Όλα αυτά θα φτιάξουν και θα ξεχαστούν σε λίγες μέρες.
Μόλις βγει ο Ήλιος ή πέσει η βροχή.
Το ζήτημα είναι πως ένας άστεγος πέθανε αβοήθητος στο
κρύο.
Το έγραψε και το σχολίασε ο αγαπητός μου Γεράσιμος
Θεοδωράτος.
Αυτό είναι το ζήτημα:πως αυτός ο άστεγος θα ξεχαστεί.
Πάντα ξεχνιούνται οι άστεγοι.
Αυτοί που δεν έχουν όνομα και καταγράφονται σαν
«άστεγοι».
Αυτοί που φεύγουν ανώνυμοι.
Δεν ήταν πάντα έτσι. Οι κοινωνίες έχουν σκληρύνει ,οι
άνθρωποι έχουν γίνει αμείλικτοι.
Πριν 50 χρόνια πέθανε στο κρύο,στην Νέα Υόρκη ο
άστεγος Τζάκ Ο΄Χάρα.
Ο Τζάκ είχε όνομα.Δεν ήταν απλά «άστεγος».
Ο απλοϊκός αλλά και συνάμα πλούσιος σε σκέψη Γιώργος
Ζαμπέτας έγραψε ένα τραγούδι για τον άστεγο Τζάκ:
«Σαν κάναν το καθήκον τους
Ήσυχοι πια οι γειτόνοι,
Γυρίσανε στο σπίτι τους,
Και αφήσανε στο χιόνι
Της γειτονιάς το φρόκαλο,
Τον Τζακ Ο΄Χάρα κόκαλο»
Μακάρι οι άστεγοι να αποκτήσουν ξανά ονοματεπώνυμο.
Μακάρι να γίνουμε άνθρωποι ξανά.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου
Σημείωση: Μόνο ένα μέλος αυτού του ιστολογίου μπορεί να αναρτήσει σχόλιο.