ΓΕΡΟ-ΚΟΛΟΚΟΤΡΩΝΗΣ «ΤΖΕΚΟΥΡΙ ΚΑΙ ΦΩΤΙΑ»
«…βγαίνοντας εις το Δερβένι του Λεονταριού, απάντησα ένα πεζόδρομο σταλμένον από τον Βασίλη Μπούτουνα Καριώτη και μου έγραφε ότι οι Τούρκοι της Καρύταινας και ο Βοεβόδας του Ημαλικίου Μουσταφάς Ριζιώτης,εκλείσθησαν εις το Παλιόκαστρο της Καρύταινας…
Ο κάμπος της Καρύταινας δεν ηθέλησε να πιάσει τα άρματα.
Εγώ δεν έλλειψα να κάμω προσταγή και πάτησα την βούλα μου.
Όποιο χωριό δεν ήθελε να ακολουθήση την Φωνήν της Πατρίδος Τζεκούρι και Φωτιά»
Ετσι τα έγραψε ο Κολοκοτρώνης στα απομνημονευματα του.
Στις 25 Μαρτίου ήταν στην Καρύταινα,στο Τετέμπεη.
Εκεί έδωσε το σύνθημα
«όποιο χωριό δεν ήθελε να ακολουθήσει την φωνή της Πατρίδος Τζεκούρι και Φωτιά.»
Στις 25 Μαρτίου στην Αγία Λαύρα ήταν μόνο η «Ιστορική Μυθολογία»
ΜΕ ΜΙΑ ΓΡΑΦΙΔΑ
Μάθαμε για την Ελληνική Επανάσταση του 1821.
Τον Ξεσηκωμό του Γένους.
Η Πατρίδα γεννήθηκε ξανά από το Γιαταγάνι, την Σπάθα, το Καριοφίλι Αξίων Τέκνων της.
Η Ιστορία όμως γράφτηκε και από την γραφίδα .Γράφτηκε με Αίμα αλλά και Μελάνι.
Ο ΦΩΤΑΚΟΣ
(1798-1879)
Ο «Φωτάκος» ονομαζόταν Φώτης Χρυσανθόπουλος και γεννήθηκε στη Μαγούλιανα Αρκαδίας.Πολέμησε δίπλα στον Κολοκοτρώνη σε όλες τις μάχες σαν πρώτος Υπασπιστής του.
Ο πατέρας του τον έστειλε για δουλειά στην Ρωσία αλλά ο Φωτάκος παράτησε την εργασία του και πήγε στην Οδησσό όπου μυήθηκε στην Φιλική Εταιρία.
Κατέβηκε στην υπόδουλη Ελλάδα όπου παριστάνοντας τον Γιατρό έκαμε κατασκοπία την παραμονή της Επανάστασης κατά την προπαρασκευή της Εξέγερσης.
Ο Κολοκοτρώνης εκτίμησε τις ικανότητες του και τον πήρε υπασπιστή του.
Όταν το 1825 ο Κολοκοτρώνης αποφυλακίστηκε από την φυλακή της Ύδρας για να αναλάβει ξανά Αρχιστράτηγος ζήτησε από την Κυβέρνηση να του δώσουν ξανά μαζί του τον Φωτάκο.
Τέτοια εκτίμηση του είχε.
Ο Φωτάκος ότι έγραψε, το έζησε αφού ήταν πάντα δίπλα στον Κολοκοτρώνη και όλα τα ήξερε από πρώτο χέρι.
Έγραψε. «Απομνημονεύματα περί της Ελληνικής Επαναστάσεως» ,τον «Βίο του Παπά- Φλέσσα», τον «Βίο Πελοποννησίων Ανδρών».
Ο Φωτάκος πέθανε πάμφτωχος το 1879 στην Τρίπολη. Την περιουσία του την διέθεσε για τις χήρες και τα ορφανά των Αγωνιστών του Αγώνα.
Το σπίτι του στην Τρίπολη το Ελληνικό κράτος το γκρέμισε για να φτιαχτεί το κτήριο του ΟΤΕ.
ΧΡΙΣΤΟΦΟΡΟΣ ΠΕΡΡΑΙΒΟΣ
(1773-1863)
Ο Χριστόφορος Περραιβός γεννήθηκε στα χωριά του Ολύμπου, στην Ελασσόνα της Πιερίας, στην Αρχαία «Περραιβία» από όπου και πήρε το όνομα του.
Σπούδασε στο Βουκουρέστι ,όπου γνώρισε τον Ρήγα Φεραίο.
Συνελήφθη μαζί του και γλύτωσε τον θάνατο εκμεταλλευόμενος την Γαλλική του υπηκοότητα. Μέλος της Φιλικής Εταιρείας και κήρυκας της Εθνικής Εξέγερσης.
Αφορίστηκε από την Εκκλησία και συνελήφθει στην Κέρκυρα από τους Άγγλους σαν υποκινητής σε εξέγερση.
Πολέμησε στην Πάργα, στο Πέτα και ακολούθησε τον Καραϊσκάκη μέχρι τον θάνατο του.
Εθνοσύμβουλος στο Άστρος.
Δάσκαλος, πολιτικός, συγγραφέας , μα πρώτα Αγωνιστής στον Αγώνα.
Έγραψε την «Ιστορία του Σουλίου και της Πάργας», τα «Πολεμικά Απομνημονεύματα», την «Βιογραφία Ρήγα Φεραίου του Θεσσαλού»
ΕΜΜΑΝΟΥΗΛ ΞΑΝΘΟΣ
(1772-1852)
Ο Εμμανουήλ Ξάνθος γεννήθηκε στην Πάτμο και έζησε αρχικά στην Σμύρνη,μετά στην Τεργέστη και ύστερα στην Οδησσό.
Το 1814 ανιδρύει με τον Τσακάλωφ και τον Σκουφά την Φιλική Εταιρεία.
Αυτός προτείνει την αρχηγία του Αγώνα αρχικά στον Καποδίστρια και μετά στον Αλέξανδρο Υψηλάντη.
Έγραψε τα «Απομνημονεύματα περί Φιλικής Εταιρείας».
Τη περιουσία του την διέθεσε στον Αγώνα.
Ζούσε σε ένα χαμόσπιτο στην Αθήνα.
Σύνταξη ή ανταμοιβή από το Ελληνικό Κράτος δεν πήρε ποτέ.
Πέθανε το 1852 όταν κατεβαίνοντας τα σκαλοπάτια της Βουλής όπου γέροντας 80 χρονών και πάμφτωχος παρακολουθούσε την συνεδρίαση της Βουλής μιας Χώρας που αυτός πρώτος αγωνίστηκε να ελευθερωθεί ,έπεσε και σκοτώθηκε.
Μετά τον θάνατο του και μόνο τότε η Πατρίδα του απένειμε τον βαθμό του Στρατηγού και τον κήδευσε με δημόσια δαπάνη.
ΝΙΚΟΛΑΟΣ ΚΑΣΟΜΟΥΛΗΣ
(1795-1872)
Βλάχος, Μακεδόνας.
Έμπορος με στοιχειώδη μόρφωση, μέλος της Φιλικής Εταιρείας από το 1820.
Πολεμά στην εξέγερση του Ολύμπου, πολεμά στην Χαλκιδική.
Περνά στην Θεσσαλία με 25 αγωνιστές από την Σιάτιστα και αγωνίζεται υπό τον Στουρνάρη και υπό τον Στρατηγό Καραϊσκάκη.
Το 1826 είναι ‘ένας από τους «Ελεύθερους Πολιορκημένους» στο Μεσολόγγι.
Αυτός καθ υπαγόρευση του Επισκόπου Ρωγών Ιωσήφ συντάσσει την Απόφαση της Εξόδου του Μεσολογγίου.
Γράφει τα «Ενθυμήματα του Στρατηγού Κασομούλη».
2700 σελίδες ενθυμήματα του Αγώνα.
«Μεσολόγγι ,Αχ Αίματα που χάσαμε άδικα». Ο αδελφός του ο Δημήτρης έπεσε δίπλα του κατά την Έξοδο.
ΝΙΚΟΛΑΟΣ ΣΠΗΛΙΑΔΗΣ
(1785-1862)
Γεννήθηκε στην Τρίπολη.
Έμπορος που έζησε στην Σμύρνη,την Κωνσταντινούπολη και τελικά στην Οδησσό όπου έγινε μέλος της Φιλικής Εταιρείας με πρόταση του Σκουφά.
Εθνοσύμβουλος.
Ο Νικόλαος Σπηλιάδης ήταν ένας από τους πλέον μορφωμένους Έλληνες την περίοδο της Ανεξαρτησίας αφού λόγω της εμπορικής του ιδιότητας και της παιδείας του είχε καταφέρει να γνωρίζει άριστα Ιταλικά, Τουρκικά, Γαλλικά και Ρώσικα.
Ο Καποδίστριας τον επέλεξε ως «Πρωθυπουργό» Γραμματέα Επικρατείας της Κυβέρνησης του.
Η Βαυαροκρατία τον συνέλαβε και τον φυλάκισε.
Υπήρξε μάρτυρας στην Σύνταξη της Διαθήκης του Κολοκοτρώνη.
Έγραψε «Τα Απομνημονεύματα» Και «την Αναίρεση» με την οποία αποκαθιστούσε την πληττόμενη μετά τον θάνατο προσωπικότητα του Καποδίστρια.
ΑΜΒΡΟΣΙΟΣ ΦΡΑΝΤΖΗΣ
(1778-1851)
Γεννήθηκε στο Μεσορρούγι Καλαβρύτων και πήγε Μοναχός στο Μέγα Σπήλαιο.
Το 1819 έγινε μέλος της Φιλικής Εταιρείας με προτροπή του ξαδέλφου του Επισκόπου Γερμανού.
Ο Αμβρόσιος κατήχησε όλους του Μοναχούς του Μεγάλου Σπηλαίου στην Φιλική Εταιρεία.
Εθνοσύμβουλος αλλά και Σύμβουλος στην Εθνοσυνέλευση της Βοστίτσας προεπαναστατικά τον Γενάρη του 1821.
Πολέμησε στην Αρκαδία,στο Νιόκαστρο,στο Μανιάκι, αλλά και μαζί με τους Κεφαλονίτες στο Λάλα.
Τον συνέλαβαν και τον φυλάκισαν στο Ναύπλιο το 1833 μαζί με τον Κολοκοτρώνη οι Βαυαροί σαν εχθρό της Πατρίδας.
Ο Αμβρόσιος Φραντζής έγραψε την πεντάτομη «Επιτομή της Ιστορίας της Αναγεννηθείσης Ελλάδος».
Θεωρείται ο πρώτος Ιστορικός της Ελληνικής Επανάστασης.
ΛΑΜΠΡΟΣ ΚΟΥΤΣΟΝΙΚΑΣ
(1799-1879)
Ο Λάμπρος Κουτσονίκας γεννήθηκε στο Σούλι και ανήκε στην Φάρα των Κουτσονικέων.
Ήταν ανιψιός του Μπότσαρη.
Μετά την πτώση του Σουλίου πέρασε στην Κέρκυρα και εκεί υπό την φροντίδα του Θείου του Μπότσαρη έμαθε Γαλλικά και Ιταλικά.
Αγωνιστής στον Αγώνα, πολέμησε στην Α Πολιορκία του Μεσολογγίου, στην απελευθέρωση του Αγρινίου και της Άρτας, στην Μάχη του Πέτα.
Μαχητής με τον Μπότσαρη στο Κεφαλόβρυσο και με τον Καραϊσκάκη. Φρούραρχος στο Μεσολόγγι.
Μετά την απελευθέρωση υπήρξε αξιωματικός στην Βασιλική Φάλαγγα.
Έγραψε «την Γενική Ιστορία της Ελληνικής Επανάστασης» την «Ιστορία του Σουλίου» και την «Ιστορία Ηπείρου και Αλβανίας».
ΙΩΑΝΝΗΣ ΜΑΚΡΥΓΙΑΝΝΗΣ
(1797-1864)
Ο Μακρυγιάννης γεννήθηκε στον Αβορίτη της Φωκίδας.
Το 1820 στην Άρτα ορκίστηκε Φιλικός.
Αγωνιστής υπό τον Καπετάνιο Γώγο Μπακόλα αρχικά, μετείχε στην μάχη του Σταυρού και στο Πέτα.
Ήταν παρών στην Απελευθέρωση της Άρτας και της Υπάτης.
Ο ρόλος του στην Μάχη των Μύλων και στην συντριβή του Ιμπραήμ ήταν αποφασιστικός.
Τραυματίστηκε στην Μάχη του Σερπετζέ(Ηρώδειο) και απογοητευμένος αποσύρθηκε επηρεασμένος από τον Εθνικό Διχασμό.
Πρωταγωνιστής της Επανάστασης της 3 ης Σεπτεμβρίου.
Καταδικάστηκε σε θάνατο «για εσχάτη προδοσία» το 1853.
Στην Ιστορία έχουν μείνει διδαχή στις Γενεές του Μέλλοντος
«Τα απομνημονεύματα του Μακρυγιάννη»
ΓΕΩΡΓΙΟΣ ΤΕΡΤΣΕΤΗΣ
(1800-1874)
Γεννήθηκε στην Ζάκυνθο.
Σπούδασε στο Πανεπιστήμιο της Πάδοβας Νομικά και Λατινικά.
Πέρασε στον Μοριά με την Επανάσταση αλλά η Υγεία του τον υποχρέωσε να γυρίσει στην Ζάκυνθο.
Κατά την απελευθέρωση της Ρούμελης από τον Καποδίστρια ,παρά την φιλασθένεια του μετείχε του Αγώνα.
Μετά την απελευθέρωση διορίστηκε Αρχειοφύλακας στην Βιβλιοθήκη της Βουλής.
Ήταν μέλος του πενταμελούς Δικαστηρίου που δίκασε τον Κολοκοτρώνη.
Μαζί με τον Πρόεδρο του Δικαστηρίου Πολυζωίδη αρνήθηκε να συνυπογράψει την καταδικαστική σε Θάνατο απόφαση.
Η Αντιβασιλεία τον φυλάκισε και υπέστη βασανισμούς λόγω της σθεναρής του στάσης.
Ο Τερτσέτης συνέγραψε «Τα απομνημονεύματα του Κολοκοτρώνη» και τα «απομνημονεύματα του Νικηταρά του Τουρκοφάγου».
Ο Τερτσέτης είδε ελευθέρα και την Ζάκυνθο. Εξελέγη Βουλευτής Ζακύνθου μετά την Ένωση της Επτανήσου, στην Βουλή των Ελλήνων.
ΑΝΑΓΝΩΣΤΗΣ ΚΟΝΤΑΚΗΣ
(1782-1854)
Υπήρξε πολιτικός και στρατιωτικός Αρχηγός της Κυνουρίας κατά την Επανάσταση.
\
Γεννήθηκε στον Άγιο Πέτρο και το 1817 εντάχθηκε στην Φιλική Εταιρία.
Υπήρξε πληρεξούσιος της Κυνουρίας και Εθνοσύμβουλος σε όλες τις Εθνικές Συνελεύσεις μέχρι το 1843.
Πολέμησε στα Δολιανά και ήταν παρών στην Τριπολιτσά. Αυτός επαναστάτησε την Κυνουρία.
Πέθανε από χολέρα το 1854 στην Αθήνα ,λησμονημένος.
Η εφημερίδα της Τρίπολης «Βελτίωσις» έγραψε
«Απέθανε δε και ο γέρων Κονδάκης,γόνος του Αγίου Πέτρου της Κυνουρίας,υπηρετήσας στρατιωτικός και πολιτικώς την Πατρίδα,διελθών εντίμως τον βίον του…»
Έγραψε τα Απομνημονεύματα του.
ΜΙΧΑΗΛ ΟΙΚΟΝΟΜΟΥ
(1798-1879)
Γεννήθηκε στην Δημητσάνα.
Σπούδασε στο Ιάσιο και στην Χίο.
Με την έκρηξη της Επανάστασης επέστρεψε στον Μοριά.
Πολέμησε με τον Υψηλάντη στα Τρίκορφα και μετείχε στην Άλωση της Τρίπολης.
Το 1822 ο Κολοκοτρώνης τον όρισε γραμματικό του και ακολούθησε τον Στρατηγό στην πολιορκία της Πάτρας και στον αγώνα κατά του Δράμαλη.
Μετείχε στην Εθνοσυνέλευση του Αστρους.
Έγραψε τα Απομνημονεύματα του.Τα «Ιστορικά της Ελληνικής Παλιγγενεσίας ή ο Ιερός των Ελλήνων Αγών»
ΣΠΥΡΙΔΩΝ ΤΡΙΚΟΥΠΗΣ
(1788-1873)
Γεννήθηκε στο Μεσολόγγι.
Σπούδασε στο Μεσολόγγι αρχικά και στη συνέχεια στην Πάτρα, πριν πάει στην Ρώμη και το Παρίσι.
Γύρισε πίσω για να πάρει μέρος στον Αγώνα. Το 1824 πεθαίνει ο πατέρας του και ο Σπυρίδων Τρικούπης τον διαδέχεται στην Πολιτική όπου κάνει μεγάλη σταδιοδρομία σαν Υπουργός Εξωτερικών ,Πρωθυπουργός ,Διπλωμάτης.
Είναι ο πατέρας του μετέπειτα Πρωθυπουργού Χαρίλαου Τρικούπη.
Ο Τρικούπης συνέγραψε την «Ιστορία της Ελληνικής Επαναστάσεως».
Η Ιστορία του Σπυρίδωνος Τρικούπη συγγράφεται από έναν που βίωσε τα γεγονότα της Επανάστασης αλλά και τα γεγονότα από την σύσταση του πρώτου ελευθέρου Ελληνικού Κράτους.
Με αυτήν την έννοια είναι μία Ιστορία που έχει την ασφάλεια της γνώσης.
ΙΩΑΝΝΗΣ ΦΙΛΗΜΩΝ
(1798-1874)
Γεννήθηκε στην Κωνσταντινούπολη και σπούδασε στην «Σχολή του Γένους».
Ήταν προστατευόμενος της οικογένειας Υψηλάντη που φρόντισε για την μόρφωση του.
Κατά την Επανάσταση κατεβαίνει στον Μοριά και γίνεται γραμματικός του Υψηλάντη.
Μετέχει στην Μάχη στα Δερβενάκια, στον πόλεμο κατά του Δράμαλη.
Διετέλεσε Γραμματέας της Κυβέρνησης επί Νέγρη και Πρόεδρος του «Βουλευτικού»
Συνέγραψε «Δοκίμιον Ιστορικόν περί της Φιλικής Εταιρείας» και «Δοκίμιον Ιστορικόν περί της Ελληνικής Επαναστάσεως».
Ήταν εκδότης της εφημερίδας «Αιών» που εκδίδετο στην Αθήνα.
ΚΑΝΕΛΛΟΣ ΔΕΛΗΓΙΑΝΝΗΣ
(1780-1862)
Ο Κανέλλος Δεληγιάννης γεννήθηκε στα Λαγκάδια Γορτυνίας και ανήκει στην ισχυρή οικογένεια των Δεληγιάννηδων, Προκρίτων στην περιοχή.
Με την έναρξη της Επανάστασης ο Κανέλλος κατήρτισε ένοπλο σώμα 3500 Αγωνιστών ,την διοίκηση των οποίων ανέθεσε στον Κολοκοτρώνη.
Πολέμησε στο Μεσολόγγι,στο Πέτα,την Τρίπολη.
Φυλακίστηκε μαζί με τον Κολοκοτρώνη στην Ύδρα και απελευθερώθηκε μόνο μετά την
Εισβολή του Ιμπραήμ στον Μοριά.
Διετέλεσε Πρόεδρος της Βουλής το 1844.
Έγραψε τα «Απομνημονεύματα» του ,από την πλευρά των προκρίτων.
Πέθανε πάμφτωχος έχοντας διαθέσει όλη του την περιουσία για την Πατρίδα.
ΑΡΤΕΜΙΟΣ ΜΙΧΟΣ
(1803-1883)
Γεννήθηκε στα Γιάννενα.
Πολέμησε στην μάχη της Πλάκας και το 1826 ήταν στην Έξοδο του Μεσολογγίου.
Το 1827 πολέμησε στην Μάχη της Αθήνας και του Πειραιά ενώ στην τελευταία μάχη του Αγώνα στην Μάχη της Πέτρας τραυματίστηκε.
Διετέλεσε Υπουργός Στρατιωτικών.
Το 2019 η Βουλή των Ελλήνων εξέδωσε «τα απομνημονεύματα της Δευτέρα Πολιορκίας του Μεσολογγίου παρά του Αρτεμίου Μίχου»
Ο Γαμβρός του Δικαστικός και πολιτικός Σπύρος Αραβαντινός εξέδωσε τα
«απομνημονεύματα του Αρτεμίου Μίχου».
ΣΠΥΡΟΣ ΣΠΥΡΟΜΗΛΙΟΣ
(1800-1880)
Γεννήθηκε στην Χειμάρρα.
Σπούδασε στην Νάπολη Ιταλικά,Λατινικά και Γαλλικά.
Το 1825 με 250 Χειμαρριώτες φτάνει στο Μεσολόγγι.
Προσπάθησε μέχρι τελευταία στιγμή να σώσει την Πόλη.
Διετέλεσε 5 φορές Υπουργός Στρατιωτικών και υπήρξε Διοικητής της Σχολής Ευελπίδων.
Την περιουσία του την άφησε στο Μετοχικό Ταμείο Στρατού.
Έγραψε τα «Απομνημονεύματα του Στρατηγού Σπυρομήλιου»
ΓΡΑΦΕΣ
Και άλλοι.
Ο Δημήτρης Αινιάν από την Υπάτη που έγραψε την Βιογραφία του Καραισκάκη.
Ο Νικόλαος Καρώρης που έγραψε το «Ημερολόγιον της Πολιορκίας των Αθηνών 1826-1827».
Τα ημερολόγια του Παναγιώτη Μοναστηριώτη, του Δημητρίου Χριστίδη.
Ότι δεν γράφτηκε, ξεχνιέται, λησμονιέται και δεν υπήρξε ποτέ.
Η ΑΛΛΗ ΟΨΗ: Η ΟΘΩΜΑΝΙΚΗ ΟΠΤΙΚΗ ΤΟΥ 1821
Πρέπει να βλέπουμε και την άλλη όψη.
Η Παρουσίαση των γεγονότων του 1821 από την πλευρά των εξεγερμένων Ελλήνων είναι «η μία πλευρά του λόφου».
Υπάρχει και η άλλα πλευρά.
Δεν μπορεί σε λίγη ώρα να γίνει μια λεπτομερής προσέγγιση αλλά ας σημειώσω δύο περιπτώσεις απολύτως ενδεικτικές.
ΑΠΟ ΤΟΝ ΓΙΟΥΣΟΥΦ ΜΠΕΗ ΣΤΟΝ ΑΧΜΕΤ ΤΖΕΒΝΤΕΤ ΠΑΣΑ
Ο Γιουσούφ Μπέης το 1821 βρέθηκε αποκλεισμένος στο πολιορκούμενο Ναύπλιο.
Ήταν Οθωμανός Τούρκος Αξιωματούχος.
Μετά την παράδοση της Πόλης στους Έλληνες έφυγε μαζί με τους υπόλοιπους Τούρκους στην Σμύρνη και από εκεί στην Κωνσταντινούπολη.
Εκεί έγραψε την εμπειρία του.
Το Ιόνιο Πανεπιστήμιο ,το Εθνικό Ίδρυμα Ερευνών-Ινστιτούτο Νεοελληνικών Σπουδών εξέδωσε το βιβλίο των Σοφίας Λαΐου και Μαρίνου Σαρηγιάννη «Οθωμανικές αφηγήσεις για την Ελληνική Επανάσταση».
Είναι μια μελέτη πάνω στις αφηγήσεις Μουσουλμάνων που βίωσαν την επανάσταση του 1821.
Η αφήγηση του «Μοραβή(Μοραΐτη)Μιρ Γιουσούφ Μπέη,γιού του Αχμέτ Πασά Σαλλαμπά, Βαλή στο Πασαλίκι του Μοριά»
ΒΑΧΙΤ ΠΑΣΑΣ - ΤΑ ΣΥΜΒΑΝΤΑ ΣΤΗ ΧΙΟ ΤΟ 1822
Ο Βαχίτ Πασάς ήταν τοποτηρητής στην Χίο της εποχή της «Καταστροφής» του 1822.
100.000 χιλιάδες σφάγιασθησαν ή πουλήθηκαν δούλοι.
Ο Βαχίτ Πασάς έγραψε τα δικά του Απομνημόνευμα για την καταστροφή στην Χίο.
«Σκληρά μέτρα για λόγους πολιτικής και παραδειγματισμού… Τους μεν ηλικιωμένους(οι Τούρκοι)τους επέρασαν γενναιότατα εν στόματι μαχαίρας,παρομοίως και τας ηλικιωμένας γραίας…Το αίμα έρρευσεν ποταμηδόν.»
Ετσι γράφεται λοιπον η Ιστορία.
Με αίμα και αγώνα.
Με την μάχαιρα και την γραφίδα.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου
Σημείωση: Μόνο ένα μέλος αυτού του ιστολογίου μπορεί να αναρτήσει σχόλιο.