ΕΡΓΟΔΟΤΗΣ - ΕΡΓΟΛΑΒΟΣ - ΕΡΓΟΛΗΠΤΗΣ

Εξεπλάγησαν τα μέλη του Δημοτικού Συμβουλίου όταν άκουσαν τον ΑντιΠαρίση Δ. Λυκούδη να λέει:

«ο Υπουργός Θάνος Μωραΐτης έδωσε τα λεφτά επί Κυβέρνησης Γιώργου Παπανδρέου για την Πλατεία».

Το άκουσα και παράλυσα. Μου άλλαξε ολόκληρη την εικόνα που είχα για το έργο. 

Νόμιζα πως ο ΑντιΠαρίσης έδωσε το έργο ως «εργοδότης» και ο κατασκευαστής το ανέλαβε σαν «εργολάβος». 

Τώρα αλλάζουν τα πράγματα.

Έχουμε και λέμε μετά την μνημειώδη δήλωση του γνώστη. 

Ο Μωραΐτης έδωσε τα λεφτά και ενέταξε το έργο, άρα «Εργοδότης».

Ο Λυκούδης, ως ΑντιΠαρίσης έλαβε την πίστωση και το έργο από τον Μωραΐτη, άρα «Εργολάβος».

Και το έδωσε, με όλας τα αποδείξεις, στον κατασκευαστή, άρα «Εργολήπτη».

Και πάλι θα το ξαναδώ, μήπως δεν το κατάλαβα καλά.

Αυτές οι εννοιολογικές «κουμπαριές» με μπερδεύουν παιδιόθεν.

ΜΕ ΤΑ ΛΕΦΤΑ ΤΟΥ ΠΟΡΟΥ

Όλες αυτές οι «ομορφιές» όπως τα σιντριβάνια, τα κιόσκια, οι εξοπλισμοί γραφείων κλπ του Λιμενικού Ταμείου γίνονται με λεφτά και σε βάρος των λεφτών του Πόρου.

Το λιμάνι του Πόρου, συνεισφέρει στο Λιμενικό Ταμείο το συντριπτικά μεγαλύτερο μέρος των εσόδων του, είναι η πρώτη εικόνα και η κεντρική «πύλη» της Κεφαλονιάς και βρίσκεται στην μεγαλύτερη εγκατάλειψη της ιστορίας του.

«Θα σας φτιάξουμε» Κτήριο Υποδοχής Επιβατών.

«Θα σας φτιάξουμε» Μαρίνα με πλωτές εξέδρες.

«Θα σας φτιάξουμε» μπαστούνι για κρουαζιερόπλοια.

«Θα σας εξαφανίσουμε» όπως έλεγε και ο Κωνσταντάρας στον «Μαυρογιαλούρο».

Μέχρι «να τους φτιάξετε» μαζέψτε τα σκουπίδια, φτιάξτε τα φώτα, μην σκοτωθεί κανένας άνθρωπος.

Δείξτε ότι υπάρχετε «μαθητευόμενοι Μάγοι».

Τόσα ψέματα, τόσες υποσχέσεις, τόσα παραμύθια σε μια κοινωνία, την Κοινωνία του Πόρου, που ενώ βλέπει και ξέρει τι συμβαίνει, δεν αντιδρά ή δεν θυμάται πως να αντιδρά.

ΝΤΡΟΠΗ ΓΑΛΙΑΤΣΑΤΕ

Συγκάλεσε στην Κεφαλονιά ο Περιφερειάρχης Θόδωρος Γαλιατσάτος το Περιφερειακό Συμβούλιο.

Σύμπασα η Νήσος και οι κάτοικοι περίμεναν την συνεδρίαση του Συμβουλίου με την ελπίδα να παρακολουθήσουν για μια ακόμα φορά τα τελευταία 45 χρόνια μία από τις Μνημειώδεις εισηγήσεις του χαλκέντερου Νίκου Βαλλιανάτου.

Και παρά το πλήθος των θεμάτων συζήτησης δεν εμφανίζεται ως εισηγητής ούτε σε ένα ο εμβληματικός Νίκος.

Ούτε καν στο πρώτο «μυοκτονία»
Που βάλανε εισηγητή κάποιον νερόβραστο Στασινόπουλο.

Ντροπή Γαλιατσάτε, και η υπομονή έχει τα όρια της.

ΚΑΙ ΚΑΛΑ ΤΙ ΚΑΝΑΤΕ

Εντάξει να το δεχτώ.

Ο Παπανδρέου και ο Υπουργός Θάνος έδωσαν τα λεφτά για την Πλατεία και αυτοί ενέταξαν το έργο.

Ο Παπανδρέου όμως μας «άφησε χρόνους» από Πρωθυπουργός τον Νοέμβριο του 2011.

Έξι (6) χρόνια βρε αθεόφοβοι από τότε που ο Θάνος «καθάρισε» τι κάνατε;

Γιατί βγάλατε την ψυχή των κατοίκων και των επιχειρηματιών αφού, κατά δήλωση σας είχατε «από τον Θάνο» τα λεφτά στα χέρια από το 2011.

Να υποθέσω ότι «φταίνε οι προηγούμενοι, η Θεοπεφτάτου και οι σεισμοί» ή απλά η ανικανότητα σας;

ΚΟΙΝΟΧΡΗΣΤΟΙ ΧΩΡΟΙ «δεν γίνεται έτσι»

Η κατάσταση στους κοινόχρηστους χώρους των πόλεων και των χωριών της Κεφαλονιάς είναι απελπιστική.

Συμφωνώ πως την ευθύνη, την κύρια ευθύνη την φέρουν οι διαχειριστές των κοινόχρηστων χώρων του Δήμου.

Συμφωνώ πως δεν είχαν το κουράγιο να εφαρμόσουν τον Κανονισμό Κοινόχρηστων Χώρων που οι ίδιοι έχουν ψηφίσει.

Συμφωνώ πως είναι δούλοι της Ψήφου και υποκύπτουν στις απαιτήσεις των «επαγγελματιών»

Συμφωνώ πως δεν τους «καίγεται καρφί» για τα ΑΜΕΑ που δεν μπορούν να κινηθούν μέσα στις Πόλεις από τις καταλήψεις των πεζοδρομίων

Συμφωνώ ακόμα με την άποψη του Άγγλου Ιστορικού Λόρδου Άκτον που διατύπωσε την γνώμη «όπου υπάρχει συγκέντρωση εξουσίας σε λίγα χέρια, εκεί κατά κανόνα αποκτούν τον έλεγχο άνθρωποι με νοοτροπία γκάνγκστερ»

Αλλά η «δουλειά δεν γίνεται έτσι».

Έφερε ο Δήμος ένα σχέδιο «γενικών αρχών» για την χρήση των Κοινόχρηστων Χώρων στην Πλατεία Αργοστολίου και την οδό Π. Βαλλιάνου.

Η Αντιπολίτευση διαφώνησε με μια λογική «ναι μεν αλλά και έτσι και γιουβέτσι και να δούμε αν συμφωνούν οι επαγγελματίες»

Αυτό δεν είναι λογική ούτε Δημοκρατία.

Δημοκρατία είναι το δικαίωμα μου να βαδίζω ελευθέρα, το δικαίωμα της Μητέρας να κινηθεί με ένα καρότσι, το δικαίωμα του Ατόμου με κινητικές δυσκολίες να μην υποστεί αποκλεισμό στην κίνηση, το δικαίωμα του παιδιού με το ποδήλατο, το δικαίωμα όλων μας στην «όμορφη πόλη».


Έπρεπε να συμβάλλετε με προτάσεις, να διαμαρτυρηθείτε για κάθε καθυστέρηση, αλλά να τοποθετηθείτε και να ψηφίσετε, Θετικά.

Η ΧΩΡΑ ΤΟΥ ΒΑΡΔΑΡΗ

Η FYROM βρίσκεται στα όρια της διάλυσης. Είχαμε γράψει παλαιότερα πως η χώρα αυτή, η χώρα του Βαρδάρη δεν θα υπάρχει σε 10 χρόνια.

Οι Αλβανοί γίνανε οι απόλυτοι και αναγκαίοι ρυθμιστές των εξελίξεων στα «Σκόπια».

Σχεδιάζουν την δημιουργία ενός ομόσπονδού «Κράτους» με συνιστώσα την «Αλβανική Δημοκρατία της Ιλλυρίδας».

Ο Τζαφέρι εκλέγεται Πρόεδρος στην Βουλή των Σκοπίων, πρώτη φορά Αλβανός Πρόεδρος, οι οπαδοί του Γκρουέφσκι εισβάλουν στην Βουλή, η Βουλγαρία βάζει ζήτημα «προστασίας» των «Βουλγαριζόντων» Σλάβων, η Τουρκία διεκδικεί ρόλο μέσω του Τουρκόψυχου Αλβανικού κόμματος BESA.

Η Ελλάδα δεν έχει σοβαρή εξωτερική πολιτική στο ζήτημα των Σκοπίων. Εξακολουθεί να μιλάει για το «όνομα», για το «περιτύλιγμα» όταν οι άλλοι παλεύουν για το περιεχόμενο. Άμεση συμπαράσταση στην κρατική οντότητα των «Σκοπίων», όχι στους Αλβανικούς και Βουλγάρικους μεγαλοϊδεατισμούς, σχέσεις φιλίας με την FYROM.

Στον Ελληνικό Βορά έχουμε ανάγκη από ένα φίλο και όχι από δύο «εχθρούς».

ΑΓΑΘΟΝΗΣΙ

Η Τουρκία, πλέον επίσημα διά του Υπουργού Ευρωπαϊκών Υποθέσεων, διεκδικεί το Αγαθονήσι.

Ένα Νησί Ελληνικό στην Δωδεκάνησο με 3 οικισμούς, σχολεία , υπηρεσίες και αυτοτελή Δήμο. Είναι η πρώτη φορά που η Τουρκία διεκδικεί ένα κατοικημένο Ελληνικό νησί.

Ας σηκωθεί ένας από τους Δημοτικούς Συμβούλους, όποιος έχει καρδιά.

Ένας, ας προτείνει την αδελφοποίηση της Κεφαλονιάς με το Αγαθονήσι, γιατί η Πατρίδα μπορεί να προστατευθεί με 1000 διαφορετικούς τρόπους.

ΤΟ ΜΑΚΡΥ ΤΟΥΣ ΚΑΙ ΤΟ ΚΟΝΤΟ ΤΟΥΣ

Ο κάθε ένας σε αυτόν τον τόπο «πετάει το μακρύ του ή το κοντό του».

Διάβασα τα του Χρήστου Λευκαδίτη περί τοποθέτησης σιντριβανιού μέσα στον Κούταβο.

«Θα δώσουμε 45.000 ευρώ» λέει ο Υπαρχηγός του Αλέξη Μοσχονά- Μιαούλη στο Λιμενικό Ταμείο «και θα βάλουμε σιντριβάνι μέσα στο νερό».

Τι και αν ο Κούταβος είναι υδροβιότοπος, τι και αν έχει μέγιστο βάθος 1.5 οργιά, τι και αν απαγορεύεται ακόμα και το ψάρεμα.

Μωρέ σου λένε ας το πούμε, ας δώσουμε το 45.000 άρι και ας μη γίνει. 

Το ζήτημα δεν είναι το έργο αλλά η πίστωση και ιδίως η εξαγγελία.

ΠΛΑΚΑ


Βγαίνουν στα «πρωινάδικα» οι Βουλευτές του ΣΥΡΙΖΑ και γίνεται μεγάλη πλάκα.

Υπερασπίζονται όλοι τα μέτρα που θα πάρουν «οι θεσμοί» μέσω της Ελληνικής «κυβέρνησης».

«Θα είναι μέτρα καλά, ελαφριά, ευκολοχώνευτα» λένε «θα πάρουμε και ωραία αντίμετρα».

Όταν όμως τους ρωτάνε «ποια είναι τα μέτρα ή τα αντίμετρα» απαντούν.

«Αυτά που θα ανακοινώσει η Κυβέρνηση όταν πρέπει».

Τραγική Βουλή, τραγικοί Βουλευτές, τραγική Κυβέρνηση. Θεωρούν τα μέτρα που θα μας επιβληθούν απόρρητο μυστικό, που πρέπει να γνωρίζουν μόνο αυτοί που θα τα επιβάλλουν και όχι αυτοί που θα τα υποστούν.


Ο ΣΙΜΟΝ ΜΠΟΛΙΒΑΡ

Παρακολουθώ την σφαγή του Λαού της Βενεζουέλα από τον Πρόεδρο της Μπολιβαριανής Δημοκρατίας της Βενεζουέλα, Μαδούρο

Ο Μαδούρο «υπερασπίζει» λέει την Μπολιβαριανή Επανάσταση.

Ο Σιμόν Μπολίβαρ όμως ποτέ δεν κατάσφαξε τους πολίτες της Χώρας του όταν υπήρξε ισχυρή αντίδραση προς αυτόν το 1830. 

Παραιτήθηκε, δεν συγκρούστηκε με τον Λαό του. 

Aποχώρησε και έμεινε στην Ιστορία σαν Σύμβολο.

Αρνήθηκε να γίνει Κιμ Ιλ Σουγκ ή Πολ Ποτ ή Ασσαντ ή Μαδούρο.

Παρέμεινε Μπολίβαρ.

ΒΑΓΓΕΛΟΜΠΕΗΣ

Γράψαμε για τους Μπακλαβάδες του Βαγγέλη στο Ντουμπάι.

Να το πω, με πόνο ψυχής.

Ο Βαγγέλης δεν φωτογραφήθηκε μπροστά από το περίπτερο του ΕΟΤ αλλά μπροστά στην διαφημιστική πινακίδα της Τουρκίας που γράφει

«Τουρκία, η πατρίδα του Μπακλαβά».

Πρόκειται για την παγκόσμια προσπάθεια της Τουρκίας να καπηλευθεί τον μπακλαβά και στη προσπάθεια της αυτή καπηλεύεται την εμβληματική φυσιογνωμία του Βαγγέλη στον παγκόσμιο τουριστικό χάρτη.

Δεν ξέρω αν πρόκειται περί τυχαίου γεγονότος ή αν ο Ευάγγελος ενέδωσε στις σειρήνες της Τουρκικής τουριστικής πολιτικής.

Ελπίζω να μην είναι μια ακόμα περίπτωση ανάλογη του Γιαννήμπεη Γιωργάκη ή του Θοδωρήμπεη ή του Πετρόμπεη Μαυρομιχάλη, όλων αυτών που μείνανε στην Ιστορία σαν Έλληνες Ήρωες και συνάμα Τούρκοι Μπέηδες.

Ας μείνει Βαγγέλης έστω των γνωστών χαρακτηριστικών. 

Μην γίνει Βαγγελόμπεης

Ο ΕΞΕΥΤΕΛΙΣΜΟΣ ΤΟΥ ΓΙΑΝΝΑΚΟΠΟΥΛΟΥ

Ένα «πλουσιόπαιδο» που ακούμπησε πάνω στα λεφτά και την προσπάθεια του πατέρα του και του θείου του, ανέλαβε «ως παιχνίδι» για να περνά τον πολύ ελεύθερο χρόνο του τον Παναθηναϊκό.

Η ομάδα Μπάσκετ του Παναθηναϊκού τίμησε την Ελλάδα στο αντικείμενο της, κατέκτησε Ευρωπαϊκά πρωταθλήματα και αναγνωρίστηκε μέσα στις 3-4 μεγαλύτερες ομάδες Μπάσκετ στην Ιστορία του αθλήματος.

Έχασε στην Κωνσταντινούπολη, αφού στον αθλητισμό υπάρχει και η ήττα, ακριβώς δίπλα στην νίκη.

Ο Γιαννακόπουλος για «να τιμωρήσει» τους αθλητές του Παναθηναϊκού αποφάσισε να τους υποχρεώσει να επιστρέψουν από την Κωνσταντινούπολη με λεωφορείο.

Πρόκειται για σύγχρονη Διαπόμπευση από ένα «Πρόεδρο» που δεν αξίζει να εκπροσωπεί τον Παναθηναϊκό. Για την απόπειρα εξευτελισμού σπουδαίων αθλητών από έναν «μικρό» άνθρωπο που αυτοεξευτελίζεται.


ΓΙΑ ΤΟ ΓΑΙΔΑΡΟ ΚΑΒΑΛΑ

Επειδή ο «μικρογιαννακόπουλος» ένθερμος λάτρης της Λε Πεν αποφάσισε να αυτοεξευτελιστεί στην Κωνσταντινούπολη, κακώς διαπόμπευσε τους Αθλητές με λεωφορείο. 

Έπρεπε κατά την Βυζαντινή παράδοση να χρησιμοποιήσει Γαιδάρους.

Θα ήξερε, αν διάβαζε κάνα βιβλίο, πως στην Κωνσταντινούπολη ,την εποχή του Βυζαντίου, τους εγκληματίες τους διαπόμπευαν, περιφέροντας τους στην Πόλη, ανάποδα καβάλα στον γάιδαρο, αφού πρώτα τους κούρευαν, τους έντυναν με κουρέλια, τους άλειφαν με καπνό και κοπριά και τους λιθοβολούσαν.

Από εκεί έμεινε το ένδοξο «για τον γάιδαρο καβάλα», του οποίου «χρήστης» θα έπρεπε να είναι μάλλον ο Πρόεδρος και όχι οι Αθλητές.

ΓΙΑ ΜΠΑΚΛΑΒΑ

Έφυγε για το Ντουμπάι ο Ταξιδευτής Κεκκάτος, προφανώς εξοργισμένος για το βούλιαγμα της Κρουαζιέρας στη Νήσο μας.

Ήταν μια καλή ευκαιρία να ξεσκάσει μετά τα προηγούμενα ταξίδια του στις Βρυξέλες, την Γερμανία, το Μαϊάμι, την Στοκχόλμη κλπ.

Στις φωτογραφίες που μας έστειλε εμφανίζεται με συνολάκι σπορ, σακίδιο «αλά Θεοδωράκη», απλανές βλέμμα, γυαλί κρεμαστό και άλλες ομορφιές.

Ο πραγματικός λόγος του ταξιδιού του αποκαλύπτεται δυστυχώς για αυτόν από μια πινακίδα που βρίσκεται πίσω του κατά την φωτογράφηση.

«Η Πατρίδα του μπακλαβά»

Ε όχι να πληρώνουμε και τους μπακλαβάδες του Ευάγγελου.

ΤΑ ΣΚΟΥΠΙΔΙΑ ΤΗΣ ΖΑΚΥΝΘΟΥ

Ομόφωνα αρνητικοί ήταν οι Κεφαλονίτες «σκουπιδοκράτωρες» στο αίτημα των Ζακυθινών να μεταφερθούν στην Κεφαλονιά 2.000 τόνοι των Ζακυνθινών σκουπιδιών.

Η απόφαση δεν διευκρινίστηκε αν αφορούσε την ποιότητα η την ποσότητα των σκουπιδιών Ζακύνθου.

Η ουσία του ζητήματος είναι άλλη.

Η Ζάκυνθος δεν έχει μεριμνήσει έγκαιρα για την δημιουργία Χώρου Υγειονομικής Ταφής Απορριμμάτων(ΧΥΤΑ) η Υπολειμμάτων (ΧΥΤΥ).

Το ίδιο πρόβλημα έχει η Κέρκυρα, η Ηλεία, η Αρκαδία, η Λευκάδα, η Ιθάκη, ολόκληρη η Πελοπόννησος ,τα περισσότερα μέρη της Χώρας.

Κουβαλάμε τα σκουπίδια της Ιθάκης στην Κεφαλονία, της Πελοποννήσου στα Λιόσια ή τα πετάμε στην «ζούλα» στο Μαίναλο, βουλιάξαμε τον Πύργο στα σκουπίδια, καίμε τις σακούλες στους δρόμους της Τρίπολης.

Στην Κεφαλονιά ήταν ο Δήμαρχος Αργοστολίου Καλαφάτης, στο Ληξούρι ο Θεοτοκάτος και 75 Πρόεδροι Κοινοτήτων από όλη την Κεφαλονιά στα 1982 που αποφάσισαν την δημιουργία της «Διαδημοτικής».

Αξίζει Τιμή σε αυτούς που έβλεπαν μακριά και οραματικά στην Αυτοδιοίκηση.

Γιατί η Αυτοδιοίκηση χωρίς όραμα, χωρίς την όψη του μέλλοντος είναι μια καρικατούρα.


ΠΡΙΝ 35 ΧΡΟΝΙΑ

Πριν την «Διαδημοτική» η Κεφαλονιά ήταν ένας σκουπιδότοπος, μια χωματερή.

Αυτό το «Κεφαλονιά το καθαρότερο Νησί» οικοδομήθηκε με μεγάλη προσπάθεια. Δεν ήταν εύκολο να επιβάλεις «τέλος καθαριότητας η απορριμμάτων» σε έναν αγρότη που είχε μάθει να μπαζώνει τα ρέματα η να πετά τα σκουπίδια του στο χωράφι του γείτονα.

Έπεσε και φάγαμε ξύλο τότε στις συγκεντρώσεις ενημέρωσης στα χωριά. Οι κάδοι που τοποθετούνταν βρέθηκαν στην θάλασσα ή στον γκρεμό.

Αλλά η «Διαδημοτική» έγινε και σήμερα δεν είμαστε «Πύργος ή Τρίπολη»


ΑΛΛΗΛΕΓΓΥΗ

Κατανοώ την απόφαση, την ομόφωνη απόφαση του Συμβουλίου της παλαιάς «Διαδημοτικής», να μην δεχτεί την μεταφορά 2000 τόνων απορριμμάτων της Ζακύνθου και την εναπόθεση τους στον ΧΥΤΑ Κεφαλονιάς.

Δεν είχαν την αποφασιστικότητα να εκφράσουν την αναγκαία στην Αυτοδιοίκηση Αλληλεγγύη.

Τα βλέπω τα πράγματα όμως και από την άλλη μεριά. Αν δηλαδή άξιοι αυτοδιοικητικοί δεν είχαν φτιάξει πριν 35 χρόνια ΧΥΤΑ στην Κεφαλονιά, και είχε συμβεί αυτό στην Ζάκυνθο, τότε πως θα τοποθετείτο η Κεφαλονιά σε μια αντίστοιχα αρνητική απόφαση των Ζακυνθινών;

Παλαιά θα μου πεις δεν δίναμε «το νερό μας» στο διπλανό μας χωριό και τώρα «ψάχνεις ψήλο στα άχυρα».


ΟΙ ΠΡΟΝΝΟΙ ΚΑΙ Η ΙΘΑΚΗ

Τι σημαίνει αλληλεγγύη, όπως εγώ την αντιλαμβάνομαι;

Γνωστή η ακατανόητη επιμονή των Ιθακήσιων να θεωρούν τους εαυτούς τους Ιθακήσιους και η διαφορετική άποψη «περί Ομηρικής Τοπογραφίας» που θα κριθεί στο μέλλον όπως αυτή εκφράστηκε στους Πρόννους.

Εκεί λοιπόν το 2008-2009 και ενώ η Ιθάκη με τους Πρόννους βρισκόντουσαν σε έντονη και αδικαιολόγητη διαμάχη «περί Οδυσσέως και Ιθάκης», μήνα Αύγουστο η Ιθάκη «έμεινε» από νερό.

Ο καλός τότε Βουλευτής Σπύρος Μοσχόπουλος αναζήτησε λύση για μεταφορά νερού στην Ιθάκη από την Αιτωλοακαρνανία ή την Αχαΐα, με υδροφόρο πλοίο του Πολεμικού Ναυτικού, χωρίς επιτυχία.

Τελευταία απευθύνθηκε στους Πρόννους.

Το Δημοτικό Συμβούλιο των Πρόννων ανταποκρίθηκε αμέσως και ομόφωνα, χωρίς καν να συνεδριάσει, λαβών απόφαση «διά περιφοράς».

Το ίδιο βράδυ το βαπόρι ήρθε στον Πόρο και όλα τα βράδια που ακολούθησαν.

Ο Αγώνας και η αγωνία όλων στους Πρόννους ήταν «να προλάβουμε για την Ιθάκη», ο ευρηματικός αντιδήμαρχος Παναγής Σιμωτάς, ο δήθεν «θιακομάχος» Μεταξάς , ο Γιάννης Γαβριελάτος και άλλοι ξενυχτούσαν, από την μια να «αντέξουν» οι γεωτρήσεις και το σύστημα Υδροδότησης των Πρόννων και αφετέρου το βαπόρι να φορτώσει για το Θιάκι.

Μετά από λίγο καιρό, όταν όλα είχαν περάσει, ο Δήμαρχος Ιθάκης Γιώργος Βασιλόπουλος με μία επιστολή του ευχαριστούσε εκ μέρους των Ιθακήσιων τους εκπροσώπους των Πρόννων, και προσφέρθηκε ο Δήμος Ιθάκης να καταβάλλει την αξία του νερού που μεταφέρθηκε στην Ιθάκη.

Το Δημοτικό Συμβούλιο των Πρόννων απάντησε ομόφωνα. «Θεωρούμε το ζήτημα ύδρευσης της Ιθάκης, τοπικό πρόβλημα των Πρόννων, και δεν επιθυμούμε την καταβολή οποιουδήποτε αντιτίμου»

Έτσι αντιλαμβανόμασταν την αλληλεγγύη στους Πρόνους.
Αυτή ήταν η δική μας ομοφωνία.

Ο ΚΑΛΛΙΚΛΗΣ, Η ΧΙΟΝΗ ΚΑΙ «το Γραφείο επικοινωνίας»

Ο κ. Ανουσάκης είχε ή δεν είχε ένα προσωπικό επεισόδιο με την κ. Χιόνη .

«Με έσπρωξε, με έβρισε , με κτύπησε» η κ. Χιόνη.

«Δεν την έσπρωξα, δεν την έβρισα, δεν την κτύπησα» ο κ. Ανουσάκης.

Προχθές «το γραφείο επικοινωνίας» του Δήμου «πήρε το θέμα επάνω του».

Με αφορμή την αρχειοθέτηση της μήνυσης Χιόνη και την μη άσκηση δίωξης κατά του κ. Ανουσάκη, το «γραφείο επικοινωνίας» επιχαίροντας για ένα θέμα που δεν αφορά τον Δήμο αλλά τις προσωπικές σχέσεις των πρωταγωνιστών, εξέδωσε ανακοίνωση όπου με έντονη γραφή σημειώνει

«…υπενθυμίζουμε ότι εις βάρος της κ. Χιόνη εκκρεμούν ήδη μηνύσεις… ενώ αναμένεται και η εκδίκαση της σχετικής αγωγής…»

Όπερ εστί μεθερμηνευόμενο και ως το αντιλαμβάνομαι «τώρα θα σε πατήσουμε, τώρα είσαι στο έλεος μας ».

Έχει αξία ο διάλογος του σοφιστή Καλλικλή με τον Σωκράτη, όσον αφορά την απονομή της Δικαιοσύνης.

Κατά τον Καλλικλή «Στην φύση κυριαρχεί ο ισχυρότερος, το ίδιο θα έπρεπε να ισχύει και στην Κοινωνία. Οι ισχυροί να κάνουν ότι θέλουν.»

Κατά τον Σωκράτη «Δεν είσαι πάντα ευτυχισμένος όταν κάνεις ότι θέλεις, παράδειγμα οι Τύραννοι . Κάνουν ότι θέλουν αλλά καταλήγουν δυστυχισμένοι».

Συμφωνώ πρόδηλα με τον Σωκράτη.


ΜΠΑΜΙΕΣ

Θέλω όμως να είμαι σαφής.

Τα δημοσιεύματα της κ. Χιόνη γενικά δε με εκφραζουν και σπανίως τα διαβάζω.

Πρόκειται κατά την γνώμη μου για «δημοσιογραφικά μπουρμπουρέλια», ανακατεμένα συνταγές μαγειρικής, λιτανείες, κουτσομπολιά, ανώνυμα δημοσιεύματα, κοσμικά « γεγονότα».

Είναι θέμα γούστου. Σε άλλον δεν αρέσουν οι μπάμιες, εμένα δεν μου αρέσουν τέτοιου είδους site.

Έτσι δεν υπερασπίζομαι την κ. Χιόνη για αυτά που γράφει, της οποίας μάλιστα υπήρξα και αναίτιο θύμα παλαιότερα .

Γράφω απλά ένα λόγο «υπέρ αδυνάτου».

ΟΤΑΝ ΚΑΨΑΜΕ ΤΗΝ ΛΕΥΚΑΔΑ

Ημέρα της Γης χθες. Για το περιβάλλον, τη φύση, το μέλλον, το νερό, τον αέρα, τις θάλασσες.

Για τους ανθρώπους του σήμερα, μα κύρια τους Ανθρώπους του αύριο.

Τι κάμαμε για την Γη εμείς οι Έλληνες την χρονιά που πέρασε;

Κάψαμε 365.869 στρέμματα της Πατρίδας μας.

Κάψαμε κάτι περισσότερο από μια Λευκάδα.

ΣΙΟΛΕΣ

Θαυμάζω τον τρόπο που ο Θεόφιλος ασκεί τα θρησκευτικά του καθήκοντα.

Σε όλες τις λιτανεύσεις Εικόνων βρίσκεται πίσω από το Ιερατείο, συνοδευόμενος από τον αεικίνητο Διονύση Αραβαντινό.

Από τα Θέματα, στον Άγιο Αντρέα, από Βορά στον Νότο και από την Δύση στην Ανατολή, προσκυνητής και περιπατητής μας έχει πείσει απόλυτα για τις Θρησκευτικές του επιδόσεις και την Εκκλησιαστική του πίστη και προσήλωση.

Τώρα μένει να μας πείσει ότι είναι ικανός να έχει ρόλο πρωταγωνιστή στο μέλλον και την αναδιοργάνωση του τόπου.

Και για αυτό δεν φτάνει ένα ζευγάρι «σιόλες».

Χρειάζονται πρωτοβουλίες, ιδέες ,προτάσεις, ιδίως αντίσταση, αλλιώς υπάρχει και η οπτική ενός νέου «προσκυνητή και περιπατητή», ενός νέου Αλόνσο Κιχάδα που έμεινε στην ιστορία ως Κιχώτης που αναζητούσε τους δικούς του Άγιους Τόπους με το περήφανο άλογο του, τον Ροσινάντε.

ΜΑΣ ΠHΡΑΝ ΚΑΙ ΤΟ ΒΟΔΙ

Έχει χαθεί η μπάλα.

Οι νοικοκυραίοι του Δήμου μας κάνουν διαγωνισμό με προϋπολογισμό 210.000 ευρώ.

Αντικείμενο του διαγωνισμού «η ανάθεση της υποδοχής και της ξενάγησης στην Μελισσάνη και την Δρογκαράτη».

Δηλαδή αν κατάλαβα εντελώς καλά θα βρούμε έναν ιδιώτη, θα του δώσουμε 210.000 ευρώ για να «υποδέχεται και ξεναγεί» του επισκέπτες στην Μελισσάνη και την Δρογκαράτη.

Η διαφορετικά πως ένα αρχαιολογικό μνημείο περνά στα χέρια του ιδιώτη και του δίνουμε και «το κάτι τις του».

ΓΡΑΦΕΙΣ ΠΟΛΛΑ

Τελικά έχω γίνει φαίνεται «πλαδαρός».

Πλατειάζω. Ξεκινώ να γράψω ένα κειμενάκι για κάτι που με ενδιαφέρει και ανοίγομαι σε αναρτήσεις χωρίς τέλος.

Για παράδειγμα «το ελικόπτερο». Από το δυστύχημα στον Σαραντάπορο, έφτασα στην Τουρκία, τις στρατιωτικές μπότες, τον Γιάννη τον Λαμπρόπουλο και τους «ακρίτες» του Αίνου.

Μου το είπε και φίλος «γράφεις πολλά, συμμορφώσου».

Σύμφωνοι, θα γίνω Λακωνικός.

Εξ άλλου ως λέγεται «το Λακωνίζειν εστί φιλοσοφείν»

Ο ΑΙΣΩΠΟΣ ΚΑΙ Ο ΑΛΕΚΟΣ

Υποκλίνομαι !
Ανακαλώ όλα τα προηγούμενα !
Ο άνθρωπος «είναι Θεός» !

Αναφέρομαι στον παμμέγιστο ηγέτη του Δημοτικού «τσούρμου» Κεφαλονιάς Αλέκο Παρίση.


Mετά το «σκίσιμο» του Ομήρου, περί του οποίου έχουμε γράψει επίσης εκτενώς...
http://kefalonitis-onos.blogspot.com/2016/02/blog-post_25.html

Μετά την «ανακάλυψη» του Παλατιού του Οδυσσέα που για αυτό αν έχουμε γράψει εκτενώς... 

...Ο Γίγας Αλέκος αποδεικνύεται μέγας Μυθογράφος, ισάξιος του Αισώπου, που έμεινε στην Ιστορία για τους γνωστούς Μύθους του.


ΟΙ ΜΥΘΟΙ ΤΟΥ ΑΛΕΚΟΥ

Εκεί που αμέριμνος διάβαζα στην Ιστοσελίδα του Δήμου Κεφαλ(λ)ονιάς στο «ο Δήμος (τους)»... Πάγωσα. 

Γράφουν τα Δημοτικά «στειλιάρια»

«…ο Κέφαλος νυμφεύτηκε την κόρη του Βασιλιά Θησέα Προκρίς…»

Άκου «κόρη του Θησέα η …Προκρίς» Είναι η «Παρήσια» εκδοχή του μύθου. 

Τι και αν μάθαμε στην Πρώτη Δημοτικού πως η Πρόκρις ήταν μυθική κόρη του Ερεχθέως και όχι βέβαια του Θησέα, ο οποίος απέχει 5 γενεές από τον Ερεχθέα.

Αυτοί θα διαλύσουν οικογένειες, θα κλείσουν σπίτια, πως δηλαδή θα πάει ο Θησέας να πει στον Μπαμπά του τον Αιγέα ή στον παππού του τον Πανδίονα ή τον προπάππου του τον Κέκροπα πως παντρεύτηκε την αδελφή του προπάππου του και κόρη του Ερεχθέα με την οποία απέχουν περίπου 200 χρόνια.

Είναι σαν να πούμε πως πάει στον πατέρα του ο Ρουβάς και του λέει πως παντρεύτηκε την Ζωζώ Σαπουντζάκη.

Παθαίνει εγκεφαλικό ο άνθρωπος και πάει καλιά του, αλλά αυτά για τους Δημοτικούς «ιστορικούς» είναι πασατέμπος.


Ο Κρής - Η Ακρίς - Η Προκρίς

Και καλά άλλαξαν τα φώτα και τον πατέρα στην Πρόκριδα, αλλά της έριξαν και ένα τόνο να της φύγει η μαγκιά.

Πρόκρις, βρε αστοιχείωτοι, Πρόκρις!
Όχι Προκρίς!

Πως λέμε:

Ο Κρής, του Κρητός

Η Ακρίς,της Ακρίδος

Η Πρόκρις, της Πρόκριδος.

Όχι η Προκρίς της προκρίδος, άτονοι.


Ο ΣΑΜΟΣ, Ο ΧΙΟΣ, Ο ΜΥΤΙΛΗΝΗΣ ΚΑΙ Ο ΜΥΚΟΝΟΣ

Εκεί όμως που ο μυθοπλάστης Αλέκος έβαλε όλη του την τέχνη ήταν παρακάτω.

«ο Κέφαλος είχε τέσσερεις γιούς, τον Κράνιο, τον Παλέα, τον Πρόνησο και τον Σάμο»

Όχι Σάμιος, αλλά Σάμος!

Προχώρα Αλέκαρε, συμπλήρωσε την Δημοτική Ιστοσελίδα, γιατί μόνο ο «Σάμος», μωρέ και οχι ο Χίος, ο Μυτιλήνης, ο Νάξος και ο Μύκονος;;;

Γράφεις Ιστορία μεγάλε δάσκαλε.


Όταν και αν πας στην «Σάμο» να πεις στους «Σαμοκούς», πως θα ικανοποιήσεις το πάγιο αίτημα τους για σύνδεση με την Πάτρα.

Ήρθε η ώρα! Ακτοπλοϊκή σύνδεση της Σάμου με την Πάτρα, αλλά μέσω Χίου.







ΕΛΕΟΣ

Ρωτήστε έναν φιλόλογο.

Διορθώστε την Δημοτική Ιστοσελίδα.

Δεν είναι όλα «πλάκα».

Μην μας κάνετε άλλο ρεζίλι.



ΤΟ ΕΛΙΚΟΠΤΕΡΟ

Δεν γράψαμε τίποτα χθες. Έπεσε το ελικόπτερο στον Σαραντάπορο και μας μαύρισε την καρδιά.

Ο ελεεινός Τύπος σε 2 τουλάχιστον εφημερίδες και ένα τηλεοπτικό κανάλι το προσεγγίζει με τον μοναδικό ανήθικο τρόπο τους

«από θαύμα σώθηκε η όμορφη αρχιλοχίας…» λες και αν ήταν «άσχημη» τα πράγματα θα ήταν αλλιώς.

Μετά επιδόθηκαν σε αναλύσεις του στυλ «ιπτάμενο φέρετρο το ελικόπτερο, από την εποχή του Βιετνάμ» και άλλα βλακώδη.

Υπάρχουν ειδικοί που θα αξιολογήσουν τις συνθήκες της πτώσης και οι συγγενείς, οι οικογένειες των θυμάτων που πρέπει να αποδεχτούν την απώλεια.


ΤΗΣ ΑΜΥΝΗΣ ΤΑ ΠΑΙΔΙΑ

Αλλά χωρίς να θέλω να παραστήσω τον ειδήμονα, γιατί δεν είμαι και δεν μπορώ να είμαι και με αφορμή την παλαιότητα του ελικοπτέρου.

Η Ελλάδα είναι η πρώτη Ευρωπαϊκή χώρα μέλος του ΝΑΤΟ σε Αμυντικές δαπάνες σε σχέση με το ΑΕΠ της χώρας, είναι μάλιστα η δεύτερη από της χώρες του ΝΑΤΟ, αμέσως μετά της ΗΠΑ που κατέχουν εύλογα την πρώτη θέση παγκόσμια.

Σε απλά νούμερα 2,4% του ΑΕΠ, η διαφορετικά 4 δις, πάνε για «αμυντικές» δαπάνες.

Η Τουρκία δαπανά για αμυντικές δαπάνες 1,7% του δικού της ΑΕΠ, με την διαφορά πως το Ελληνικό ΑΕΠ ανέρχεται σε 180 δις, ενώ το Τουρκικό ΑΕΠ ανέρχεται σε 800 δις, δηλαδή η Τουρκία δαπανά στην Άμυνα της περίπου 13,5 δις έναντι των Ελληνικών 4δις.


ΠΩΣ

Το ζήτημα όμως δεν είναι οι δαπάνες αλλά το πως διοχετεύονται αυτές οι δαπάνες. Η Τουρκία για παράδειγμα είναι μία από τις μεγαλύτερες χώρες στον κόσμο στην παραγωγή όπλων, σκαφών, αεροπλάνων και οπλικών συστημάτων.

Πέρασε από στο στάδιο της συμπαραγωγής με την Γερμανία την Γαλλία, την Ιταλία και της ΗΠΑ, στο στάδιο της «εθνικής» παραγωγής όπλων, της αυτάρκειας αλλά και των εξαγωγών, που ήδη το 2015 πέρασαν τα 12 δις.

Χώρες του Καυκάσου, η Σαουδική Αραβία και οι χώρες της Αραβικής χερσονήσου συμπαράγουν η προμηθεύονται όπλα από η με την Τουρκία.

Η Τουρκία κατασκευάζει Ελικόπτερα ,αεροπλάνα ,κορβέτες, οχήματα μεταφοράς και ήδη έθεσε σε παραγωγή τα άρματα μάχης ALTAY.

Οι Τουρκικές εταιρίες ASELSAN και TAI βρίσκονται στην 73 η και 87 η θέση παγκόσμια στην λίστα των πολεμικών βιομηχανιών.


ΕΙΝΑΙ ΠΟΛΛΑ ΤΑ ΛΕΦΤΑ ΑΡΗ

Εμείς είμαστε οι παγκόσμιοι «πελάτες». Αυτοί που εγκαταλείψαμε κάθε ιδέα παραγωγής, που «κλείσαμε» στην πραγματικότητα την Ελληνική Βιομηχανία Όπλων.

Στόχος μας δεν είναι η Εθνική Άμυνα αλλά η «εθνική μίζα». Δεν παράγουμε, μόνο αγοράζουμε και αναδεικνύουμε κάθε φορά Τσοχατζόπουλους, Σμπώκους ,Καντάδες, Παπαντωνίου κλπ γατί στην Άμυνα «είναι πολλά τα λεφτά Άρη» όπως έλεγε και ο Καλογήρου.


ΣΤΗΝ ΔΡΑΠΕΤΣΩΝΑ ΠΙΑ ΔΕΝ ΕΧΟΥΜΕ ΖΩΗ

Να δούμε πως παίζετε το παιχνίδι των «αμυντικών δαπανών» Το 2006 Υφυπουργός Άμυνας επί Κυβέρνησης Κωστάκη Καραμανλή- Μπαϊρακτάρη ήταν ο φίλος και άξιος Γιάννης Λαμπρόπουλος.

Ο Γιάννης πήγε επιθεώρηση στον Έβρο και εκεί ρωτά τον ψημένο τον φαντάρο στα σύνορα.

«είναι οι μπότες σου αδιάβροχες;»

Ο φαντάρος απάντησε πως το τελευταίο εξάμηνο τα ποδάρια του έχουν μουλιάσει από την λάσπη της Θράκης. Ο Υφυπουργός γύρισε στην Αθήνα και επειδή δεν είναι παλιόπαιδο συγκάλεσε σύσκεψη με θέμα τις μπότες του Στρατού.

Τότε τον πληροφορήσανε πως «η μηχανή» παραγωγής μπότας για τον Στρατό έχει δυνατότητα παραγωγής 200 ζευγάρια με κόστος 75 ευρώ ανά ζευγάρι. Η «μηχανή» παρασκεύαζε μπότες στα νούμερα 37 έως 43 με αποτέλεσμα το γυναικείο προσωπικό των ενόπλων δυνάμεων να μην μπορεί να βρει μπότα κάτω από 37 και οι άνδρες να μην βρίσκουν μπότα πάνω από 43 νούμερο.

Ο Λαμπρόπουλος προμηθεύτηκε νέα «μηχανή» από την Γερμανία με κόστος 1,5 εκατομμύρια ευρώ , υπερσύγχρονη με δυνατότητα παραγωγής 984 ζευγάρια και κόστος 35 ευρώ ανά ζευγάρι.

Οι δυνατότητες τις νέας μηχανής απεριόριστες και η ποιότητα μοναδική. Η Μηχανή εγκαταστάθηκε στην Δραπετσώνα στο 700 Στρατιωτικό Εργοστάσιο, στην παλαιά «κοπή» μετά Βαΐων και Κλάδων. Και έφυγε ο Γιάννης από Υπουργός με την Πίστη ότι ο φαντάρος στον Έβρο «θα έχει μπότες αδιάβροχες».

Το 2014 μετά από 8 χρόνια ο Λαμπρόπουλος ξανάγινε Υφυπουργός Άμυνας επί Σαμαρά.

Μόλις ανέλαβε παρατήρησε πως το στράτευμα φορούσε τις ίδιες ελεεινές μπότες της «παλαιάς μηχανής» αυτές που κοστίζουν 75 ευρώ, τις «υδρόφιλες» ή μπότες εισαγωγής επίσης χαμηλής ποιότητας και υψηλού κόστους.

Πήγε «καρφί» στην Δραπετσώνα και εκεί διαπίστωσε μετά από 8 χρόνια ότι η Μηχανή δεν είχε μπει στην παραγωγή και ο Ελληνικός Στρατός συνέχιζε να αγοράζει μπότες κατασκευής Κίνας και Τουρκίας.

Πόσα κεφάλια να κόψεις σε αυτή την «λερναία Ύδρα» των προμηθειών. Δεν βάλαμε μπροστά το Ελληνικό σύστημα παραγωγής για να «γίνει το παιχνίδι των αμυντικών δαπανών»


Ο ΚΙΟΥΤΑΧΗΣ ΚΑΙ Ο ΔΡΑΜΑΛΗΣ

Αλλά το αμυντικό ελληνικό δόγμα έχει ακόμα κέντρο τον Μοριά και την Ρούμελη. Στρατόπεδα παντού στην Πελοπόννησο και την Στερεά Ελλάδα λες και ακόμα περιμένουμε τον Κιουταχή και τον Δράμαλη.

Έτσι γιγαντώνουμε τις «Αμυντικές Δαπάνες». Αντί να φυλάμε σύνορα φυλάμε την Τρίπολη και την Θήβα.


ΝΑ ΡΘΗ ΤΟ ΠΑΙΔΙ ΣΤΟ ΒΟΥΝΟ

Στην πραγματικότητα ζητάμε ακόμα και στο ζήτημα της Άμυνας «την βόλεψη μας».

Φτιάξαμε στρατόπεδα παντού για να βολέψουμε τα παιδιά μας και όχι για τις ανάγκες της Πατρίδας.

Θυμάμαι το Κεφαλλονίτικο σαφάρι «θα πάει το παιδί στο Στρατό και κοιτάζω να το φέρω στο Βουνό» εννοώντας τον Αίνο.

Φτιάξαμε μονάδα στον Αίνο ή στο Αεροδρόμιο για της «ανάγκες της Άμυνας, της Πατρίδας αλλά και του Γιαννάκη, του κάθε Γιαννάκη»

Η Τουρκία παράγει υποβρύχια και ελικόπτερα, Η Ελλάδα δεν μπορεί και δεν θέλει να παράξει ούτε μπότες, ο «Γιαννάκης» θέλει η Μαμά του να τον πάει στο «Βουνό ή το Πεντάγωνο» και οι 4 του Ελικοπτέρου «έπεσαν Υπέρ Πατρίδος» στο Σαραντάπορο.

Το γράφω με πόνο για την απώλεια, με οργή για όσα συμβαίνουν και με το δικαίωμα που μου δίνει η θητεία του Γιού μου στην Αγία Θράκη.