ΟΛΟΥΘΕ-ΟΛΟΥΘΕ

Ο Μακαρίτης ο Γκιωνάκης στα «κίτρινα γάντια».

Τον ρωτάει ο Σταυρίδης που αναζητούσε την τιμία «γυναίκα» του:

«που πάνε τα ζευγαράκια;»

«ολούθε-ολούθε» απάντα ο Ντρίλης.

Έτσι και στο Αργοστόλι, αν ρωτήσεις τους Δημοτικούς «Ντρίλιδες» που παρκάρουν στην Πόλη θα σου απαντήσουν:

«Ολούθε-ολούθε. Θέλεις στον Άγιο Σπυρίδωνα, παρκάρεις, βγάλαμε την μπάρα και μπαίνουν τα αυτοκίνητα αβέρτα. Άμα δεν χωράνε στον πεζόδρομο, τα βάζεις και μέσα στον Άγιο Σπυρίδωνα.

Θέλεις στην Αγορά; Τσουπ, σκαρφαλώνεις το κράσπεδο και παρκάρεις πάνω στο πεζοδρόμιο, δίπλα στα καρπουζια, διαγώνια με τους πάγκους του ψαράδικου, σύριζα με το βενζινάδικο.

Αν δεν θέλεις να το ανεβάσεις στο πεζοδρόμιο, γιατί άνθρωποι ήμαστε, μπορεί να μην θέλεις, να  ζορίσεις και τα αμορτισέρ σου, το παρκάρεις τριπλή σειρά στην παραλία, δίπλα σε αυτούς που έχουν ντανιάσει κάρβουνα.

Υπάρχουν βέβαια και οι θέσεις ΑΜΕΑ που σε περιμένουν και αν  τέλος πάντων υπάρχει κανένα πρόβλημα το παρκάρεις σε όποιο κάθετο δρόμο θέλεις τον οποίο βέβαια κλείνεις για 3-4 ώρες.

Για τα ησυχότερα λες του Αστυνομικού που ξύνει τα νύχια του στην παραλιακή:

«έχε το νου σου,αν θέλει κανείς να περάσει αφήνω τα κλειδιά επάνω».

Γενικά το Αργοστόλι είναι η Πόλη του «ολούθε».