Έτσι φτιάξαμε μια χώρα της ντροπής.
Ένα Κράτος αδύναμο, πτωχευμένο, ανυπόληπτο.
Έτσι έγινε στην Κεντρική Διακυβέρνηση της Πατρίδας επί Νέας Δημοκρατίας, μετά και κύρια επί ΠΑΣΟΚ, και μετά ξανά επί ΝΔ και ξανά επί ΠΑΣΟΚ και τώρα επί ΣΥΡΙΖΑ.
Παντού
«Δώσε μου και μένα Μπάρμπα».
Στην Αυτοδιοίκηση, από τα «παράθυρα, τους φεγγίτες και τις πόρτες» ο γιός του Συμβούλου και η κόρη και τ ‘ανίψι.
Ο «δικός μας» ο ψηφοφόρος μας «ο έτοιμος».
Όλοι στον Δήμο και μετά να γίνει το παιδί «μόνιμο γιατί πληρεί μόνιμες και διαρκείς ανάγκες».
Και αγώνες από το «Κόμμα» για το «δίκαιο του Εργάτη» που μπήκε παράνομα από το παράθυρο αλλά επειδή «νόμος είναι το δίκιο του Εργάτη», Ξανά «Δώσε μου και μένα Μπάρμπα»
Το γράφω με αφορμή το όργιο διορισμών, αναθέσεων, τοποθετήσεων που γίνεται στον Δήμο Κεφαλονιάς.
Εκεί που το «δώσε μου και μένα Μπάρμπα» έχει γίνει συνείδηση, όπλο και ιδεολογία μαζί.
Το γράφω και με το δικαίωμα αυτού που δεν διορίστηκε και δεν διόρισε ποτέ, αυτού που δεν σιτίστηκε ποτέ του Δημοσίου η Δημοτικού Ταμείου. Με το δικαίωμα του μη ποτέ «επιδοτηθέντος».
Δεν έμαθα ποτέ στο «δώσε μου και μένα Μπάρμπα».
Η Νεολαία του Αύριο δεν έχει ανάγκη μια τέτοια σχέση υποταγής και εξάρτησης, μια σχέση στο πιο χαμηλό επίπεδο.
Στους Νέους έχουμε ανάγκη και υποχρέωση να δώσουμε «λιγάκι ουρανό» να τους ανοίξουμε τους ορίζοντες δημιουργίας και δράσης και πρωτοβουλιών και ιδεών.
Να μην τους υποτάξουμε με την ντροπή του «δώσε μου και μένα Μπάρμπα».
Να μην τους φυλακίσουμε σε μεροκάματα «δουλειάς» αλλά στην πραγματικότητα δουλείας.
Ας τους αφήσουμε να πετάξουν με τα φτερά του ταλέντου και της ικανότητας τους.
Όχι στο «δώσε μου και μένα Μπάρμπα»
Τώρα...
«δώσε μου λιγάκι Ουρανό
Πάρε με μαζί στο πέταγμά σου
Μάθε με και μένα να πετώ
Να μην έχω ανάγκη τα φτερά σου »
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου
Σημείωση: Μόνο ένα μέλος αυτού του ιστολογίου μπορεί να αναρτήσει σχόλιο.