Οι Ευρωπαίοι δανειστές μας βάζουν σαν αναγκαία προϋπόθεση την τήρηση των συμφωνηθέντων .
Ζητάνε δηλαδή την εφαρμογή των όρων των μνημονίων στην λογική του Λατινικού και γενικά αποδεκτού PACTA SUNT SERVANDA.
Σύμφωνοι. Κάτι ανάλογο είχε πει πριν τους Λατίνους ο Πλάτωνας στους «Νόμους».
Θεωρούν οι «σύμμαχοι» ότι η αλλαγή κυβέρνησης δεν επηρεάζει τα συμφωνηθέντα και ό,τι επεγράφη καλώς επεγράφη.
Αλλά οι «σύμμαχοι» πρέπει να έχουν υπόψη τους ότι αυτήν την αρχή τήρησης των συμφωνηθέντων δεν την τηρούσαν οι ίδιοι πάντοτε.
Αναφέρομαι στην Συνθήκη των Σεβρών του 1920.
Την υπέγραψε η Ελλάδα δια του Ελευθερίου Βενιζέλου τον Ιούλιο-Αύγουστο του 1920, οι «σύμμαχοι» της Αντάντ και η καταρρέουσα Οθωμανική Τουρκία.
Τον Νοέμβριο του 1920 ατυχώς ο Βενιζέλος έχασε τις εκλογές από τις φιλοβασιλικές δυνάμεις του Κωνσταντίνου και Πρωθυπουργός εκλέχτηκε ο Δημήτριος Γούναρης.
Λόγω αυτής της πολιτικής αλλαγής οι «σύμμαχοι» θεώρησαν ότι δεν δεσμεύονται πλέον από την συνθήκη των Σεβρών που είχαν οι ίδιοι υπογράψει, τοποθετήθηκαν φανερά ή συγκαλυμμένα υπέρ της Τουρκίας και μας οδήγησαν στην Μικρασιατική καταστροφή εκμεταλλευόμενοι την ανοησία μας .
Τότε δεν ίσχυε για τους συμμάχους το Pacta sunt servanda.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου
Σημείωση: Μόνο ένα μέλος αυτού του ιστολογίου μπορεί να αναρτήσει σχόλιο.