Πολλαπλά συγκινητική.
Και ΄λόγω της παρουσίας σπουδαίων επισκεπτών από την Κύπρο και λόγω της
ποιότητας της εκδήλωσης και λόγω του σύντομου,τιμημένου, βίου του Ευαγόρα
Παλληκαρίδη.
Του “Βαγόρα”!.
Δεν είδα - δεν άκουσα-δεν
έπρεπε.
Χωρίς να είναι της ώρας απλά να
επισημάνω ότι:
-δεν άκουσα:
Την “τυχαία” και ατυχώς διατυπωθείσα στο δρώμενο
άποψη του ΑΚΕΛ περί του Κυπριακού Αγώνα της ΕΟΚΑ.
-Δεν είδα:
Τα κόκκινα σημαιάκια που
διάνθησαν την εκδήλωση άκαιρα,άτοπα και καθ υπερβολή.
Η Μαθητική Νεολαία στην Κύπρο
δεν κρατούσε άλλη Σημαία πλην την Γαλανόλευκης.
Και μόνο αυτή.
Η Ιστορία δεν γράφεται εκ των
υστέρων.
Τότε μόνο στρεβλώνεται .
-Δεν έπρεπε:
Να δίνετε βήμα σε κάθε λογής
“επίσημο” που χωρίς να έχει τίποτε να πει βουτά ένα μικρόφωνο και ή λέει
ανοησίες και κοινοτοπίες ή βαλτώνει μέσα στην άγνοια.
Μας κουράζουν και μας κούρασαν
αλλά και προσβάλουν τους ακροατές,τους δημιουργούς και τους τιμώμενους.
Να καταργηθεί η
“αριθμομηχανή”των Σχολείων.
“Παρελαύνει το 3ο Δημοτικό και
να ετοιμάζεται το 4ο.Ακολουθεί το 11ο και μετά το 24ο και τέλος όλα τα Σχολεία
από το 1ο μέχρι το 76ο,όλα μαζί 1-2-3-4-5...”
Έτσι ορίζει η “αριθμομηχανή”
που ονομάζει σχολεία στην Ελλάδα.
Αναζητείται ταυτότητα.
Το Γυμνάσιο που διοργάνωσε την
εκδήλωση γιά τον Ευαγόρα Παλληκαρίδη είναι το
Γυμνάσιο Αργοστολίου “Ρόκκος
Χοϊδάς”!
Παλαιά η “αριθμομηχανή του είχε
αποδώσει τον αριθμό 3.
Είναι πλέον το Γυμνάσιο Ρόκκος
Χοϊδάς.
Έτσι πρέπει να ονομάζεται
αποκλειστικά και να διακρίνεται.
“Και εσύ σκλαβόπουλο...”
Ένα χρόνο ακριβώς πριν τον
απαγχονισμό του Ευαγόρα Παλληκαρίδη.
Ήταν στην Λάρνακα όταν οι
Μαθητές διαδήλωναν κατά της Αγγλικής Κατοχής.
Για την απελευθέρωση του
Μακάριου και γιά Πατρίδα Ελεύθερη.
Οι Μαθητές!
Με πέτρες και γυμνά χέρια κατά
του Στρατού Κατοχής.
Αδίστακτοι οι Αγγλοι .Όπλο τους
οι κρεμάλες. Οι δολοφονίες,οι σφαίρες.
Ο Δημητράκης Δημητριάδης ήταν
ένας από τους μαθητές στην διαδήλωση.
Με πέτρες επιθυμούσε να διώξει
τον εχθρό.
Ήταν τότε που το φονικό όπλο
σηκώθηκε και στοχευμένα δολοφόνησε τον Δημητράκη.
Μία σφαίρα στο κεφάλι μόνο που,
Ο Δημητράκης Δημητριάδης ήταν
μαθητής του Δημοτικού.
Ήταν μόλις 7 χρόνων.
Στον Τάφο του Δημητράκη είναι
γραμμένο από το χέρι του Ευαγόρα Παλληκαρίδη:
“Κι εσύ σκλαβόπουλο γιατί
θλιμμένο στέκεις και θωρείς;...”
Ακριβώς ένα χρόνο μετά.
365 ημέρες μετά ο Βαγόρας
ανέβηκε στην αγχόνη.
Με μιά πέτρα.
Συγχαρητήρια σε όσους πήραν την
πρωτοβουλία γιά τον Ευαγόρα Παλληκαρίδη.
Σε Εκπαιδευτικούς,σε Γονείς, μα
κύρια στους Μαθητές και τις Μαθήτριες με την υπενθύμιση οτι:
Ο Δαβίδ τον σκότωσε τον Γολιάθ
με μία πέτρα.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου
Σημείωση: Μόνο ένα μέλος αυτού του ιστολογίου μπορεί να αναρτήσει σχόλιο.