Ήταν
μια ακόμα άστοχη και απρεπής προσπάθεια προσβολής του Διοικητικού Συμβουλίου
του Γηροκομείου και ιδίως της αγαπητής Προέδρου
κ. Άννας Ζαπάντη και του εξαίρετου Αντιπροέδρου κ.Αριστοτέλη Μπατιστάτου.
Περί
του αθλίου δημοσιεύματος απάντησε όπως έπρεπε και όσο έπρεπε ο κ. Μπατιστάτος.
Απλά
για την αποκατάσταση του ορθού λόγου να πω:
Το
βλακώδες «ένας ιπποκόμος για την Αννούλα» είναι παραποίηση του γνωστού: «ένας
ιππότης για την Βασούλα».
Έργο
του Δαλιανίδη στο σινεμά το 1968. Με την Μαρία Φωκά,τον Φαίδωνα Γεωργίτση ως
«ιππότη» και την Καρέζη ως «Βασούλα».
Και
τότε περί χρήματος ήταν ο λόγος:
Και
είχε και Δικηγόρο το έργο.
Ήταν
τότε ό «κακός» της υπόθεσης. Ο ηθοποιός Γιώργος Μιχαλακόπουλος. Πήγε να φάει
στην ζούλα τα λεφτά της «Βασούλας» αλλά καθάρισε ο «ιππότης» και μόλις την τελευταία
στιγμή ο «κακός» Δικηγόρος γλύτωσε το στειλιάρι.
Παρίστανε
δήθεν ο μπαγάσας ο «Δικηγόρος» ο Μιχαλακόπουλος πως ενδιαφέρεται για την
«Βασούλα» ενώ ενδιαφερόταν για την «μασούλα».
Αξέχαστος
Ελληνικός Κινηματογράφος.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου
Σημείωση: Μόνο ένα μέλος αυτού του ιστολογίου μπορεί να αναρτήσει σχόλιο.