ΠΑΡΘΕΝ Η ΡΩΜΑΝΙΑ

Σαν σήμερα, 29-Μαίου-1453 έπεσε η Βασιλεύουσα.

Έπεσε η Κωνσταντινούπολη.

Το τέλος της Βυζαντινής Αυτοκρατορίας των Ρωμιών.

Έπεσε η «Ρωμανία».

Δεν υπάρχει πιο συγκλονιστικό, πιο τραγικό και οδυνηρό, από τον Ποντιακό Θρήνο, μόλις στην Τραπεζούντα φτάσανε τα μαύρα μαντάτα.

«Πάρθεν η Ρωμανία».

Ένα πουλί έφερε το ζοφερό νέο και περιέγραψε το ζοφερό μέλλον.

Να το διαβάσετε, να το ακούσετε, και να ξέρετε πως

«Η Ρωμανία κι αν πέρασεν, ανθεί και φέρει κι άλλο..»

Έναν πουλίν, καλόν πουλίν

εβγαίν' από την Πόλιν

ουδέ στ' αμπέλια κόνεψεν ουδέ στα περιβόλια,

επήγεν και-ν εκόνεψεν α σου Ηλί' τον κάστρον.

Εσείξεν τ' έναν το φτερόν σο αίμα βουτεμένον,

εσείξεν τ' άλλο το φτερόν, χαρτίν έχει γραμμένον,

Ατό κανείς κι ανέγνωσεν, ουδ' ο μητροπολίτης

έναν παιδίν, καλόν παιδίν, έρχεται κι αναγνώθει.

Σίτ' αναγνώθ' σίτε κλαίγει,

σίτε κρούει την καρδίαν.

"Ναϊλί εμάς και βάι εμάς, πάρθεν η Ρωμανία!

"Επέραν το βασίλοσκαμ' και έλαεν αφεντιά,

Μοιρολογούν τα εκκλησιάς, κλαίγνε τα μοναστήρια

κι ο Γιάννες ο Χρυσόστομον κλαίει, δερνοκοπιέται,

-Μη κλαίς, μη κλαίς Αϊ-Γιάννε μου, και δερνοκοπισκάσαι

-Η Ρωμανία πέρασε, η Ρωμανία ‘πάρθεν.

-Η Ρωμανία κι αν πέρασεν, ανθεί και φέρει κι άλλο.