Ξεπερνάμε σαν Κράτος την συλλογική μας «τύφλωση».
Το 2013 ο Ρώσος πολυεκατομμυριούχος Ριμπολόβγιεφ αγόρασε τον Σκορπιό.
Μετά από 8 χρόνια επιτέλους χορηγήθηκε η άδεια και οι αναγκαίες εγκρίσεις για την επένδυση στο Νησί.
Πρόκειται για πολυτελή τουριστική εγκατάσταση.
Η δομημένη έκταση θα καλύπτει 21 στρέμματα δηλαδή το 12%του Σκορπιού.
Η επένδυση θα γίνει μέσα σε 3 χρόνια με προϋπολογισμό 165 εκατομμύρια ευρώ.
Η χρηματοδότηση θα γίνει με ιδιωτικά κεφάλαια.
Σαν μέτρο σύγκρισης:
Το πρόγραμμα Δημοσίων Επενδύσεων στα Ιόνια Νησιά ανέρχεται σε 151 εκατομμύρια.
Η επένδυση του Σκορπιού υπερβαίνει ολόκληρο το πρόγραμμα Δημοσίων Έργων στα Ιόνια.
Πρόβλεψη αρχική κατά το στάδιο της λειτουργίας: 130 θέσεις μόνιμης εργασίας δηλαδή περί τα 2.500.000 εκατομμύρια ευρώ κάθε χρόνο σε μισθούς και ασφαλιστικές εισφορές.
Σημειώνω την «Λαϊκή οργή» που εκφράστηκε το 2013 από τους Θεσμούς κατά της επένδυσης.
Ο τότε Δήμαρχος Μεγανησίου Ζαβιτσάνος, ο τότε Αντιπεριφερειάρχης Λευκάδας Βερύκιος.
Τώρα ευτυχώς όλοι είναι σύμφωνοι.
Ανοίξαμε τα μάτια μας.
Φοβάμαι πως τα ανοίξαμε προσωρινά αφού πάντα ο Λαϊκισμός βρίσκει τρόπους διείσδυσης και ανατροπής της κοινής λογικής.
Χρειάζονται επενδύσεις.
Και το Κράτος, η Χώρα πρέπει να ασκεί τα δικά του καθήκοντα:
Να επιβλέπει, να επιβάλει τους Νόμους, να τηρείται η κείμενη Νομοθεσία.
Αλλά οι επενδύσεις να προχωρούν.
Είναι Εθνική ανάγκη.
ΒΛΕΠΟΝΤΑΣ ΤΑ «ΤΡΑΙΝΑ ΝΑ ΠΕΡΝΟΥΝ»
Αλλά γενικά, μέχρι σήμερα προτιμάμε να «βλέπουμε τα τραίνα να περνούν».
Κλείνουμε τις πόρτες στις ευκαιρίες και στην πραγματικότητα οικοδομούμε την «μικρή, φτωχή αλλά τιμία» Ελλάδα.
Υπενθυμίζω:
Ο Εμίρης του Κατάρ προσπαθεί να επενδύσει στην Οξιά και στην Ζάκυνθο.
Το ύψος της επένδυσης 2 Δισεκατομμύρια ευρώ.
Τα ίδια στο Ακρωτήρι στην Κεφαλονιά.
Παντού η κρατική γραφειοκρατία και η «Λαϊκή οργή».
Πνίγουμε τις ιδιωτικές επενδύσεις την μοναδική ελπίδα στον Τόπο.
Στην Κεφαλονιά για παράδειγμα «τρέχουν» πάνω από 200 επενδυτικά σχέδια ύψους 100 και πλεόν εκατομμυρίων.
Και ευτυχώς που συμβαίνει και όσοι είναι πολέμιοι αυτών των δράσεων πρέπει να καταλάβουν ότι είναι υπέρμαχοι της οικονομίας της Βουλγαρίας, της Ρουμανίας, της Πορτογαλίας…
Γιατί ότι εμείς δεν είμαστε ικανοί να απορροφήσουμε ή να εντάξουμε, λόγω της ανταγωνιστικότητας των προγραμμάτων, καταλήγει στις οικονομίες των Χωρών που «ξέρουν και μπορούν».
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου
Σημείωση: Μόνο ένα μέλος αυτού του ιστολογίου μπορεί να αναρτήσει σχόλιο.