Έξω από του «Σπαθή» πέφτω πάνω στον Πρόεδρο Νικόλα Βαλλιανάτο.
«Να πιούμε ένα καφέ στα όρθια» μου λέει.
Ήμουν με το ποδηλατάκι μου, φορούσα και την φορμούλα μου, δεν είχα ούτε ευρώ.
Παίρνουμε τους καφέδες και μου λέει ο Πρόεδρος
«Πλήρωσε»
«Τι να πληρώσω ρε Νικόλα, που με κάλεσες και δεν έχω φράγκο»
Α, μου λέει,δεν κουβαλάω ποτέ μαζί μου λεπτά σαν « μέτρο προστασίας».
Δεν έχεις ακούσει πως μεταδίδεται ο ιός με τα χρήματα;
Καλά με τα δικά μου χρήματα δεν μεταδίδεται;... του απαντώ
Που να βρεις άκρη με τον Νικόλα, που όσο τον ξέρω παίρνει «τα ίδια μέτρα προστασίας».
Δεν κουβαλάει ποτέ του λεπτά. Με έχει τσακίσει στην τράκα.
Με γλύτωσε η μελωδική φωνή του Σταύρου του Σπαθή
«Να κεράσω τους καφέδες»
Γλύτωσα στο τσακ την ξευτίλα.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου
Σημείωση: Μόνο ένα μέλος αυτού του ιστολογίου μπορεί να αναρτήσει σχόλιο.