ΑΠΟ ΚΑΤΩ ΑΠΟ ΤΗΝ ΕΞΕΔΡΑ

Θεωρούμε  μη  παραγωγική  την  αντιπαράθεση   για  «την  εξέδρα  των επισήμων».

Από  την  μια   οι  «μαυρογυαλούροι»  του  Δήμου,  που  με   τα  μαύρα  τους  γυαλιά, σκαρφαλώνουν  στην  εξέδρα.

Από  την  άλλη  οι  Περιφερειακοί, τα  παιδιά  του  Λαού, οι  παλιοί  παλιά  Αριστεροί   που  αράζουν  κάτω  από  την  εξέδρα.

Ανάμεσα  τους  οι  εκπρόσωποι  του  Κλήρου, των  Σωμάτων  Ασφαλείας  και των  Ενόπλων Δυνάμεων,  που  κοντεύουν  να  πάνε  στο  τρελοκομείο  με το  όλο  σκηνικό  αφού  δεν  ξέρουν  «με ποιόν  να  παν  και  ποιόν  να αφήσουν».

Θέλουμε  να  βοηθήσουμε, να  παντρέψουμε  τις  δύο  αντιμαχόμενες  παρατάξεις,  τους «Πανωεξεδριστές»  και  τους  «Κατωεξεδριστές».

Ναι  ήρθε  η  ώρα. Ούτε  πάνω  ούτε  κάτω  στην  Εξέδρα.

Το  απαιτεί  ο  Λαός.

Όλοι  μαζί οι  επίσημοι 

«Από  κάτω  από  την  Εξέδρα».

ΣΑΝΤΣΟ  ΠΑΝΤΣΑ

Το  έχασα. Δεν  το  είδα  με  τα  μάτια  μου, αλλά  μου  το   είπαν. Στην  πραγματικότητα  χάνω  τα  καλύτερα.

Πήγε  λέει  ο  Ακαδημαϊκός  Δήμαρχος  Αλέκος  και  τον  ανεβάσανε  πάνω  σε  άλογο  να  κάνει  ιππασία  στην  Σκάλα.

Να  δω  τον  Παρίση   να  κάνει  ιππασία  σαν   τον  Τζον  Γουέιν  ή  έστω  σαν  τον  Σάντσο  Πάντσα  και  ας  φάω  το  σαμάρι  μου.

Αναζητώ  ήδη  τα  πειστήρια  «του  εγκλήματος». Τότε  θα  δικαιωθεί  το  έτσι  και  αλλιώς  βέβαιο  «είμαστε  για  τον  γάιδαρο  καβάλα»

ΓΙΑΤΙ ΕΙΣΑΙ ΤΟΣΟ ΚΕΚΚΑΤΟΣ;

Oπως  με  ενημέρωσαν. Έδωσε  συνέντευξη  τύπου  ο «Παυσανίας ο  περιηγητής». Αναφέρομαι  στον  ταξιδευτή, με  έξοδα  μας, Αντιδήμαρχο  κ. Κεκκάτο.

Είπε  τα  ανείπωτα.

Αναφέρθηκε  στον  τοπικό   τύπο  που  δεν  αναγνωρίζει  το  δικαίωμα   του  στις  εκδρομές. Σε όσους  δεν  τον  «δοξάζουν»  για  το  ιστορικό  του  έργο.

Αναφέρθηκε  και  στον  «γάιδαρο»  ειδικά. Δεν  μπόρεσε  να  κρυφτεί.

«Οι  ηλίθιοι,  οι  ανόητοι  κλπ»  είπε  ο  ταξιδευτότατος.

Μα  γιατί.  Εμείς  τον  παίρνουμε  στην  πλάκα.  Γιατί  αυτή  η  συμπεριφορά  απέναντι  μας,  που στο  κάτω-κάτω  χαλάει  την  ωραία  εικόνα  δημόσιας φορμόλης.

Και  καλά έστω  εμείς  είμαστε  «ηλίθιοι  και  ανόητοι» εσύ  όμως  vice mayor;  

Γιατί  είσαι  τόσο  Κεκκάτος;

ΑΝΑΒΑΘΜΙΣΗ

Όταν  τα  μπλοκ  και  τα  σάιτ  δεν  έχουν  τίποτα  να  γράψουνε  λένε

«ενημερώνουμε  ότι  θα  διακόψουμε  για  λίγες  μέρες  λόγω  αναβάθμισης».

Εμείς  είμαστε  ειλικρινείς. Θα γράψουμε  ξανά  την  Δευτέρα  «λόγω  αναβάθμισης»  του  Γαιδάρου.

Δεν  εννοούμε  το  μπλόκ  αλλά  «λόγω  αναβάθμισης  του  ίδιου  του Γαιδάρου».

Με  λίγα  λόγια  πάω  στο  Βελιγράδι  να  δω  τον  Ντάμιρ και  τα  βαφτιστήρια, να  ακούσω «βιολιά και  χάλκινα», να  φάω  pljeskavica,  να   πιούμε  rakija.

Πάω  με  φίλους  σε  φίλους.

Μέχρι  τότε   Zdravo.

ΟΙ ΤΖΙΧΑΝΤΙΣΤΕΣ ΒΡΙΣΚΟΝΤΑΙ ΜΟΝΟ 6 ΧΙΛΙΟΜΕΤΡΑ ΜΑΚΡΙΑ

Η  Ευρώπη  δίνει  μάχη  με  τον   Τζιχαντισμό  στις  Βρυξέλες .

Εκεί  στην   στάση  του  μετρό  Schuman,στην  έδρα  της  Κομισιόν, στο Κέντρο  των  Βρυξελών  στο  κέντρο  της  Ευρώπης.

Αμέσως  οι  γειτονικές  του  Βελγίου  χώρες  έκλεισαν  τα  σύνορα,  είτε  για  την  μη  διαφυγή  των  δραστών  είτε  για  την  μη  είσοδο  στο  Βέλγιο περισσότερων  τρομοκρατών.

Αλλά  οι  δράστες,  οι  μακελάρηδες  των   Βρυξελών  βρίσκονται  μόλις  6 χιλιόμετρα  μακριά  από το κέντρο  της  πόλης, στο  Molenbeek.

MOLENBEEK

Το  Μόλενμπεκ   είναι  μια  γειτονιά  των  Βρυξελών  και  απέχει  μόλις  6  χιλιόμετρα  από  το  Κέντρο. Έχει  περίπου  100.000  κατοίκους, μουσουλμάνους,  κύρια   Μαροκινούς  και  Τούρκους.

Το  Μόλενμπεκ  είναι  ένα  μουσουλμανικό  γκέτο,  όπου  κυριαρχεί  η  φτώχεια,  η εγκληματικότητα  και  κύρια  ο  φανατισμός. Σε  αυτό  υπάρχουν 22  Μουσουλμανικά  Τεμένη  και  η  παρουσία  του  Βελγικού  Κράτους  εκεί  δεν  είναι  ανεκτή.

Sharia 4 Belgium

Στο  Μόλενμπεκ  δρα  και  κυριαρχεί  η  οργάνωση  «Σαρία  για  το  Βέλγιο»  με  επικεφαλής  τον  Anjem  Choudary,  έναν  «άρρωστο»  Μαροκινό  δεύτερης  γενιάς,  Βέλγο  υπήκοο .

Αυτός  και  η  οργάνωση  του  θέλει  να  επιβάλει  στο  Μόλενμπεκ  την  εφαρμογή  της  Σαρία,  δηλαδή  του  Ισλαμικού  Νόμου. Χρέη  «αστυνομίας» στο  Μόλενμπεκ   κάνει  όχι  το  Βελγικό  Κράτος  αλλά   «η  Σαρία  για  το Βέλγιο».

828   πολίτες  του  Βελγίου  θέλουν  να  πολεμήσουν  για  το  «Ισλαμικό  Κράτος», 270   βρίσκονται  ήδη  στην  Συρία.

Οι  υπόλοιποι  «πολεμούν»  κατά  της  ανθρωπότητας,  του  παγκόσμιου  πολιτισμού  και  της  Δημοκρατίας  στην  Ευρώπη, μόλις  6  χιλιόμετρα  μακριά  από  το  νέο-ευρωπαϊκό  κέντρο.

Ο  ΚΥΚΛΟΣ  ΤΟΥ  ΑΙΜΑΤΟΣ

Το  Βέλγιο  και  ολόκληρη  η  Ευρώπη  αντιδρά,  θλίβεται, πονά  για  τα  χτυπήματα  στις  Βρυξέλες.

Ιδιαίτερα  εμείς  οι  Έλληνες  που  είμαστε  Λαός  ανεκτικός  και  Δημοκρατικός.  Αλλά  ο  κύκλος  του  αίματος  στην  Ευρώπη  και  στον Κόσμο  έχει  «ονοματεπώνυμο».

Δεν  μιλώ  με  την  λογική   του  «ένας  είναι  ο  εχθρός  ο  ιμπεριαλισμός»  και  το  συναφές  «φονιάδες   των  Λαών  κλπ».

Πρέπει  όμως  να  επισημάνουμε  ότι  «ο  αναπτυγμένος  Κόσμος»  το  2015 πούλησε    όπλα   και  οπλικά  συστήματα  αξίας  65  δισεκατομμυρίων  εκ  των  οποίων  το  50%  πουλήθηκε  στην  Μέση  Ανατολή  και  στον  ISIS.

H  Σαουδική  Αραβία,   κύριος  χρηματοδότης  και  εξοπλιστής  των  Τζιχαντιστών  αγόρασε  το  1/7  της  παγκόσμιας  παραγωγής  όπλων  δαπανώντας  10  δις  ευρώ.

Ο  βασικός  προμηθευτής  της  Σαουδικής  Αραβίας είναι  το  Βέλγιο. Συγκεκριμένα  η  Βαλλωνία του  Βελγίου  πούλησε   στους  Άραβες  όπλα αξίας  4.3 δις  το  2015. Η  άλλη  περιοχή  του  Βελγίου η  Φλάνδρα αρνήθηκε  να  προβεί  σε  ανάλογη  πώληση. Έτσι   με  όπλα  Βελγίου  οι  Τζιχαντιστές  χτύπησαν  το  Βέλγιο,  και  με  τον  ίδιο  τρόπο  και  τα  ίδια  μέσα  στοχεύουν  τους  «άπιστους»  από  τους οποίους  προμηθεύονται  όπλα  κατασκευής  «απίστων».

ΑΡΟΝ- ΑΡΟΝ

Γυρίζουν  εσπευσμένα  οι  Ευρωπαίοι  ηγέτες    στις  χώρες  τους  λόγο  των  γεγονότων  στο  Βέλγιο. Ήδη  η  κυρία  Μέρκελ  επέστρεψε  στο  Βερολίνο  ,όπως  και  ο  Γάλλος Πρόεδρος  στο  Παρίσι.

Ο  Πρόεδρος  της  Ρωσίας  Πούτιν  ανέβαλε  επίσκεψη  του  στην  Αίγυπτο, ενώ  επέστρεψε  και  από  την  Φλόριδα  ο  Βαγγέλης  Κεκάτος.

Ο   Περιηγητής   Βαγγέλης,  κατά  πληροφορίες  μας  μόλις  έμαθε  τα  συμβαίνοντα  στις  Βρυξέλες,  άφησε  στην  μέση   τον  αστακό  του, έπλυνε τα  ακροδάχτυλα  του  σε  χλιαρό  αρωματισμένο  νερό  και  απευθυνόμενος  στην  μαγεμένη  Υπουργό  Κουντουρά ,  είπε  το   μεγαλειώδες  «πρέπει  να  φύγω. Η  Ευρώπη  με  χρειάζεται»

Την  πληροφορία  μας   την  έδωσε  ο  ίδιος  ο  αστακός.

ΓΥΨΟΣΑΝΙΔΑ

Ο  ψημένος  ο  Άγγελος  Κωνσταντάκης   έχει  μανία  με  το τραγούδι. Όπου  ο    Πρόεδρος  της  Κουλτούρας  δει  μικρόφωνο ορμάει  στην  πίστα και   ξεδιπλώνει  την βελουδένια  του  φωνή.

«Με  σκότωσε  γιατί  την  αγαπούσα-  βρέχει  φωτιά  στην  στράτα μου»  και το  φινάλε  του  Άγγελου  είναι  το   γνωστό   και εμβληματικό  για  τον  Δήμο Κεφαλονιάς  τραγούδι  του  Διονυσίου

«Ο  Λαός  τραγούδι  θέλει».

Ο Κωνσταντάκης  είναι  προφανές  κάνει  τον   πολιτιστικό  του χαβαλέ,  έλα  όμως  που  ο  «γλιστερός  και  γλειφτερός ανεξάρτητος  τύπος   του Μεγάρου»  άρχισε  τα   γνωστά  γλοιώδη

«Μπράβο  Άγγελε,  είσαι  ο  νέος  Διονυσίου,  έκανες  τον  Μητροπάνο  μπουκούνια,  Παβαρότι»  και άλλα  τέτοια .

Εντελώς  σοβαρά  σου  συνιστώ .

Μόνο  για  την  πλάκα  σου  ανέβα  «στο  σανίδι»,  κυνήγα  τους  κόλακες  με «την  σανίδα»,  με τέχνη  ασχολήσου  με  την  γυψοσανίδα. Να  ξέρεις  πως  όταν  θα   σβήσουν  τα  φώτα  της  σκηνής, όταν  όλα  θα έχουν   περάσει, οι  κόλακες   δεν  θα  είναι  εκεί.

ΠΑΡΑ ΕΝΑ «τέως»

Μου  κόπηκαν  τα  γόνατα  όταν διάβασα  στον  τύπο «συνελήφθη Δήμαρχος,  πιλότος, προσκείμενος  στην Νέα Δημοκρατία γιατί μετέφερε στην Ιταλία λαθρομετανάστες  με αεροπλάνο».

Πάει  σκέφτηκα  τον  πιάσανε  τον Δήμαρχο «Ίκαρο»  που  κοσμεί  την Κεφαλονιά.

Το   σκέφτηκα  καλόπιστα  γιατί  ο  «Τύπος»  δεν  ανέφερε  το  όνομα  του διακινητή.

Λέω. «Δήμαρχος νομίζει  ότι  είναι,  πιλότος  λέει  ότι  είναι,  Νέα  Δημοκρατία  που  και  που   είναι. Αυτός  είναι»

Ήρθε  η  καρδιά  μου  στην  θέση  της  όταν  την  επομένη της  αποκάλυψης τα  ΜΜΕ  διευκρίνισαν ότι  ήταν  «τέως» Δήμαρχος  ο  λεβέντης  που  είχε στήσει  το  δίκτυο διακίνησης.

Επρόκειτο  για  τον  «τέως» του  Μεσολογγίου  Γιώργο  Πρεβεζάνο.  Γλύτωσε  ο  δικός  μας «πτέραρχος  Κάκαλος» για  ένα « τέως» .

Δεν  ήταν  ο  ίδιος, απλά  ήταν  «ένας  φίλος».

PROFESSOR IVANOF

Ο  Πρόεδρος  της  FYROM   κύριος  Ιβανόφ  με δηλώσεις  του  διεμήνυσε  παγκοσμίως ότι «κλείσαμε  τα  σύνορα  με  την   Ελλάδα  για  να σώσουμε την  Ευρώπη  από  τον  Τζιχαντισμό».

Μα   Πρόεδρε  μου  τους,  κλείσατε  μέσα  τους Τζιχαντιστές,  μέσα  από  το συρματόπλεγμα  της Ειδομένης .

Τον  Μάιο  του  2015  εισβάλανε  από  το  Κόσσοβο  ένοπλοι  Αλβανοί    και  αιματοκύλισαν  το Κουμάνοβο.  Είναι  οι  ίδιοι  που  το  2014  διαδήλωναν  στα  Σκόπια  φωνάζοντας  «ο  Αλλάχ  είναι μεγάλος»  μετά  από   την καταδίκη   Αλβανών  για  την  δολοφονία  5  Σλάβων   στην  Λίμνη Σμίλκοβτσι.

Αυτοί  που  θέτουν το  ζήτημα  του  διαμελισμού   της  FYROM   με  την  δημιουργία  του  νέου  Αλβανικού  κράτους  στα  Δυτικά  της  FYROM, της «Δημοκρατίας  της  Ιλλυρίδας».

Η  αλήθεια  είναι  πως  αυτόν  τον  IVANOF  τον  είχαμε  κάνει  το  2009 «επισκέπτη  Καθηγητή» στο  Πανεπιστήμιο  Αθηνών,  μετά  τον  ανέλαβαν  οι  Τούρκοι,  τον   έκαναν  «καθηγητή»  σε  2-3 Τουρκικά  Πανεπιστήμια  και  τον  «τιμούν»  κάθε  χρόνο  σαν  κορυφαίο  νέο  Ευρωπαίο  πολιτικό.

Στην  πραγματικότητα  πρόκειται  για  έναν  δημοσιογράφο, κάτι  σαν τον «Πρετεντέρη»  των  Σκοπίων,  προς  το  χειρότερο. Μετά  τον  κάνανε  Πρόεδρο  σε  μια  χώρα  που  δεν  θα  υπάρχει  σε  10  το  πολύ  χρόνια.

ΚΑΡΝΑΒΑΛΟΙ Ή ΚΑΝΙΒΑΛΟΙ

Η  εκπαιδευτικός  και  άγνωστη  σε  εμένα  κυρία Νεοφύτου,  επώνυμα  και όχι  κρυπτόμενη δημοσιοποίησε  τις  απόψεις  της  για  τεχνικά ζητήματα  του  φετινού  καρναβαλιού .

Το  ύφος  της  ήταν  κόσμιο, σκωπτικό, κριτικό πλην  ευγενές. Η  επιτροπή  των  Καρνάβαλων   έβγαλε ανακοίνωση «κανιβαλικού» χαρακτήρα .

Ανώνυμα  οι  Καρναβαλαραίοι,  γιατί  την επωνυμία  δεν  την  αντέχουν, απάντησαν  με  το γνωστό  τους  ύφος:

 «δεν  μας  παρατάς  Κυρία μου,  που  θα  μας την  πεις,  που  ήμαστε μανούλες  στα  καρναβάλια».

Έτσι  πάντα  κάνουν, ανώνυμα, χωρίς  όνομα,  σαν   να  μην  υπάρχουν, κρυπτόμενοι  πίσω  από  «επιτροπές».  Ενεργούν  ανώνυμα  και προσβλητικά  σαν  «Γραφείο  ενημέρωσης,  επιτροπή  καρνάβαλου, κύκλοι  του  Δημαρχείου,  παράγοντες  του  τουρισμού, εκπρόσωποι  του  τύπου κλπ».

Ανώνυμα  «κανιβαλίζουν» τους  επώνυμους  οι   ανώνυμοι  και  εξ  αυτού ανύπαρκτοι.

Η ΑΧΙΛΛΕΙΟΣ ΠΤΕΡΝΑ ΤΗΣ ΤΟΥΡΚΙΑΣ

Χωρίς   καμία  αμφιβολία  η   εξωτερική  πολιτική  της  Τουρκίας  είναι  οργανωμένη  σε  σταθερή βάση,  με  συγκεκριμένους  στόχους  και πλαίσιο  διεκδίκησης.

Αλλά  η  Τουρκία  έχει  την  δική  της  «Αχίλλειο  Πτέρνα». Στρατιωτικά  η  Ελλάδα  δεν  μπορεί  να επικρατήσει σε  έναν ανταγωνισμό  με  την  γείτονα  χώρα,  θα  μπορούσε  ίσως  υπό προϋποθέσεις να  μην  ηττηθεί,  αλλά   δεν  μπορεί  να  επιβληθεί στρατιωτικά  και  στο  κάτω-κάτω  δεν χρειάζεται να  το  επιχειρήσει.

Αρκεί  να  αναδείξει  και  να  εκμεταλλευτεί  τις  προφανείς  αδυναμίες της  Τουρκίας.

Έτσι  η  Τουρκία  πέραν  των  γνωστών  προβλημάτων  που  έχει  με  την Ελλάδα  και  την  Κύπρο, βρίσκεται  στην   δύνη  προβλημάτων  με  όλες, χωρίς  εξαίρεση  τις  γειτονικές  της  χώρες.

ΣΥΡΙΑ

Η Τουρκία  βρίσκεται, πριν  ακόμα  την  έκρηξη του Συριακού εμφύλιου  πολέμου  και  την λεγόμενη  «Αραβική  Άνοιξη» σε πολυμέτωπη σύγκρουση  με  την Συρία.

Η προσάρτηση  από  την  Τουρκία  της  περιοχής της Αλεξανδρέττας και  της  Αντάκειας (Αντιόχειας)  με  νόθο  «δημοψήφισμα»  το 1936-1939  παραμένει  ανοικτή  από  την  Συρία.

Οι  Σύριοι  δεν  αποδέχονται, δικαίως  την  διαχείριση  των  νερών  του  Ευφράτη. Οι   Τούρκοι αρνούνται  την  Σύμβαση  για  την  Διαχείριση  των υδατορεμμάτων   και  δεν  θεωρούν  τον  ποταμό Ευφράτη  διεθνή αλλά  «διασυνοριακό». Έτσι  με  το  φράγμα  Ατατούρκ   και  άλλα   100   και πλέον φράγματα διακρατούν τα  νερά  του   Ευφράτη  και  οδηγούν  τους  πληθυσμούς της  Συρίας σε στέρηση.

Η  στάθμη  του  νερού  στον  κεντρικό  Συριακό  ταμιευτήρα  την  Λίμνη Ασσαντ  έχει  πέσει  κατά  6 μέτρα  και  εκατομμύρια  Σύριων δεν έχουν  νερό. Για  τους  ίδιους  λόγους  τα  υδροηλεκτρικά φράγματα της  Συρίας  δεν  λειτουργούν  και  ολόκληρες  επαρχίες  δεν ηλεκτροδοτούνται.

Η  Τουρκία  διεκδικεί  ακόμα  την  περιοχή  του  όρους  Κιζιλντάγ, νότια του  Hatay, δηλαδή  τα 1518 χωριά  των  Τουρκομάνων όπου κατοικούν  περίπου   δύο  εκατομμύρια  άνθρωποι. Η  οργάνωση ανταρτών  των  Τουρκομάνων  κατατάσσεται  στις  δυνάμεις  της «μετριοπαθούς Συριακής αντιπολίτευσης».

ΙΡΑΚ

Το  ΙΡΑΚ    χρειάζεται  το   43%  των  νερών του  ποταμού  Τίγρη.  Οι Τούρκοι  έχουν  ήδη κατασκευάσει  στον  Τίγρη  περισσότερα  από 150 φράγματα  σε  σύνολο  306  φραγμάτων που βρίσκονται  στην  Τουρκία και   εκμεταλλεύονται μέσα  από  το  πρόγραμμα  GAP  το  νερό  του Τίγρη  χωρίς  την  έκκριση   του  Ιράκ.

Σε  10  χρόνια  υπολογίζεται  ότι  ο  Τίγρης  δεν θα καλύπτει τις απλές και αναγκαίες υδρευτικές ανάγκες  των  κατοίκων  του  Ιράκ.

ΚΟΥΡΔΟΙ-ΚΟΥΡΔΙΣΤΑΝ

Σαράντα  περίπου  εκατομμύρια  Κούρδων  κατοικούν   στην  περιοχή. 22  εκατομμύρια  στην Τουρκία, 8  στο ΙΡΑΝ, 7  στο  ΙΡΑΚ, 3 στην Συρία. Τα  κράτη  της περιοχής θα  έβλεπαν  θετικά την δημιουργία Κουρδικού Κράτους  αλλά  εκτός  των  ορίων  του  δικού  τους Κράτους.

Έτσι  η  Περσία  υποστηρίζει  ανεξάρτητο  Κουρδικό Κράτος στην Τουρκία και  το  Ιράκ,  το  Ιράκ στην Τουρκία, η  Τουρκία  φαίνεται να  το  ανέχεται  στην περιοχή  της  Σουλειμανίγια  και  του Ερμπίλ του  Ιράκ αλλά  όχι  στην  Μοσούλη  και  το  Κιρκούκ, κανείς  δεν το αποδέχεται  στα  3 Κουρδικά  καντόνια  της  Συρίας.

Αλλά  μετά  από  τις  διαδοχικές  Κουρδικές  «Γκουέρνικες» το  Κουρδικό παραμένει  ένα  από  τα μεγαλύτερα  προβλήματα  της  Τουρκικής Εξωτερικής  πολιτικής.

ΡΩΣΙΑ

Οι  σχέσεις  Ρωσίας  και  Τουρκίας βρίσκονται σε διαρκή  ένταση. Η  Τουρκία  διεκδικεί ιστορικά ρόλο  στην  Κασπία  Θάλασσα και  τον Καύκασο. Στην «Τουρκική Χάρτα» περιλαμβάνονται Τουρκογενείς ή «Τουρκοειδείς» πληθυσμοί του Ναγκόρνο- Καραμπάχ, της Ινγκουσετίας, της Οσσετίας,  της  Τσετσενίας.  

Οι  πόλεμοι  στο Σαρίκαμις  και  στο  Μπακού διδάσκονται  στην Τουρκία  στο  πλαίσιο του «Τουρκικού  αλυτρωτισμού»,  σαν «χαμένες πατρίδες»  και  η  Ρωσία έχει  καταγγείλει  την Τουρκία  για  ενίσχυση  των  Καυκάσιων ανταρτών.

Οι  Τουρκικές  διεκδικήσεις  στα  πετρέλαια  του  Καυκάσου  και  της  Κασπίας  υφίστανται  κατά  των  Ρωσικών  συμφερόντων  στην  περιοχή. Συνάμα  η  Ρωσία  και  η  Τουρκία  βρίσκονται  σε  σύγκρουση  για  τον  έλεγχο  και  την  αλιεία  της  Μαύρης  Θάλασσας   καθώς  και  για  το τεράστιο  για  την  Ρωσία  ζήτημα  του  ελέγχου  των  Στενών μετά  την Συνθήκη  του  Μοντρέ.  

ΑΡΜΕΝΙΑ

Οι  σχέσεις  της  Τουρκίας  με  την  Αρμενία  είναι  ανύπαρκτες  μετά  το ζήτημα   του  Νακγόρνο   Καραμπάχ  αλλά  και  την  άρνηση  της Τουρκίας  να  αναγνωρίσει  την  Γενοκτονία  των  Αρμενίων.

ΒΟΥΛΓΑΡΙΑ

Η  Βουλγαρία  βρίσκεται  σε  κρίση  με  την  Τουρκία  λόγω  των  Τουρκικών  διεκδικήσεων  στην Βόρεια Βουλγαρική  Θράκη. Το  πρόβλημα  στην  Βουλγαρία  είναι  μεγαλύτερο  από  το  πρόβλημα που  έχει  η  Ελλάδα  στην  Θράκη.

Οι  Τούρκοι αποτελούν  το  10%  του  πληθυσμού  στην  Βουλγαρία  και  διατηρούν  36  Βουλευτές στην  Βουλή  των  240  Βουλευτών  της  Βουλγαρίας.  Ο  γιός  του  Ερντογαν ,  Μπιλάλ χρηματοδότησε  το  νέο  Τουρκικό  κόμμα   στην  Βουλγαρία  με  το  ποσό  των  20  εκατομμυρίων δολαρίων.

Η  Τουρκία  έχει  δημιουργήσει  την  YENI  BATI  TRAKYA,την  «Νέα  Δυτική  Θράκη»,  οργάνωση  που  προετοιμάζει  την  αυτονομία  της Θράκης  Ελληνικής  και  Βουλγαρικής  σαν  «Νέα  Τουρκική  Δυτική  Θράκη». Στην  δεύτερη   Σύνοδο  της  YENI  BATI  TRAKYA,  τον  Μάρτιο  του  1995  στην  Σμύρνη  παρουσία  Υπουργών της  Τουρκίας παρουσιάστηκε   ο   «Χάρτης  της  Νέας  Θράκης»  που  περιλαμβάνει  την  Ελληνική  Θράκη  να  συνορεύει  δυτικά  με  ένα  άγνωστο  κράτος  που  το  ονομάζουν  στον  χάρτη  οι  Τούρκοι  «Μακεδονία»  και  την  Βουλγαρική  Θράκη  να  συνορεύει  με  ένα  κράτος  που  δεν  το  λένε  Βουλγαρία  αλλά  «Ροδόπη».

ΕΣΩΤΕΡΙΚΟ  ΖΗΤΗΜΑ

Πέραν  των  προβλημάτων  της  Τουρκίας  σε επίπεδο  εξωτερικής  πολιτικής  και  των  αδυναμιών  της,  ακόμα  μεγαλύτερο  είναι  το  εσωτερικό  ζήτημα  της  χώρας. Χωρίς  να  αναφερθούμε  σε  ειδικότερα  θέματα  σημειώνουμε   τον  Απελευθερωτικό   Αγώνα  των  Κούρδων  στην  Νότια  -Ανατολική  περιοχή  του  Τουρκικού  Κουρδιστάν,  τον  ανταγωνισμό  της  Σουνιτικής  πλειοψηφίας  με  την αίρεση (τάγμα)  των  Αλεβιτών,  αλλά  και  το  ζήτημα  της  κατάργησης  ήδη  από  την  εποχή  του  Μουσταφά  Κεμάλ    και  την  επανάσταση  των  Μεβλεβήδων  των  μουσουλμανικών  Ταγμάτων  των  Δερβίσιδων.

ΤΟ ΤΟΥΡΚΙΚΟ «ΑΥΓΟ ΤΟΥ ΦΙΔΙΟΥ»-ΠΑΝΙΣΛΑΜΙΣΜΟΣ

Το  μεγαλύτερο  πρόβλημα  που  πιθανόν  θα ανατρέψει  ολόκληρο  το  σχέδιο  της  Τουρκικής Παντουρανικής  και  Νέο-Οθωμανικής πολιτικής είναι  το  παγκόσμιο  φαινόμενο  του  Ισλαμικού φονταμενταλισμού  και  του  Πανισλαμισμού.

Η Τουρκία  θέλει  και  επιδιώκει  μια  Νέα Τουρκική  Οθωμανική  Αυτοκρατορία. Οι Άραβες,  κύρια  αυτοί, θέλουν ένα Νέο Ισλαμικό  Χαλιφάτο  στον Μουσουλμανικό  κόσμο.

Και  οι  δύο  αυτές  Πολιτικές  αναπτύσσονται  στον  χώρο  της  Μικράς  Ασίας,  της  Δυτικής  Ασίας, της   Μεσοποταμίας  και  της  Αραβικής   χερσονήσου. Η  Τουρκία  θα  συγκρουστεί  με  τον  Πανισλαμισμό  που  εξέθρεψε  από   την  εποχή  του  Ερμπακάν  ,του  Οζάλ  και  τώρα  του  Ερντογάν. Πολέμησαν  τον  «κοσμικό»  χαρακτήρα  του  Τουρκικού  κράτους. Αντικατέστησαν  τον  «Κεμαλισμό»  με  τον  Σουνίτικο  Ισλαμισμό. Εξέθρεψαν  το  «αυγό  του  φιδιού».

ΠΑΤΟΣ ΚΑΜΜΕΝΟΣ

Δεν  θα  ασχοληθώ  με  τον  Πάνο  Καμμένο, δεν αξίζει  τον  κόπο  και τον  χρόνο.  Θα  σας  πω για τον  Πάτο  Καμμένο.

Αν  σας  καεί  ο  Πάτος  κατσαρόλας  για  να  την «ξεμαυρίσετε» βράστε  μέσα  3-4  λεμονόκουπες και  λίγη  σόδα.  Σε  10  λεπτά  ο  Πάτος  θα είναι  λαμπίκος.

Για τον Πάνο Καμμένο, αφήστε  τον «μαυρισμένο» και μην βράσετε τις λεμονόκουπες. Μπορείτε να τις χρησιμοποιήσετε ωμές.

ΜΟΥΖΑΛΑΣ

Οι  «πατριώτες»  της  πλατείας  Κολωνακίου  πριν  «κρεμάσουν»   τον Μουζάλα,  να  έχουν  στο μυαλό  τους  ότι,  ο  πράος  και  νουνεχής αυτός  άνθρωπος,  μέσα  στον  «ανθελληνισμό»  του μετείχε  με  τους «Γιατρούς  του  Κόσμου»  σε  25  Αποστολές  στην  Ασία  και  στην Αφρική,  στο Αφγανιστάν,  στην  Συρία,  στην  Παλαιστίνη.

Τελευταία  το  2014,  πήγε  στο  Κομπάνι,  στο  Σορούτς,  στον  πόνο των  ανθρώπων  και  στον θάνατο.

Την  Ελλάδα  στην  πλάτη  τους  την  κουβαλούν  Μουζάλες  και  όχι  Καμμένοι.

ΟΡΝΤΙΝΑΤΣΑ

Στην συναυλία  του  αοιδού  Διονυσίου,  τον  οποίο παρεμπιπτόντως «κάτσιασε»  στα  φιλιά  ο Αρνοφάγος Παρίσης  «γιατί   είναι  φίλος» του,  με  εντυπωσίασαν   τα «βασανιστήρια»  που  τραβά ο  «εργοπαθής»  Αντιδήμαρχος των «Έργων  Κάποτε»   Λυκούδης.

Έπινε  ο  Λυκούδης  το  ποτάκι  του  ήσυχα-ήσυχα  και έκανε χάζι  τους ιθαγενείς  που «διασκέδαζαν».

«Τέτοια  θέλουν  οι  μουζίκοι»  σκεφτόταν  ο  Χαλίφης  μέσα στην ηρεμία  του, όταν  ξαφνικά  σκάει μύτη ο εντεταλμένος υπάλληλος του  και  χώνει  την  κεφάλα  του  μέσα  στα Αντιδημαρχιακά μουσούδια.

«Βγάλε  μας  μια  φωτογραφία»  φωνάζει  η  ορντινάντσα ζητώντας λίγα  ψίχουλα  δημοσιότητας .

Δυσφόρησε  ο  Αρειμάνιος,  αλλά  συνήνεσε,  προφανώς  σκεφτόμενος το  γνωστό  «δώσε  θάρρος στον χωριάτη…»

Ο ΛΙΓΟΥΡΗΣ

Αυτοί οι Ληξουριώτες είναι πραγματικά παλαβιαρέοι.

Δώσανε του  Ακαδημαϊκού  Παρίση στο καρναβάλι  ένα  αρνί  σαν  πιτσούνι  για  να τους κάνει τα  έργα  που  δεν  τους  έκανε  ο « άεργος»   εδώ  και δύο  χρόνια.

Ο  Παρίσης  βέβαια  δεν  πολύ  ασχολιότανε  με τα  Ληξουριώτικα  αιτήματα.

«Μην  σας  νοιάζει»  τους  έλεγε  «θα  το  πω του  Λυκούδη,  να  το  πει στον  Μοσχονά,  να το πει στον Κατσιβέλη,  να  το  πει  στην  ουρά  του και  πέστε  πως  έγιναν».

Πήρε  λοιπόν  το  αρνί  ο  λιγούρης  και  έφευγε  για  το  Αργοστόλι  να το φάει  με  πατατούλες .

Τον  προλάβανε  την  τελευταία  στιγμή  στο  ferry. Έτσι  γλύτωσε  το  αχαμνό από  τις  μασέλες  του παμφάγου.

EKTOΣ ΤΟΠΟΥ ΚΑΙ ΧΡΟΝΟΥ

Είναι  άσχετα  με  το  ζήτημα  της  εξωτερικής  πολιτικής  της  χώρας  για  το  οποίο  γράφουμε τελευταία.  Στην  πραγματικότητα  είναι  «εκτός  τόπου  και  χρόνου»,  αλλά  άμα  δεν  βαριέστε διαβάστε   τα...

Ο  ΕΓΚΛΗΜΑΤΙΑΣ   ΝΤΙΝΚΟ

Αμφισβητήθηκε  το  δημοσίευμα  μας  για  τον «Ευρωπαίο  κύριο  Ντίνκο».

Κάποιοι  σχολίασαν  ότι  είναι  υπερβολικό.

Σήμερα  10  Μαρτίου  στο  διαδίκτυο  και  στην τηλεόραση «έπαιξε» και δημοσιεύτηκε η παρέμβαση της  Επιτροπής  του  Ελσίνκι  για αυτό  το τομάρι  τον  Ντίνκο.

Ο  εγκληματίας  αυτός  μιλά  στην  κρατική Βουλγαρική  τηλεόραση  και  ζητά αμοιβή  για την σύλληψη  κάθε  πρόσφυγα  ενώ  πλέον διαθέτει  και  2 άρματα  μάχης  για  την  εκτέλεση  «του έργου»  του.

Κάθε  ομοιότητα  του  με  τον  Κασιδιάρη  και τον Παναγιώταρο είναι εντελώς  συμπτωματική.

Πάντως ο «Κεφαλονίτης  Όνος»  δημοσίευσε  τα  περί  Ντίνκο  10  ημέρες πριν τα σάιτ πανελλήνιας εμβέλειας.

ΔΑΣΚΑΛΑ

Η   σύζυγος  του  Τούρκου  Προέδρου  σε  συνέντευξη  της  σε  όλα  τα  τουρκικά  κανάλια  δήλωσε πως  «τα  χαρέμια  ήταν  στην  πραγματικότητα σχολεία  που  προετοίμαζαν  τις  γυναίκες  για  την είσοδο  τους  στην κοινωνία».

Λάτρης  της  σχολικής  εκπαίδευσης  η  κυρία  Προέδρου  είναι  προφανές  ότι ονειρεύεται   ακόμα και  σήμερα   εκπαιδευτικές  δραστηριότητες.

ΣΤΟ  ΒΕΡΟΛΙΝΟ  ΓΙΑ  ΦΩΤΟΓΡΑΦΙΕΣ

Στο  ιστορικό  Βερολίνο  βρέθηκαν  οι Κεφαλονίτες  Τουριστικοί  τουρίστες  Σπύρος Γαλιατσάτος   και  Βαγγέλης  Κεκκάτος    όπου φωτογραφήθηκαν καταλλήλως με «τουριστικούς παράγοντες» και « εκπροσώπους του κλάδου».

Οι φωτογραφίες των Τουριστών  δημοσιεύθηκαν με τον αναγκαίο σχολιασμό  επιπέδου «σκίσαμε» στα τοπικά  μέσα  ενημέρωσης  προς ενημέρωση όσων  πληρώσουν  τα  «ταξιδιάτικα».

Από  κοντά  και  ο  Πρόεδρος  του  Σπύρου  στους  Ξενοδόχους   Τιμοθεάτος που  εμφανίζεται  και  αυτός  τελευταία  «πολυτάξιδος».

Άντε  και  σε   ανώτερα.  Ευχόμεθα  εκ  βαθέων   «πολυτάξιδοι  και καλοτάξιδοι»

ΜΕΤΑ ΤΟ «MEA CULPA»

Έτσι  η  Ελλάδα  είναι  σε  έναν  ανταγωνισμό «λαθών»  στα  ζητήματα  εξωτερικής  πολιτικής. Αυτό  κρατά  εδώ  και    έναν  αιώνα,  μετά  την επιτυχή  για  τον  Ελληνισμό  κατάληξη  των Βαλκανικών  πολέμων. Από  τότε  υπάρχει  ο εσωτερικός  «διάλογος»  για  το  ποιος  φέρει την μεγαλύτερη  ευθύνη  για  τις  διαδοχικές  ήττες στα  ζητήματα  εξωτερικής πολιτικής.

Συνήθως και  τελικά  αποδίδουμε  την  ευθύνη όχι  στον  εαυτό  μας  και στην  έλλειψη σχεδίου Εξωτερικής πολιτικής αλλά στον ξένο παράγοντα.

Έτσι  επιλέξαμε  τις  εύκολες  και  ανέξοδες  λύσεις  του  τύπου  «φταίνε  οι  Αμερικάνοι  ή  το ΝΑΤΟ  ή φταίει  η  ΕΟΚ   των  μονοπωλίων»  και  άλλες τέτοιες  ανεύθυνες δικαιολογίες,  που  όμως δεν  αλλάζουν  τα  πράγματα και  εξακολουθούν  να  οδηγούν  την  Πατρίδα  μας  σε  στραγγαλισμό στο Διεθνές  πεδίο.

Το  αληθινό  είναι  πως  η  Ελλάδα  ακολουθεί  την  εξωτερική  πολιτική  που είχε  τον  19ο  αιώνα, ούτε  καν  τον  20ο  αιώνα,  και  εξακολουθεί  να  υφίσταται  σαν  κράτος  λόγω  της  παγκόσμιας συγκυρίας (ΟΗΕ-ΕΟΚ-ΝΑΤΟ)  ή από  σύμπτωση 

ΕΝΑ  ΑΛΛΟ  ΔΟΓΜΑ   ΕΞΩΤΕΡΙΚΗΣ  ΠΟΛΙΤΙΚΗΣ

Στην  πραγματικότητα  η  Ελλάδα  δεν  έχει  ένα «δόγμα  εξωτερικής  πολιτικής». Φοβάμαι  πως αν ρωτήσεις  έναν  Βουλευτή  του  Ελληνικού Κοινοβουλίου  η  ένα  μέλος  της  Κυβέρνησης «ποία είναι η στόχευση  της  εξωτερικής  μας πολιτικής»  σήμερα  και  σε  βάθος  χρόνου  θα σου απαντήσει  με  τα  στερεότυπα  «ανήκουμε στην  Δύση,  παράγοντας σταθερότητας  στα Βαλκάνια  κλπ» .

Αυτό  όμως  δεν  είναι  «εξωτερική  πολιτική» αλλά πλαίσιο, ενώ  η εξωτερική  πολιτική πρέπει να έχει συγκεκριμένη  πολιτική στόχευση  στον χρόνο.  Πριν όμως διατυπώσουμε   σκέψεις  για «ένα άλλο δόγμα εξωτερικής  πολιτικής» είναι  αναγκαίο  σήμερα  να  αναφερθούμε στο Τουρκικό σχέδιο εξωτερικής  πολιτικής.

«Η  ΤΟΥΡΚΙΑ  ΣΤΟΥΣ  ΤΟΥΡΚΟΥΣ»

Η  Τουρκία  ήδη  από  την  Επανάσταση  των Νεότουρκων  του  1908   και  την  ανατροπή  του Αμπντούλ  Χαμίτ  μόνο  προσχηματικά  έβαλε το   δήθεν επαναστατικό  πλαίσιο  «Δικαιοσύνη- Ελευθερία- Ισότητα».

Στην  πραγματικότητα  ακολούθησε  αυστηρά, στοχευμένα  και  βίαια  την Κεμαλική ιδεολογία που εκφράστηκε  με  το  γνωστό  «η  Τουρκία στους Τούρκους».

Έτσι  η  Τουρκία  ήδη  από  το  1908,  στην συνέχεια    με  τα  γεγονότα των  Βαλκανικών πολέμων του  1912-1913,  του  Παγκόσμιου  πολέμου  του  1914-1918  και  ακόλουθα  με  την Μικρασιατική καταστροφή  του  1922  εφάρμοσε  εσωτερικά  αλλά  και  στο  σύνολο  της εξωτερικής  της πολιτικής  τον  Παντουρανισμό,  δολοφονώντας  περισσότερα  από  5.000.000 εκατομμύρια Ελλήνων,  Ποντίων  Ελλήνων,  Αρμενίων,  Ασσύριων,  Εβραίων κλπ  και  εξορίζοντας, απελαύνοντας  ή  διώκοντας  περίπου  4.000.000.  μη Τούρκους  πολίτες  της  σημερινής  Τουρκίας από  την  αρχέγονη  πατρίδα τους.

Το  1927  η  Τουρκία  , μετά  την  «έξοδο»  όλων των μη  Τούρκων  βρέθηκε  με ομογενή Τουρκικό πληθυσμό   13,6  εκατομμυρίων . Όσοι μειονοτικοί  παρέμειναν  στην  Τουρκία   υπέστησαν και υφίστανται μια  πολιτική διωγμών και ενσωμάτωσης. Ενδεικτικά αναφέρω την  κατάργηση  της  ελεύθερης διοίκησης   των Ελληνικών  Ιδρυμάτων  και  τον διορισμό Τούρκου Επιτρόπου (Τεκ Μουτέβελη),  την επιβολή  τριπλάσιας  φορολογίας    στην ακίνητη περιουσία  των  αλλοεθνών (Βαρλίκ), την απαγόρευση  30  επαγγελμάτων  στους Έλληνες, αλλά  ακόμα  περισσότερο  την απαγόρευση της εθνικής  καταγωγής  στους  Κούρδους, τους Αρμένιους  τους  Ασσύριους  κλπ, οι οποίοι  υποχρεωτικά αναγράφονται  ως  Τούρκοι.

Αυτή  η   λογική  του  Παντουρανισμού  εκφράστηκε  τελικά  στην  Τουρκική  Εθνοσυνέλευση  μετά την  Σφαγή  του  Ελληνισμού  του  Πόντου  από  τον Κεμάλ  Ατατούρκ  στις  13-8-1923 «επιτέλους, ξεριζώσαμε  τους  Έλληνες  από  τον  Πόντο».

ΠΑΝΤΟΥΡΑΝΙΣΜΟΣ

Η Τουρκία μετά την «εκκαθάριση» των εθνικών μειονοτήτων εσωτερικά  υιοθέτησε  σαν  δόγμα εξωτερικής πολιτικής τον «Παντουρανισμό ή Παντουρκισμό».

Στόχος  της  ήταν  και  εξακολουθεί να  είναι  η  συνένωση,  συνεργασία και συνείδηση  των τουρκογενών κρατών,  λαών  και  πληθυσμών υπό την κοινή  ομπρέλα  της  Τουρκίας.

Έτσι  η  Τουρκία   προχώρησε  στην εφαρμογή της πολιτικής του Παντουρανισμού από  τις  αρχές του προηγούμενου  αιώνα.  Σημειώνω την  υπογραφή  ανάμεσα  στην  Τουρκία  και  την Γιουγκοσλαβία του  Τίτο συμφωνίας το  1954, με  την  οποία  οι  κάτοικοι  της  τότε Γιουγκοσλαβίας είχαν  το δικαίωμα  να  καταγράφονται  σαν  «Τούρκοι»  και  να  λαμβάνουν  διπλή υπηκοότητα  αν  το επιθυμούσαν,  γεγονός  που  έδωσε  το  δικαίωμα σε  εκατοντάδες  χιλιάδες Βαλκάνιων  να καταγράφονται  σήμερα  σαν «Τούρκοι»  στην  Σερβία (Σαντζάκι), στην  FYROM, στην  Αλβανία, στο  Κόσσοβο  και  στο  Μαυροβούνιο.

Η  ίδια  Τουρκία  ενώ  αρνείται  εσωτερικά  οποιαδήποτε  εθνική  μειονότητα  θεωρεί  «Τούρκους»   τους  Ασσύριους  στο  Χαλέπι,  τους  Κούρδους ,τους  Άραβες και  τους  Χαλδαίους  στην Μοσούλη, τους Μουσουλμάνους, Πομάκους,  Κατσίβελους  και  Ρομά  στην  Ελληνική  Θράκη, τους μουσουλμάνους  στην  Ανατολική  Ρωμυλία(Βουλγαρία) κλπ.

Επίσης  δημιουργεί  και  χρηματοδοτεί  «εθνικά  τουρκικά  πολιτικά  κόμματα» όπου  καταγράφει μειονότητες  όπως  στην  Βουλγαρία,  στην  FYROM, στο  Κόσσοβο,  ακόμα  και  στην  Ελληνική Θράκη (κόμμα  Σαδίκ).

«ΜΟΥΧΑΤΖΙΡΗΔΕΣ»

Ενώ  στην  Ελλάδα  βλέπουμε  φοβικά  τους πρόσφυγες  στην  Τουρκία  οι  πρόσφυγες αποτελούν το  μεγαλύτερο  όπλο  για  την ενδυνάμωση  της χώρας .

Στην  Τουρκία  υπάρχει  σταθερή  πολιτική    για  τους  πρόσφυγες (μουχατζίρηδες).

Έτσι  η  Τουρκία  έφτασε  σήμερα  να  έχει  78 εκατομμύρια  κατοίκους εξαπλασιάζοντας τον πληθυσμό  της σε  έναν  αιώνα,  δημιουργώντας έναν  νέο  πληθυσμό  «Νεότουρκων».

Ήδη τον  Δεκέμβριο  του  2015  η  Τουρκία  μετέφερε  στην  περιοχή  του  Βαν  2.000 «μουχατζίρηδες»  από  την  Ανατολική  Ουκρανία  (Μεσχετίνοι), στους  οποίους  παραχώρησε σπίτια  Κούρδων, γη  και  εργασία. Στις  περιοχές  των  Κούρδων  εν όψει  της  «τελικής εκκαθάρισης»  των Κουρδικών  πληθυσμών  από  το  Τουρκικό  Κουρδιστάν   μεταφέρονται  ακόμα Τάταροι  της  Κριμαίας,  Τσετσένοι  και  Οιγούροι   από  την  Κίνα  για την  ενδυνάμωση  των πληθυσμών  «τουρανικής»  καταγωγής. 

ΔΗΜΟΓΡΑΦΙΚΟ

Η  Τουρκία   χρησιμοποιεί  το  «δημογραφικό»  σαν όπλο. Ο  τότε  Πρωθυπουργός  και  μετά Πρόεδρος της  Τουρκίας  Τουργκούτ  Οζάλ   πριν  30  χρόνια είχε  δηλώσει  στο  ερώτημα  αν  θα γίνει  πόλεμος ανάμεσα  στην  Τουρκία  και  την  Ελλάδα  για  τις Ελληνο-τουρκικές διαφορές  στην  Κύπρο  και  το  Αιγαίο.

«Δεν  χρειάζεται   να  προκαλέσουμε  πόλεμο  με  την Ελλάδα,  αφού  οι  πληθυσμιακές  εξελίξεις  των  δύο λαών  θα  επιλύσουν  το  Κυπριακό  και  το  Αιγαίο» 

Τι  κάνουν  οι  Τούρκοι  σήμερα  για  το  δημογραφικό  τους  «όπλο», πέραν  της  υποδοχής  των «μουχατζίρηδων».

Με  νόμο  του  2009  χορηγούν  Τουρκική υπηκοότητα,  πέραν  των «τουρκογενών» πληθυσμών όπου  Γης  και  σε  όσες σημαίνουσες  προσωπικότητες  Παγκόσμια διακρίνονται  στον  Πολιτισμό, στον Αθλητισμό, στις  Επιστήμες  ,στην  Οικονομία  εφόσον  το επιθυμούν  και  εφόσον  κρίνονται ότι  μπορούν να  «βοηθήσουν  το  Τουρκικό  έθνος».

Σε όλους αυτούς παρέχουν κίνητρα εγκατάστασης  στην  Τουρκία.

Ομοίως  η  Εθνική  Βουλή  με  πρόταση  του τότε Υπουργού  Εξωτερικών  και  ήδη Πρωθυπουργού Νταβούντογλου  κατήρτισε  την  «Χάρτα  της Τουρκικής  Ομογένειας» όπου  καταγράφονται 160 εκατομμύρια  Τούρκων και  Τουρκογενών  που  αποτελούν   διεθνή  μηχανισμό  υποστήριξης  των Τουρκικών  Συμφερόντων  στον  Κόσμο.

ΝΕΟ-ΟΘΩΜΑΝΙΣΜΟΣ

Η  Τουρκία  πλέον  κινείται  με  όπλο  τον Παντουρανισμό στην ανασύσταση της Οθωμανικής Αυτοκρατορίας, ως δόγμα εξωτερικής  πολιτικής  αλλά  και  «ζωής»  . Ο «μεγαλοϊδεατισμός»  δεν είναι  μόνο  ιδεολογία των  Ελλήνων αφελών,  αλλά  κύρια  είναι ιδεολογία και  δόγμα  της Τουρκικής εξωτερικής πολιτικής  από  την  εποχή  του   Μουσταφά Κεμάλ,  στην συνέχεια  του  Ινονού  και  τώρα του Ερντογάν, αλλά και κύρια του πατερναλιστικού  Τουρκικού  Στρατού.

Μοσούλη,  Χαλέπι, Αιγαίο,  Δυτική  Θράκη, Βόρεια  Θράκη, είναι  μερικές από  τις  φανερές ή «αφανείς»  ακόμα  διεκδικήσεις  της  Τουρκίας.

Αυτό  είναι  το  πλαίσιο  της  Τουρκικής  Εξωτερικής  Πολιτικής.  Αυτήν  την  πολιτική  η  Τουρκία   εξυπηρετεί    σταθερά  και  σοβαρά  τον  τελευταίο αιώνα.  Παρόλα  αυτά  η  Ελλάδα  έχει  πιστεύω ισχυρές  δυνατότητες Πολιτικής  Νίκης  απέναντι  στην  Τουρκία.  

Αύριο  αν  έχω  κέφι  θα  γράψω  για  τα  προβλήματα  της  Τουρκίας  και  τις αδυναμίες  της πολιτικής  της,  που  αρνούμεθα  βλακωδώς  να  εκμεταλλευτούμε.

MEA CULPA

Στην  Ελληνική  Βουλή τον  Ιούνιο  του  1988  ο τότε  Πρωθυπουργός Αντρέας  Παπανδρέου, μιλούσε  στο  σώμα για  τα  ζητήματα  της εξωτερικής  πολιτικής.

Τέθηκε  το  ζήτημα  στην  Βουλή  από  τον  τότε αρχηγό  της  αξιωματικής αντιπολίτευσης  της υπογραφής  η  όχι   ανάμεσα  στον   Παπανδρέου και τον  Τούρκο  Πρωθυπουργό  Τουργκούτ Οζάλ μνημονίου  με  το  οποίο συμφωνείτο  η θέση  του  Κυπριακού  στο  «ράφι».

Ο  Παπανδρέου  με  ύφος  ιταμό  απάντησε  στην Βουλή «mea  culpa»  δηλαδή « λάθος  μου».

Οι Βουλευτές  του  ΠΑ.ΣΟ.Κ  ξέσπασαν  σε χειροκροτήματα, ο Παπανδρέου  παρέμεινε Πρωθυπουργός και  μάλιστα  στην  Ελλάδα  του παχυδερμισμού επανεξελέγει,  αφου  το  «λάθος του»  αποδόθηκε  στην γενική  «πολιτική  του μαγκιά».

MEA CULPA

Το  2010  η  Τουρκία  έβγαλε  στο  Αιγαίο  το πλοίο  σεισμικών  ερευνών «Τσεσμέ».  Η Ελλάδα διαμαρτυρήθηκε,  ισχυριζόμενη  ότι  οι έρευνες  της Τουρκίας  γίνονται  στην  Ελληνική υφαλοκρηπίδα.

Η Τουρκία  απέρριψε  το  Ελληνικό  διάβημα υπενθυμίζοντας ότι ο Κωνσταντίνος Καραμανλής   είχε  το    1976  υπογράψει  μαζί τον  Τούρκο ομόλογο  του  Ετσεβίτ  συμφωνία με  την  οποία αναδιατυπώνεται  το  άρθρο 6 του πρωτοκόλλου  της  Βέρνης  και  αποφασίζεται η αποχή  από κάθε πράξη  σχετικά  με  την  υφαλοκρηπίδα  του  Αιγαίου.  Με  την  συμφωνία Καραμανλή-Ετσεβίτ τέθηκε  σε  αμφισβήτηση  η  υφαλοκρηπίδα  των Ελληνικών  νησιών  και  το  κυριαρχικό  δικαίωμα της  Ελλάδας.

Ήταν   «mea  culpa»  του  Καραμανλή,  ήταν  «λάθος  του»  που  βαρύνει  και σήμερα   τα  Εθνικά δικαιώματα  στο  Αιγαίο  και  επιτρέπει  στην  Τουρκία να  ενεργεί  ελεύθερα  με  την  υπογραφή μας.  Ο  Καραμανλής  ποτέ  δεν λογοδότησε  για  το  «λάθος  του».  Σήμερα  από  τους  Έλληνες θεωρείται «εθνάρχης».

MEA CULPA 

Tον  Μάιο  του  1988  ο  τότε  Υπουργός  των Εξωτερικών  Κάρολος Παπούλιας  υπέγραψε  με τον Τούρκο  ομόλογο  του  Γιλμάζ στην Βουλιαγμένη  συμφωνία  με  την  οποία αναγνωρίζεται  το δικαίωμα  στις δυο  χώρες   να διεξάγουν  γυμνάσια  «στην  ανοιχτή  θάλασσα και στον διεθνή χώρο»  χωρίς  να προσδιορίζεται τι σημαίνει  «ανοιχτή  θάλασσα και  διεθνής χώρος»  στο Αιγαίο. 

Έτσι  με  την  υπογραφή  της  Ελλάδας  η Τουρκία  «δεσμεύει»  τον  εθνικό  εναέριο  χώρο μας  και τα  χωρικά  μας ύδατα  και  διεξάγει στρατιωτικά  γυμνάσια  και  πτήσεις  στον  εθνικό εναέριο χώρο  που  αυτή  θεωρεί  «ανοιχτή θάλασσα και  διεθνή  εναέριο χώρο».

Ήταν    το  «mea  culpa»  ,το  «λάθος»  που  δημιούργησε  τις  «γκρίζες ζώνες»  στο  Αιγαίο.

MEA CULPA

To  1987 η  εταιρεία   Denison  ετοιμάζεται  να προχωρήσει με άδεια της Ελληνικής Κυβέρνησης σε  εργασίες  εξόρυξης  πετρελαίου σε  απόσταση 10  μιλίων  ανατολικά  της  Θάσου στην  θέση «Μπάμπουρας».

Η  Τουρκία  αντιλήφθηκε  ότι  αυτή  η  Ελληνική ενέργεια  θα  έλυνε  υπέρ των  Ελληνικών συμφερόντων το  ζήτημα  της  Ελληνικής υφαλοκρηπίδας και  το  ζήτημα  της  επέκτασης των χωρικών  υδάτων  πέραν  των  6 μιλίων.

Έβγαλε  στο  Αιγαίο  το  πλοίο  «Σισμίκ»  που  κινήθηκε  στην  ίδια  περιοχή. Ο  Παπανδρέου «έλυσε»  την  κρίση  κατά  τρόπο  υποτελή  και  άθλια λαϊκιστικό.

Ανακοίνωσε  με  διάγγελμα  στον  Ελληνικό  Λαό την δήθεν «εθνικοποίηση  των  πετρελαίων  της Θάσου». Έτσι  ματαιώθηκε  το  Ελληνικό  ερευνητικό  πρόγραμμα  στον  «Μπάμπουρα»  και  σε ολόκληρο  το  Αιγαίο. Η  «Εθνικοποίηση» αναγγέλθηκε  αλλά  δεν  έγινε  ποτέ, απλά  ήταν μια προσχηματική  ενέργεια για  να  ματαιωθεί  η  έρευνα  στο  Αιγαίο. Ο  Αμερικανικός  παράγοντας τότε είχε  ταχθεί  υπέρ  της  Ελλάδας  λόγω  των  οικονομικών  συμφερόντων  των συνεργαζομένων εταιριών.

Ήταν  «mea  culpa»,  το  « λάθος»  που  υποθήκευσε  το  κυριαρχικό  δικαίωμα της  Ελλάδας  στους   υδρογονάνθρακες  στο  Αιγαίο.

MEA CULPA

Το  1982   οι  Μουσουλμάνοι  στην  περιοχή  του Ευλαλου   στην  Ξάνθη κατέλαβαν  εκτάσεις του Ελληνικού  Δημοσίου. Η  Κυβέρνηση  Αντρέα Παπανδρέου  διαπραγματεύτηκε  το  θέμα  του Ευλάλου απ’ ευθείας  με  την  Τουρκική Κυβέρνηση,  αναγνωρίζοντας  το δικαίωμα στην Τουρκία να παρεμβαίνει σε ζητήματα μειονότητας  στην Ελλάδα.

Μετά  από  αυτό  το  «mea  culpa»  η  Τουρκία παρεμβαίνει  ευθέως  και  χωρίς  αντίλογο  στα ζητήματα  της  Ελληνικής  Θράκης,  ασκούσα κρατική εξουσία.

MEA CULPA

Η  Κυβέρνηση  Σημίτη  το  1995   ήρε  το Ελληνικό  Βέτο  για  την  Τελωνιακή  σύνδεση της Τουρκίας  με  την  Ευρώπη    χωρίς  λόγο ενώ  το  1999   δεν άσκησε  το  δικαίωμα αρνησικυρίας για  την  Ευρωπαϊκή  πορεία  της Τουρκίας  ανοίγοντας  το  δρόμο  της  Τουρκικής χρηματοδότησης από την Ευρωπαϊκή  Ένωση.

Η αναγκαία  είσοδος  της  Τουρκίας  στην Ευρώπη   ξεκίνησε  χωρίς  κανένα κέρδος  της χώρας μας.

Ήταν  «mea  culpa»  με  νωπό  το  αίμα  των   Ιμίων.

ΜΕΑ  CULPA

Τον  Ιούνιο  του  1996  η  Τουρκία   έθεσε  ζήτημα  «γκρίζας  ζώνης»  για  την Γαύδο,  θεωρώντας το κυριαρχικό  καθεστώς  ανοικτό. Στη  σύνοδο  της  Επιτροπής   Ευρωπαϊκών  Υποθέσεων μετά  από 4 ημέρες  στο  Λουξεμβούργο  ο   Σημίτης   ήρε  το  Ελληνικό  βέτο   στο πρόγραμμα χρηματοδότησης της Τουρκίας  (πρόγραμμα  Μέντα),  χωρίς  να ζητήσει   την  άρση  των  Τουρκικών  αμφισβητήσεων για  την  Γαύδο.

ΜΕΑ  CULPA

Σαν  «δελεαστικές»  χαρακτήρισε    ο  Πρωθυπουργός  τις προτάσεις  της Τουρκίας   για  το προσφυγικό  μετά  την σύνοδο  κορυφής  Ευρώπης-Τουρκίας, της  7ης  Μαρτίου.

Είπε ακόμα  ο  κύριος  Τσίπρας  ότι  πολλοί «αιφνιδιάστηκαν»  από  αυτές τις  προτάσεις.

Είμαι  βέβαιος  ότι   στους  «αιφνιδιασμένους»  δεν περιλαμβάνει  την Γερμανική  η  την  Γαλλική  η την Βρετανική  πλευρά. Ασφαλώς  αυτοί  στο πλαίσιο  της μυστικής  διπλωματίας  «ήταν ενήμεροι» των  Τουρκικών προτάσεων.

Ο αιφνιδιασμένος   μου   φαίνεται  πως  είναι  ο  κύριος Τσίπρας,  η  Ελληνική  Κυβέρνηση  που στην πραγματικότητα  του  ανακοινώθηκε  ένα προσυμφωνημένο από  τους  Ευρωπαίους  και  την Τουρκία  σχέδιο. Αλλά μέσα  σε  δύο  ημέρες  και  μετά  την  «σφράγιση»  των συνόρων  στην Ευρώπη,  μετά  τις  δηλώσεις  Τουσκ,  μετά τον  εγκλωβισμό,  τον σχεδιασμένο  από  την  Τουρκία και  την  Ευρώπη εγκλωβισμό  δεκάδων χιλιάδων  εξαθλιωμένων  προσφύγων  στην  Ελλάδα,  μετά την  άγνοια  της  Κυβέρνησης  για  το  τι «υπέγραψε»,  ήδη  ακούγονται οι  πρώτες  Κυβερνητικές  φωνές.

«mea  culpa».