...Συζητούσε η Ζωίτσα με τις απολυμένες καθαρίστριες του Υπουργείου Οικονομικών στο καφενείο της Βουλής.
Τις κάλεσε η Πρόεδρος να τις κεράσει καφέ με παξιμάδι. Όταν πίνεις βέβαια καφέ μιάμιση ώρα ,που να σου μείνει ώρα να συζητήσεις κανένα νομοσχέδιο στην Βουλή.
Πάντως το χτύπημα για τις καθαρίστριες ήταν μεγάλο. Ακούγανε την Ζωή να τους μιλά μιάμιση ώρα, με αυτήν την εκνευριστική φωνή και το απλανές βλέμμα.
Ο παππούς μου είχε παλιά μια αγελαδίτσα την «Μοσχούλα». Είχε η άτιμη ένα απλανές αγελαδινό βλέμμα ολόιδιο με την Ζωή.
Το γράφω καλοπροαίρετα γιατί την Μοσχούλα την είχα μέσα στην καρδιά μου, μέχρι που την φάγαμε κοκκινιστή με μακαρόνια την καλοθύμητη.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου
Σημείωση: Μόνο ένα μέλος αυτού του ιστολογίου μπορεί να αναρτήσει σχόλιο.