεν θα ασπρίσει ποτέ πάντα θα μείνουν ίδιοι.

Αυτοί, οι λίγοι, δεν θα αλλάξουν ποτέ.

Αλλά η ζωή θα προχωρήσει και χωρίς αυτούς.