Ο πατέρας του Μέγα Αλέξανδρου αφού τσάκισε όλη τη Θράκη, έφτασε ως το Βυζάντιο που τότε ήταν ακόμα μια μικρή ελληνική αποικία. Εκμεταλλευόμενος τη σκοτεινιά της νύχτας και επειδή είχε μια συννεφιά εκείνη τη νύχτα να σου φύγει το κεφάλι, αποφάσισε στη ζούλα να επιτεθεί στα τείχη και να τους πιάσει στον ύπνο. Για καλή τύχη των Βυζαντινών διαλύονται τα σύννεφα και βγαίνει ένα μισοφέγγαρο να σου βγει το μάτι. Παίρνουν χαμπάρι τα σκυλιά τους Μακεδόνες, αρχίζουν το γαύγισμα, ξυπνούν οι φρουροί και στράβωσε η δουλειά.
Σιγά μην περιμένω στο Βυζάντιο σκέφτηκε ο Φίλιππος, κάνει και μια διαολεμένη παγωνιά στη Θράκη, άντε να τα μαζεύω και στέλνω αργότερα το γιό μου. Τα μπάλιασε ο Φίλιππος και έφυγε. Οι Βυζαντινοί γλυτώσανε και από τη μεγάλη τους χαρά κάμανε το μισοφέγγαρο έμβλημα της πόλης τους και το αφιερώσανε στη θεά Εκάτη, πως τους έσωσε.
Και έτσι έμεινε από τότε το μισοφέγγαρο έμβλημα της πόλης του Βυζαντίου.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου
Σημείωση: Μόνο ένα μέλος αυτού του ιστολογίου μπορεί να αναρτήσει σχόλιο.