Όλοι οι Ζαπανταίοι γεννηθήκαμε σε ένα «δάσος».
Βγήκαν οι Δασικοί Χάρτες και βλέπω με μεγάλη πίκρα ότι το σπίτι του Πατέρα μου και του Παππού μου, όλα τα σπίτια στα «Ζαπανταίικα» είναι χαρακτηρισμένα «δάσος».
Ολόκληρη η Παλιά Σκάλα.
Εκεί σκοτώθηκαν στους σεισμούς του 1953 Τριάντα οκτώ Άνθρωποι.
38 χωριανοί μας χαθήκαν μέσα στα σπίτια τους,στα κατώγια τους, στις Εκκλησιές τους.
Τώρα όλα αυτά θεωρούνται «Δάσος».
Όχι δεν ευθύνονται οι Δασικοί Υπάλληλοι.
Φταίει το γεγονός ότι οι καμένες περιοχές κηρύχτηκαν κάποτε «αναδασωτέες» κατ εφαρμογή του Νόμου.
Το 60% του άλλοτε Δήμου των Πρόννων έχει καεί και έτσι κηρύχτηκαν ως «Δάση» τα καμένα Λιοστάσια, τα αμπέλια, τα περιβόλια, οι παλαιοί προσεισμικοί οικισμοί.
Είναι η «δικαίωση» των εμπρηστών.
Αυτοί κατέστρεψαν μια περιοχή και τις περιουσίες των κατοίκων.
Αυτοί φταίνε και όσοι τους ανέχτηκαν και τους συγκάλυψαν.
Όχι δεν φταίνε οι Υπάλληλοι.
Τώρα πρέπει να αποδείξουμε ότι «δεν γεννηθήκαμε στο Δάσος».
Πρέπει να «περπατήσουμε στο Δάσος και να κυνηγήσουμε τον Λύκο».
Τους «λύκους» γενικά που έκαψαν τα σπίτια μας, τα χωράφια,τις ελιές, τα αμπέλια, τα περιβόλια,τα χωριά μας, τον τόπο μας.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου
Σημείωση: Μόνο ένα μέλος αυτού του ιστολογίου μπορεί να αναρτήσει σχόλιο.