Ο
Σπύρος Καππάτος.
Ο Κύριος «Σπυράκης».
Ισόβιος
Πρόεδρος του Δικηγορικού Συλλόγου Κεφαλονιάς.
ΟΙ
ΕΠΙΓΟΝΟΙ
Όταν
αποφάσισε ο «Σπυράκης» να αποχωρήσει από Πρόεδρος και από την Δικηγορία άρχισε
ο Πόλεμος των «επιγόνων».
Η
«επετηρίδα» όρισε Πρόεδρο τον Τάσο τον Ζησιμάτο, τον μακαρίτη τον Παναγή τον
Γεράκη, τον αξέχαστο Νώντα Θεοτοκάτο.
Περίμενα
καρτερικά.
Όταν
ένιωσα ότι «ήρθε η ώρα μου» αποφάσισα να κατέβω για Πρόεδρος.
Η
ΓΚΑΝΤΕΜΙΑ
«Κουμπάρε
θα πάω για Πρόεδρος, πως το βλέπεις; »τον ρωτάω.
«Το
συζητάς κουμπάρε;» μου απάντησε ο Τάσος.
Κατεβαίνω.
Έλα όμως που κατεβαίνει και ο Κώστας ο Χαλιώτης.
Ισοψηφία
και κλήρωση.
Πετάγεται
ο Κουμπάρος ο Τάσος ο Ζησιμάτος:
«Άσε
να τραβήξω τον κλήρο, το έχω δει το όνειρο, είδα στο ύπνο μου αρνάκι φρικασέ
και το χω για καλό.»
Τραβάει
ο κουμπάρος τον κλήρο με το χρυσό και γουρλίδικο χέρι του.
«Χαλιώτης».
Φτου
σου,η γκαντεμιά μου.
Πρόεδρος
δεν έγινα ποτέ στον Δικηγορικό Σύλλογο.
Με
φάγανε οι κληρώσεις και «η επετηρίδα».
Και
το «χέρι» του κουμπάρου του Τάσου.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου
Σημείωση: Μόνο ένα μέλος αυτού του ιστολογίου μπορεί να αναρτήσει σχόλιο.