30 ΜΑΙΟΥ 1994: ΤΟ ΤΑΞΙΔΙ ΠΡΟΣ ΤΟ DOBOJ ΤΗΣ ΒΟΣΝΙΑΣ

 

Σαν σήμερα πριν από 27 χρόνια.

Ξεκίνησε η αποστολή της Κεφαλονιάς και της Ιθάκης με βοήθεια για την Πόλη Ντόμποι της Βοσνίας.

Μια τεράστια συγκέντρωση τροφίμων και φαρμάκων.

Η Μητρόπολη Κεφαλληνίας, η Νομαρχία και ο Δήμος Αργοστολίου πρωτοστατούν.

Σημειώνω τα μέλη της Επιτροπής που είχε συγκροτηθεί:

Ο Αλέκος Καλαφάτης

Ο Πρωτοπρεσβύτερος Ιωάννης Μεσολωράς, ως εκπρόσωπος της Εκκλησίας, 

Η Ελένη Λυκούδη από το Σώμα Ελληνίδων Οδηγών

Η κ.Ρενέ Λιναρδάτου από το Λύκειο Ελληνίδων

Η Υβόννη Μαρκαντωνάτου από τον Ελληνικό Ερυθρό Σταυρό

Ο Θοδωρής Γαλιατσάτος, ως Δημοτικός Σύμβουλος

Ο νυν Βουλευτής Παναγής Καππάτος επίσης ως Δημοτικός Σύμβουλος

Εγώ και ο Βασίλης Κωνσταντάτος.

Ο ΤΣΟΥΜΠΑΣ

Ψυχή της αποστολής ο φαρμακοποιός Βασίλης Κωνσταντάτος (Τσούμπας).

Ο Βασίλης διαχειρίστηκε τα χρήματα που του εμπιστεύτηκα από το κοινό Ταμείο με τρόπο μοναδικό.

Συνέταξε ένα απολογισμό με τρόπο λεπτομερή σε σημείο «ενόχλησης».

«γεύμα μεταφραστή στην Γραβιά… φωτοτυπία… διόδια… ψεκασμός για φυλλοξήρα…»

Στο τέλος έφερε πίσω 344.107 χιλιάδες δραχμές που πήγε και τα κατάθεσε στην Τράπεζα στον λογαριασμό.

Δεν είχε αποδείξεις ο Βασίλης για δαπάνη 10 Μάρκων και 1400 δραχμών, τα οποία μου τα παρέδωσε από την τσέπη του αφού θεωρούσε τον εαυτό του υπεύθυνο που δεν μπόρεσε να εξασφαλίσει και για αυτά αποδείξεις.

Πάντα τέτοιος ήταν και είναι ο κουμπάρος μου ο Τσούμπας.

ΠΕΡΑΧΩΡΙ

Έτσι για την Ιστορία.

Η συγκέντρωση τροφίμων και φαρμάκων πήρε καθολικό χαρακτήρα.

Μόνο σε λάδι μαζέψαμε πάνω από 5 τόνους.

Σαν δείγμα της κοινοποίησης το Περαχώρι της Ιθάκης.

Πρόεδρος τότε ήταν ο Β. Σιμήρης.

Έστειλε 58 δέματα τροφίμων και προϊόντων. Συσκευασμένα όλα με τρόπο υποδειγματικό λες και ήταν να ταξιδέψουν  στο Φεγγάρι.

Νοικοκυραίοι οι άνθρωποι.

Από κάτω για την «ασφάλεια» των συναλλαγών υπογραφές:

«ο Πρόεδρος» και τρείς «μεταφορείς» .

ΔΕΝ ΕΧΩ ΜΑΤΑΚΙΑ ΜΟΥ ΠΕΡΙΣΣΟΤΕΡΟ

Μια γερόντισσα, χήρα, μαυροφορεμένη.

Νομίζω ήταν από την Αγία Ειρήνη.

Περίμενε έξω από τα παλαιά Λουτρά όπου μαζεύαμε την βοήθεια.

Είχε έρθει με το ΚΤΕΛ και από εκεί διέσχισε ολόκληρο το Αργοστόλι κουβαλώντας έναν ντενεκέ λάδι.

Μου το είπε με ντροπή:

«Δεν έχω ματάκια μου περισσότερο».

Αυτοί οι ανθρώποι μαζέψανε την Βοήθεια στην Βοσνία.

Τέτοιοι άνθρωποι.

ΜΕΤΑΞΥ ΤΥΡΟΥ ΚΑΙ ΑΧΛΑΔΙΟΥ

Μαζευτήκαμε να φάμε κάτι μπαρμπούνια «του μαχαιριού».

Συγγενείς και φίλοι.

Δηλαδή βρεθήκαμε μεταξύ «τυρού και αχλαδιού».

Κάποιος λέει: «πάλι με τον Πασπάλη τα βάζει ο φτυστερούλης».

Διαβάζω:

«ο Πασπάλης που κοιμάται και ο τουρισμός που καταρρέει και ο Πασπάλης που δεν κάνει και ο Πασπάλης που είναι ανίκανος και ο Πασπάλης που θα τον διώξουν και ο Πασπάλης που είναι καράφλας και ο Πασπάλης που δεν είναι αρκετά ψηλός και ο Πασπάλης που δεν είναι αρκετά κοντός….»

Στο τέλος βέβαια δεν κρατήθηκε ο φτυστερούλης:

«ο Πασπάλης που είναι συγγενής του απατεώνα, του κλέφτη, του άθλιου, του κτήνους, του παλιάνθρωπου….»

Εννοούσε εμένα ο φτυστερούλης που πάει για Δήμαρχος.

Έχει απωθημένα μαζί μου και ξεσπάει στον Πασπάλη.

Αλλά και ο Πασπάλης πραγματικό  μουλάρι.

Έσκασε από την στενοχώρια του.

Πέραν από την γενική πλάκα που έγινε με τον φτυστερούλη, έφαγε και ένα κουβά μπαρμπούνια.

Η ΦΤΩΧΙΑ ΦΕΡΝΕΙ ΓΚΡΙΝΙΑ

Το γνωμικό είναι γνωστό και σωστό:

«η φτώχια φέρνει γκρίνια»

Διαβάζω: «δεν μου αλλάξανε τις λάμπες στο χωράφι μου»

«η θάλασσα έβγαλε ξύλα στον Πόρο»

«ακυρώθηκαν πτήσεις και ο Αντιδήμαρχος Τουρισμού έπρεπε να πάει στην Αγγλία και να τους φέρει τους Εγγλέζους με τον βούρδουλα».

Η φτώχια φέρνει γκρίνια.

Βέβαια οι «γκρινιάρηδες» κινδυνεύουν να εκτεθούν και τελικά να γελοιοποιηθούν.

Χρειάζεται μέτρο και υπομονή και σύνεση.

ΣΚΑΛΑ: «Κάτω τα χέρια από τα Eryngium maritimum»

 

Παρακολουθώ για πολλοστή φορά την «αναμέτρηση» των εκμεταλλευτών  ομπρελών της παραλίας της Σκάλας:

«δεν μας καθάρισαν καλά τα αγκάθια» ή «δεν μας καθάρισαν πρώτα τα δικά μας αγκάθια».

Αναφέρονται στα αγκαθάκια της παραλίας της Σκάλας.

Τα  Eryngium Maritimum.

Πρόκειται για τα ενδημούντα παντού στην Μεσόγειο, πολυετή αγκαθάκια που βγάζουν κύρια ένα καταπληκτικό μπλε-μωβ ή ασημοπράσινο λουλουδάκι.

Αυτό το «αγκαθάκι» κάνει ρίζα μέχρι ένα μέτρο και προστατεύει την παραλία από την διάβρωση.

Ας σταματήσει αυτός ο «καθαρισμός».

Δεν είναι σκουπίδι το αγκάθι.

Μαζί βέβαια με το καθάρισμα των «αγκαθιών» ξηλώνονται  και τα πανέμορφα κρινάκια της παραλίας.

Ένας διάδρομος πρόσβασης αρκεί.

Ας σταματήσει αυτή η καταστροφή για την οποία όλοι, και εγώ, φέρουμε ευθύνη.

Είναι θετικό που εφέτος για πρώτη φορά κυριάρχησε η λογική του μέτρου και ο καθαρισμός δεν υπερέβη την ζώνη της παραθαλάσσιας χλωρίδας.

ΤΙ ΔΕΝ ΚΑΤΑΛΑΒΑΙΝΕΙ Ο ΔΗΜΑΡΧΟΣ;

Ο Δήμαρχος Αργοστολίου και Πρόεδρος του Λιμενικού Ταμείου Θεόφιλος έβγαλε νέα ανακοίνωση:

«μας πετσοκόψανε πάλι τους κοκοφοίνικες πίσω από την Αγορά, αλλά θα κάνω μήνυση….»

Τι δεν καταλαβαίνεις Δήμαρχε;

Πριν από δύο μήνες, όταν έκοψε ο δράστης για πρώτη φορά τους κοκοφοίνικες σου έγραψα:

«βρισκόμαστε σε πόλεμο με αυτούς που δεν γουστάρουν».

Σου έγραψα:

«θα τους ξανακόψει μόλις τους ξαναβάλεις».

Τώρα σου ξαναγράφω:

«θα τους κόψει για Τρίτη φορά μόλις τους ξαναφυτέψεις για Τρίτη φορά».

Σε έχει «μετρήσει» ο δράστης. Οσο δεν τους ξηλώνεις τους καταληψίες πίσω από την Αγορά, αυτοί θα κόβουν.

Δεν σε φοβούνται, ούτε σε παίρνουν υπ όψιν.

Πιο πολύ σε θεωρούν τώρα  «τσιλιαδόρο».

Σαν Δήμαρχο θα σε σεβαστούν μόνο και όταν «καθαρίσεις τον Ναό από τους εμπόρους».

Μόλις τους διώξεις πίσω από την Αγορά.

Τότε θα φυτέψεις και δεν θα ξανακόψουν. 

Η ΜΠΑΛΑΝΤΑ ΤΩΝ ΑΙΣΘΗΣΕΩΝ - (Με αφορμή ένα γράμμα του Βασίλη Κεκάτου)

Με συγκίνηση διάβασα «το γράμμα» του Σκηνοθέτη Βασίλη Κεκάτου.

Μια «μπαλάντα των αισθήσεων» με αφορμή τα δύο χρόνια από τότε που τιμήθηκε με τον Χρυσό Φοίνικα.

Ένα «γράμμα» στον Πατέρα του και συνάμα

Ένα «γράμμα» για τον Πατέρα του.

Η ΑΠΟΣΤΑΣΗ ΑΝΑΜΕΣΑ ΣΤΗΝ ΚΕΦΑΛΟΝΙΑ ΚΑΙ ΤΙΣ ΚΑΝΝΕΣ

Πως έφτασε ένα παιδί από την Κεφαλονιά στις Κάννες;

Είναι μεγάλη η απόσταση.

Στην πραγματικότητα είναι: «Η απόσταση ανάμεσα στον Ουρανό και εμάς».

Άμα όμως θέλεις ξεκινάς το ταξίδι:

Βαδίζεις, σκέπτεσαι, ονειρεύεσαι, προχωράς.

Κάποτε φτάνεις.

Και μετά, ταξιδεύεις ξανά.

Γιατί η τέχνη είναι ένα ταξίδι που δεν τελειώνει ποτέ

ΣΤΟΥΣ ΚΕΦΑΛΟΝΙΤΕΣ ΠΟΥ ΕΧΟΥΝ ΜΕΣΑ ΤΟΥΣ ΤΟΝ ΟΔΥΣΣΕΑ

Θηράμωνα: Μετά τον πόλεμο, μετά τους σεισμούς. Κάτοικοι 50-60, κύρια αγρότες και μικροκτηνοτρόφοι, βασανισμένοι από τον πόλεμο και τον εμφύλιο, ανέστιοι από τον καταστροφικό σεισμό.

Ένα γελάδι, δυό γίδες, ένα αμπέλι, λίγες ελιές.

ΨΗΛΑ ΤΑ ΧΕΡΙΑ ΧΙΤΛΕΡ

Το 1962 ανεβαίνει στους Αθηναϊκούς κινηματογράφους η ταινία «ψηλά τα χέρια Χίτλερ»

Ένα αντιπολεμικό και βαθύτατα αντιναζιστικό έργο σε σκηνοθεσία  του Ροβήρου Μανθούλη. Ο Θανάσης Βέγγος και ο Βασίλης Διαμαντόπουλος στους πρωταγωνιστικούς ρόλους.

Το 1963 η ταινία αυτή αναδείχτηκε σαν η καλύτερη Ελληνική Ταινία από την Ένωση Κριτικών Κινηματογράφου αλλά και ως η Ταινία με το καλύτερο σενάριο.

«ΤΟ ΤΑΞΙΔΙ»

Το «ψηλά τα χέρια Χίτλερ» είναι μια συμπαραγωγή του Νίκου Μήλα.

Σε φωτογραφία του ίδιου σπουδαίου φωτογράφου Νίκου Μήλα.

Σενάριο: ο σεναριογράφος-ηθοποιός Διονύσης Μήλας, αδελφός του Νίκου.

Δυό αδέλφια από τα Θηράμωνα, από τον Ελειό, από την Κεφαλονιά, που έκαναν «το ταξίδι».

Δυό αγροτόπαιδα που διήνυσαν «την απόσταση μέχρι τον δικό τους ουρανό».

Διονύσης Μήλας: τιμημένος το 1963  για το καλύτερο σενάριο Ελληνικής Ταινίας, αλλά μετά τον θάνατο του.

Είχε φύγει από την ζωή το 1957, έξι χρόνια πριν.

Το γράφω τώρα για τον Βασίλη και για όσους «πλανήτες» Κεφαλονίτες έχουν αποφασίσει να «ταξιδεύουν».

ΣΤΗΝ ΜΝΗΜΗ ΤΟΥ ΚΩΣΤΑ ΜΕΓΑΔΟΥΚΑ

Τον λένε Κώστα Μεγαδούκα,

είναι ο μοναδικός και αγαπημένος φίλος,

ο άνθρωπος της καθημερινής συμβίωσης,

ο Κώστας του πρωινού μας καφέ,

ο Κώστας των ιδεών,

της Πατρίδας.

Ο Κώστας της θετικής σκέψης, ο άνθρωπος της γνώμης.

«ΑΝΤΙΠΑΛΟΙ» και ΣΥΜΜΑΧΟΙ - ΑΝΤΙΘΕΤΟΙ ΚΑΙ ΙΔΙΟΙ

Στο Δήμο των Πρόννων ο Κώστας ήταν «αντίπαλος».

Ανήκε στους «αντίθετους».

Γοργά καταλάβαμε πως ήμαστε σύμμαχοι.

Σύμμαχοι και ίδιοι σε ένα περιβάλλον που δεν άντεχε και δεν ήθελε τελικά «αντίπαλους».

Συμφωνούσαμε αμέσως, με μια λέξη και μια σκέψη:

«Να φτιάξουμε…» μου έλεγε.

Και κύρια ο καημός του.

Η Κορωνή, ο Ασπρογέρακας, τα Αννινάτα.

«Να φτιάξουμε το προαύλιο της Εκκλησιάς στον Πόρο, να ανεβάσουμε τον δρόμο για την Ατρο…».

Και πιο πολύ:

«Την Πλατεία στην Αγία Παρασκευή στον Ασπρογέρακα…»

Είναι το δικό του «σήμα» αυτή η Πλατεία στον Ασπρογέρακα.

Η ΤΕΛΕΥΤΑΙΑ ΣΕΛΙΔΑ ΕΝΟΣ ΗΜΕΡΟΛΟΓΙΟΥ

Τέλος Ιουλίου του 2007.

Δημοτικό Σχολείο στον Ασπρογέρακα.

Με τον Αντιδήμαρχο Γιάννη Γαβριελάτο.

Τότε που περπατάγαμε και ονειρευόμασταν.

Από ένα παράθυρο που από τον καιρό είχε πάψει να σφαλίζει τις κλεισμένες μνήμες ενός εγκαταλειμμένου Σχολειού, ο Γιάννης αναζήτησε αυτά που κάποιος έκλεισε 50 χρόνια πριν.

Κάποιο χέρι Δασκάλου που με πόνο «μαντάλωσε» την Ιστορία ενός Τόπου.

Θρανία, πεταμένα βιβλία, χάρτες, οι Ήρωες του 1821 σε αυτές τις επικές απεικονίσεις που όλοι ζήσαμε στα Σχολεία μας.

Μια ραπτομηχανή «προσφορά της Κυβερνήσεως της Ολλανδίας» και «το ημερολόγιον του Δημοτικού Σχολείου Ασπρογέρακα».

Ένα ημερολόγιο που περιγράφει την Ιστορία του Ασπρογέρακα στην περίοδο της Κατοχής αλλά και της εμφύλιας τραγωδίας.

Την περίοδο του σεισμού αλλά και την εγκατάλειψη της Κορωνής και τον αγώνα των κατοίκων να παραμείνουν στον Τόπο τους.

«μερίδες σισιτίου μαθητών, διδασκάλων και χωροφυλάκων… ο διδάσκαλος εγκαταλείψας την θέση του προσχώρησε εις αντάρτας… διά ανέγερση σχολείου δαπανήθηκαν δραχμαί… προβιβασθέντες μαθηταί …επιστολή των κατοίκων της περιοχής Κορωνής που ομοθύμως αντιτίθενται στην μεταφορά των οικισμών εις Πόρον….».

Την ραπτομηχανή και το ημερολόγιο τα πήραμε μαζί μας.

Ιδίως το ημερολόγιο.

Πήραμε μαζί μας την Ιστορία του Ασπρογέρακα.

Θα επιστρέφαμε τις επόμενες μέρες.

Δεν προλάβαμε.

Χέρι εγκληματικό, δυό μέρες μετά έκαψε την Κορωνή, τα Αννινάτα, το Κουρνέλο, τον Ασπρογέρακα.

Το Σχολείο.

Έμεινε στα χέρια μου το ημερολόγιο.

Το 2011, όταν φύγαμε από τον Δήμο κάλεσα τον Κώστα στην Σκάλα.

«Κώστα αυτό το ημερολόγιο είναι η Ιστορία του Ασπρογέρακα. Οτι σώθηκε από αυτήν. Σκέφτηκα πως πρέπει να μείνει στα δικά σου χέρια».

Το παρέλαβε με την ευλάβεια του πιστού.

Το γράφω στην μνήμη του και «το αναγράφω» στην τελευταία σελίδα του ημερολογίου.

ΕΜΠΟΡΙΟ ΣΙΩΠΗΣ

Στην Κεφαλονιά αυτό που πουλιέται και αγοράζεται περισσότερο είναι :

Η Σιωπή.

- Ο Τοπικός Τύπος πουλάει την «σιωπή» του.

«Γράφει ανάλογα με το ποιος τα δίνει ή ποιος δεν τα δίνει».

- Οι θεσμικοί παράγοντες δεν αντιδρούν και δεν δρουν.

Συγκαλύπτουν.

«Πουλάνε την σιωπή τους».

Ξέρουν τι συμβαίνει ή τι έχει συμβεί αλλά

Σιωπούν.

- Οι τωρινοί δεν μιλούν:

«πουλάνε την σιωπή τους» στους προηγούμενους.

- Αλλά και όταν και αν τα πράγματα αλλάξουν τότε και αυτοί με την σειρά τους θα πρέπει: να πουλήσουν ξανά την σιωπή που αγόρασαν σε αυτούς που τους την πούλησαν.

Είναι ένα αέναο εμπόριο «σιωπής».

Το γράφω για όσους με πήραν τηλέφωνο και μου συνέστησαν:

Να σιωπώ.

ΚΩΣΤΑΣ ΖΑΠΑΝΤΗΣ: "ΜΗ ΜΟΥ ΛΕΡΩΣΕΤΕ ΤΟ ΠΙΣΤΟΠΟΙΗΤΙΚΟ ΚΟΙΝΩΝΙΚΩΝ ΦΡΟΝΗΜΑΤΩΝ''

Προχθές o υποψήφιος Δήμαρχος κ. Νικόλαος Ανουσάκης δήλωσε σε ραδιόφωνο πως είμαι:

 

''γνωστός Συριζαίος''

Σήμερα ο υπαρχηγός του κ. Γεράσιμος Παπαναστασάτος με κάλεσε να δηλώσω:

"Τι ψήφισα το 2019", αποκαλύπτοντας οτι παλιά ήμουν ΠΑΣΟΚ, πέραν των άλλων εγκλημάτων που έχω διαπράξει.

Την εποχή των ταγμάτων ασφαλείας και του δοσιλογισμού, αυτά τα φαινόμενα και αυτά τα ερωτήματα ήταν συνήθη.

Κινδυνεύω να χαρακτηριστώ "δεδηλωμένος κομουνιστής" και τελικά να μου λερώσουν το πιστοποιητικό κοινωνικών φρονημάτων.

Λοιπόν για να μην σφίγγουνται και τους κρατάω σε αγωνία.

"Αποκηρύσσω μετα βδελυγμίας τον ξενοκίνητο κομουνιστοσυμμοριτισμό, το ΚΚΕ και όλες τις παραφυάδες του. Ομοίως αποκηρύσσω τον Αδωνοβοριδισμό για τους ίδιους ακριβώς λόγους. Κατόπιν τούτου το 2019 δεν πήγα να ψηφίσω στις εκλογές"

Μη δυνάμενος να επιλέξω, αποφεύγοντας να τεθώ στο κρίσιμο δίλημμα, το αληθές είναι ότι την πολύ αγαπημένη φίλη μου και επιτυχημένη Βουλευτή κ. Θεοπεφτάτου, δεν κατάφερα να την ψηφίσω ποτέ και για λίγο δεν μπόρεσε να βγει το 2019 παρά την φιλότιμη προσπάθεια των αμετακίνητων "Νεοδημοκρατών" που έχουν εθιστεί οι καημένοι να ψηφίζουν ΣΥΡΙΖΑ την τελευταία πενταετία. Έτσι πήγε χαμένη και η προσπάθειά τους.

Το ερώτημα παραμένει:

"Πως κατάφερε και τους γλύτωσε ο Καππάτος το 2019;"

Αυτό στην πραγματικότητα τους τρώει τα σωθικά.

Παράκληση ο αγαπητός Γεράσιμος να ενημερώσει τις αρχές ώστε να τύχω ανάλογου πιστοποιητικού κοινωνικών φρονημάτων.

ΕΝΑ ΠΑΡΑΘΥΡΟ ΑΝΟΙΧΤΟ ΣΤΗΝ ΛΙΑΚΑΔΑ

Αρκετά ασχολήθηκα.

Ψαρεύω χάραμα με την βάρκα μου.

Νιώθω ότι η ζωή μου «μαζεύει».

Χάνω χρόνο με τους μισοκούτελους που νομίζουν πως είναι ο ομφαλός της Γης.

Ανατέλλει ο Ήλιος του Ιονίου έξω από την Σκάλα.

Ο Τόπος μας είναι :

«ένα παράθυρο ανοιχτό στην λιακάδα».

Για αυτόν τον Τόπο και τους ανθρώπους του ας γράψω από αύριο.

ΜΑΣ ΤΟ ΕΧΕΙ ΤΑΞΕΙ

 

«Είμαι ο εκφραστής της Νέας Δημοκρατίας, είμαι ο πρώτος, κανείς δεν μπορεί να συγκριθεί μαζί μου, με ψηφίζουν εκ των πρώτων, είμαι ο άριστος, είμαι και τι δεν είμαι…»

Έδωσε συνέντευξη η στελεχάρα.

Μας το έχει τάξει.

«Θα είμαι υποψήφιος Δήμαρχος» έχει πει.

Μην κρυφτεί πάλι πίσω από κανένα άλλο.

Μην τα στρίψει.

Θα κατέβη μπροστινός.

Μην πάει πάλι να ψηφίσει κανένα ΣΥΡΙΖΑ.

Μας το έταξες.

Θα κατέβεις.

Και άσε όλα τα άλλα σε εμάς. 

ΝΑ ΕΠΙΔΟΤΗΘΟΥΝ ΟΙ ΣΟΥΡΟΥΚΛΕΜΕΔΕΣ

 

Φωνάζουν οι τοπικοί σουρουκλεμέδες.

Αυτοί δηλαδή που γυρνούν από Ιντερνέτ-Καφέ σε μπαρ και καπηλειά γράφοντας αηδίες, «δημοσιογραφώντας» ανωνύμως, τζογάροντας με δανεικά στα ηλεκτρονικά καζίνα ή κάνοντας τους «γαμπρούς».

«Πω-πω αυτός επιδοτήθηκε, ο άλλος πήρε αποζημίωση, ο τρίτος τα τσέπωσε…»

Αναφέρονται σε επιχειρηματίες που χύνουν αίμα για να στηρίξουν επιχειρήσεις, εργαζόμενους αλλά κύρια την Πατρίδα.

Ας βγει ένα νέο πρόγραμμα:

«Να επιδοτηθούν οι σουρουκλεμέδες».

Οι κάθε λογής τεμπέληδες και συκοφάντες.

Το τοπικό κηφηναριό.

ΠΟΙΟΣ; ΠΟΙΟΙ;

 

Με ρωτούν και με ρωτούν πολλοί:

«Ποιος είναι ο Δικηγόρος; Πόσοι; Ποιοι;»

Εννοούν αυτούς που την εποχή της Δημαρχίας Παρίση ευτύχησαν να ενταχθούν στο σύστημα διαρκούς μισθοδότησης για «παροχή υπηρεσιών μελέτης φακέλων, γνωμοδοτήσεων κ.λπ».

Δεν θα τους το αποκαλύψω.

Δεν θα αναφέρω τα ονόματα τους.

Δεν είμαι εγώ ο «μηχανισμός ελέγχου».

Δεν έχω το δικαίωμα να δημοσιοποιήσω το όνομα τους.

 Δεν θα αφήσω εγώ αποτύπωμα της δράσης τους.

Θα προστατέψω τους ίδιους αλλά και τις οικογένειες τους.

Απλά να έχουν πάντα στο νου τους το:

«ο αναμάρτητος πρώτος τον λίθο βαλέτω»

Και όταν μιλούν πρώτα να σκέπτονται και να θυμούνται το τι έπραξαν.

«ΤΗΣ ΓΕΙΤΟΝΙΑΣ ΜΑΣ Ο ΤΡΕΛΟΣ»

 Της αγαπημένης Σώτιας Τσώτου, τραγουδημένο από τον Κώστα Χατζή:

«της γειτονιάς μας ο τρελός όλα ανάποδα τα βλέπει μες στου μυαλού του τον καθρέπτη…».

Όχι δεν θα απαντήσω σε δημοσιεύματα που γράφει σε βάρος μου εδώ και 15 χρόνια ο ίδιος δυστυχής άνθρωπος.

Θα ακούσω τον Κώστα Χατζή και θα το αφιερώσω στον ακατάβλητο υβριστή μου... 

ΟΙ ΚΑΤΗΓΟΡΟΙ ΤΟΥ ΣΩΚΡΑΤΗ

Ως γνωστόν ο Σωκράτης ήπιε το κώνειο.

Απολογήθηκε αλλά οι δικαστές του τρέξανε στο Δημόσιο ταμείο να βουτήξουν τα «αργύρια» τους και τελικά δίκασαν τον Σωκράτη και ο Δίκαιος αδίκως ήπιε το κώνειο.

Κατήγοροι του ήταν τρείς κοπρίτες της Ιστορίας:

Ο Μέλητος, ένας άσημος Ποιητής

Ο Άνυτος, ο λεφτάς της συμμορίας δολοφόνων και

Ο Λύκων, ένας ρήτορας φοβερός που μίλαγε με μανία φτύνοντας.

Αλλά έχει ο καιρός γυρίσματα.

Αφού τον δικάσαν τον Σωκράτη ήρθε η ώρα των κατηγόρων.

Γράφει ο Διόδωρος ο Σικελιώτης πως χωρίς δικαστήριο τους βούτηξαν οι Αθηναίοι και τους βάλανε να πιούνε ένα σίκλο κώνειο.

Και πήγανε καλιά τους οι ρουφιάνοι και δεν μείναν και στην Ιστορία ενώ ως γνωστόν ο Σωκράτης έμεινε και θα μείνει στον Αιώνα τον άπαντα.

ΟΙ ΒΡΑΣΤΟΙ ΔΙΚΗΓΟΡΟΙ

Μέσα σε όλα διαβάζω σε δημοσίευμα αγανακτισμένου Δικηγόρου, εκ των εξαιρέτων:

«Οι Δικηγόροι βράζουν» !

Μα τον Τουτάτη !

Να βρω χρόνο να κάτσω να δημοσιεύσω τι «μισθά» πήρε ο κάθε Δικηγόρος την εποχή του Δήμου Κεφαλονιάς.

Τα έχω σε πίνακες από την εποχή που έκανα για λόγους ιστορικούς μια καταγραφή.

Ενδεικτικά σε μια μέρα 5 εντάλματα 4500 χιλιάρικα ο ίδιος Δικηγόρος, εκ των «άβραστων».

«Μελέτησα τον φάκελο»:      496 ευρώ !

«Μελέτησα και άλλο φάκελο»:     500 ευρώ !

«Παραμελέτησα φακελάρα»:     1860 ευρώ !

Κορδόνι.

Ο ίδιος πάντα μελετηρός Δικηγόρος.

Κάτσε να ξεκλέψω λίγο χρόνο να τα γράψω σιγα-σιγά και σε συνέχειες.

Να μάθουν οι «βρασμένοι Δικηγόροι» περί τίνος πρόκειται.

Μπορεί την άλλη εβδομάδα ανάλογα με τις παρενέργειες του εμβολιασμού μου, γιατί ως γνωστόν αρχίσανε να εμβολιάζουν μέχρι και «Γαιδάρους».

Η ΕΥΘΥΝΗ ΤΗΣ ΝΕΑΣ ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑΣ ΣΤΗΝ ΚΕΦΑΛΟΝΙΑ

Είναι γνωστό ότι δεν ψηφίζω και δεν ψήφισα ποτέ την Νέα Δημοκρατία.

Η ψήφος μου δεν συναθροίστηκε ποτέ με την ψήφο  του Άδωνη ή του Βορίδη.

Αλλά αυτό δεν είναι της στιγμής.

Με αφορμή την επίθεση στον Βουλευτή Κεφαλονιάς και Ιθάκης από τα γνωστά 2 στελέχη της Νέας Δημοκρατίας που έχουν αναλάβει τον ρόλο του Δημόσιου Κατήγορου αναπτύχθηκε ένας διάλογος που πιστεύω πως είναι σε λάθος κατεύθυνση.

Τα ίδια στελέχη:

- Ζητούν το διορισμό Διοικητών από την Κυβέρνηση στα Νοσοκομεία του Νομού κατά παράβαση  ή παραβίαση του Νόμου που ορίζει τις προϋποθέσεις και τα προσόντα επιλογής.

«Θέλουμε αυτούς γιατί είναι δικοί μας» και αναφέρονται σε απολύτως άξιους και αγαπητούς συμπολίτες οι οποίοι όμως θα πρέπει να κριθούν με όρους ισονομίας και σε κάθε περίπτωση αυτή είναι η επιθυμία των Πολιτών, η επιβολή του Νόμου και η απόφαση της Κυβέρνησης.

Τα ίδια στελέχη:

- Αποκαλούν το Μουσείο Γεράσιμου Σκλάβου που προχωρά με την προσωπική απόφαση του κ. Πρωθυπουργού να υιοθετήσει αυτήν την Ιστορική πρωτοβουλία, ως «Μουσείο κατσαρίδας».

Κατά τρόπο φρικαλέο μάλιστα γνωστοποιούν πως αυτήν την μεγαλειώδη απόφαση του κ. Μητσοτάκη θα την ανατρέψουν αν αναλάβουν ποτέ τον Δήμο και θα μετατρέψουν το Μουσείο Σκλάβου σε «Γραφείο Δημάρχου» αφού έχουν ανάγκη ενός γραφείου που θα χωρά την μεγαλοπρέπεια τους.

Τα ίδια στελέχη:

- Θεωρούν ότι δεν νοείται ο Βουλευτής του Νομού να συνεργάζεται με τους Δημάρχους των Νησιών μας αφού αυτοί «δεν μας ανήκουν». Θέλουν μια κοινωνία «δικών τους» ανατρέποντας την πολιτική συνεργασιών που φαίνεται πως ο κ. Πρωθυπουργός έχει επιλέξει και ορθά για την αναγέννηση της Πατρίδας, έχοντας πράγματι να παλέψει με τις καθεστωτικές  μικροκομματικές και δέσμιες αντιλήψεις των Κομμάτων.

Τα ίδια στελέχη:

- Συκοφάντησαν τον κ. Βουλευτή ότι «πήρε χρήματα που δεν δικαιούται» ενώ το ορθό είναι ακριβώς το αντίθετο ότι δηλαδή:

«δεν πήρε χρήματα αν και τα δικαιούται», με την υποσημείωση βέβαια ότι ο Βουλευτής θα ήταν καλύτερα να απέχει από όλη την διαδικασία αξιολόγησης.

Πιστεύω ότι για όλα αυτά υπάρχει ευθύνη της Νέας Δημοκρατίας στην Κεφαλονιά.

Δεν οφείλει να προστατεύσει τον κ. Βουλευτή, αλλά οφείλει να προστατεύσει την Κυβερνητική πολιτική.

Να προστατεύουν τις επιλογές του Πρωθυπουργού.

Καθαρά:

- Η Τοπική Νέα Δημοκρατία είναι υπέρ η ενάντια στην εφαρμογή του Νόμου στην επιλογή Προέδρων των Νοσοκομείων;

- Είναι υπέρ η κατά στην απόφαση του κ. Μητσοτάκη για την δημιουργία του Μουσείου Σκλάβου;

- Είναι υπέρ της διαμόρφωσης ενός μετώπου κοινής δράσης για την Κεφαλονιά και την Ιθάκη; Υπέρ των συνεργασιών που θα αναδείξουν τα Νησιά μας;

Η Νέα Δημοκρατία στην Κεφαλονιά πρέπει να αναλάβει την ευθύνη της.

Και πάρα πέρα: 

- Αποδέχεται αυτή η Νέα Δημοκρατία της Κεφαλονιάς την άποψη των 2 στελεχών της περί διαβλητής χρηματοδότησης των επιχειρήσεων  που έχουν πληγεί; 

- Θεωρεί ότι υπάρχει μια σχέση συναλλαγής ανάμεσα στην Κυβέρνηση και τις επιχειρήσεις; 

- Και η «συναλλαγή» αυτή εκτείνεται και στις 1800 επιχειρήσεις που επιδοτήθηκαν στα Ιόνια Νησιά αλλά και στις δεκάδες χιλιάδες που χρηματοδοτήθηκαν σε όλη την Χώρα;

Δεν πιστεύω βέβαια ότι η Νέα Δημοκρατία στην Κεφαλονιά θα καταδικάσει αυτήν την συμπεριφορά.

Δεν έχει την τόλμη και την δύναμη να το πράξει.

Αλλιώς θα είχε αντιδράσει έγκαιρα κατά το παρελθόν.

Εκκόλαψαν το «αυγό του φιδιού».

Έχουν μάθει να ζουν αλλά και να καθοδηγούνται από αυτό.

Θα φέρουν την δική τους ευθύνη για την κατάρρευση του κ. Μητσοτάκη αλλά και του κόμματος τους στο μέλλον, στο άμεσο μέλλον στα Νησιά μας.

Και η κατάρρευση αυτή θα είναι οδυνηρή γιατί θα είναι μια κατάρρευση σε ζητήματα ήθους.