Ήταν η πρώτη επέτειος του 1821 την περίοδο της κατοχής.
Η γερμανόδουλη κυβέρνηση Τσολάκογλου είχε απαγορεύσει κάθε εκδήλωση εορτασμού, πλην της «επίσημης» γιορτής στον Άγνωστο Στρατιώτη όπου «δαφνοστεφανωθήκανε» ο γερμανικός-ναζιστικός στρατός και ο ιταλικός-φασιστικός στρατός.
Οι σπουδαστές και οι φοιτητές της Αθήνας, αγνόησαν τις απαγορεύσεις και ήδη την 24η- Μαρτίου συγκεντρώθηκαν στην πλατεία Εξαρχείων και από εκεί βάδισαν στο Κολωνάκι στην πλατεία Ξανθου, όπου στεφάνωσαν το άγαλμα των Φιλικών, μετά από μάχες σώμα με σώμα, με τις δυνάμεις κατοχής.
Την 25η Μαρτίου το Πανεπιστήμιο Αθηνών οργάνωσε όπως έπρεπε την Εθνική Γιορτή στο χώρο του Πανεπιστημίου, στα Προπύλαια. Ομιλητής ήταν ο Ληξουριώτης Καθηγητής της Ιστορίας στην Φιλοσοφική Σχολή Δ. Ζακυθυνός.
Η ομιλία του συγκλόνισε τις καρδιές των ακροατών και τελείωσε με το
«… ακόμα τούτη η άνοιξη ραγιάδες, ραγιάδες…».
Το ακροατήριο σύσσωμο βάδισε στον Άγνωστο Στρατιώτη, πέταξε τα στεφάνια των γερμανο-ιταλών και της δοτής ψευτοκυβέρνησης και στην συνέχεια στεφάνωσε όλες τις προτομές και τα αγάλματα των αγωνιστών στο Πεδίον του Άρεως και σε ολόκληρη την Αθήνα.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου
Σημείωση: Μόνο ένα μέλος αυτού του ιστολογίου μπορεί να αναρτήσει σχόλιο.