ΑΣ ΦΡΟΝΤΙΖΑΝ…


Στο ΠΑΣΟΚ να βρούνε έναν καλύτερο.

Κατεβαίνουν 6 υποψήφιοι γιατί δεν υπάρχει ο 7ος και μόνος που θα απέκλειε την κάθοδο όλων των άλλων.

Ένας καλύτερος, ένας διαφορετικός.

Τώρα κατεβαίνουν 6 όμοιοι, ίδιοι, λίγοι και πολλοί μαζί.

Αλλά όπως είπε ο Καβάφης: “κι είναι η συνείδησις μου ήσυχη γιά το αψήφιστο της εκλογής...”

Ας φρόντιζαν να βρουν έναν καλύτερο.

 

ΦΤΑΝΟΥΝ…


70 μέρες στον ΣΥΡΙΖΑ για να το διαλύσουν τελείως το μαγαζί.

Θα κάνουν, λέει, εκλογές τέλος Νοεμβρίου-αρχές Δεκεμβρίου.

Μέχρι τότε θα έχουν βγει μαχαίρια.

Θα παίζουν τις μπουνιές στα πεζοδρόμια.

Βέβαια είπαμε:

“όπως έστρωσες θα κοιμηθείς”.

ΟΙ ΑΛΛΟΙ 5;


Δικαιολογούμενος ο αδικαιολόγητος Θεόφιλος γιά την πρόσληψη του καλού Δημοσιογράφου του είπε:

“δικαιούμαι να έχω 6 συνεργάτες και νόμιμα τους προσέλαβα”.

Ωραία τον 6ο τον μάθαμε.

Μήπως θα μπορούσε να μας πει ο Θεόφιλος ποιοι είναι οι άλλοι 5;

“ΚΛΕΙΣΕ ΤΟ ΠΑΡΑΘΥΡΟ…


μην βλέπουν οι Γειτόνοι.”

Ακουσον-ακουσον: “37.000 χιλιάδες ευρώ δίνει η Περιφέρεια Ηπείρου σε εξωτερικό συνεργάτη γιά να κλείνει τα παράθυρα και να σβήνει τα φώτα”

Όταν τελειώνει το αραλίκι στην Περιφέρεια και οι Υπάλληλοι πάνε να συνεχίσουν τις ξάπλες τους στις καφετέριες και τα ουζερί της Λίμνης.

Περιφερειάρχης ο Καχριμάνης, στελεχάρα της Ν.Δ.

Τον ρωτήσανε και απάντησε:

“και λίγα είναι. Ο άνθρωπος πληρώνει ΦΠΑ και κρατήσεις. Ξέρετε πόσο κουραστικό είναι να κλείνει τα παράθυρα;”

Το τελευταίο δεν το είπε ο λαμπρός Περιφερειάρχης αλλά το εννοούσε.

ΚΛΕΦΤΡΟΝΙΑ


Δύο κλεφτρόνια μπήκαν σε 3 Υπουργεία στο Κέντρο της Αθήνας.

Ανέβηκαν 6-7 ορόφους και βούτηξαν υπολογιστές και ότι άλλο τράβαγε η ψυχούλα τους.

Οι αρμόδιοι Υπουργοί και ο πλέον αρμόδιος Υπουργός Δημόσιας Τάξης Χρυσοχοίδης δεν παραιτήθηκαν.

Απλά ανακοίνωσαν οτι  θα έχουν τον νου τους!


ΜΠΟΥΧΑΡΕΣ

Η Υπουργάρα Τουρισμού αγόρασε δύο χαλιά Περσίας.

Δυο μπουχάρες.

Να πατάει το ποδαράκι της σε μαλακωσιά.

Καμιά 20αριά χιλιάδες.

Να πιάσουν τόπο οι αυξήσεις στο Τέλος “ανθεκτικότητας”.

Το νέο χαράτσι.

Μας βρήκαν ανθεκτικούς και βαράνε αλύπητα με “φόρους ανθεκτικότητας”,γιά να αγοράσουν χαλιά που μάλιστα δεν είναι ιπτάμενα.

“ΕΧΕΙΣ ΚΑΜΙΑ ΠΛΗΡΟΦΟΡΙΑ;”


Με ρώτησε κάποιος των αγωνιούντων γιά τις μελλοντικές διαδρομτου Θεόφιλου:

“έχεις καμιά πληροφορία;”

“Εχεις καμιά αμφιβολία;”του απάντησα.

Δεν είχε. Απλά ρώτησε γιά επιβεβαίωση.


ΚΑΤΑΠΡΑΣΙΝΟΣ

Βέβαια υπάρχει το ερώτημα:

“μα αυτός είναι καταπράσινος. Πιπεριά! ΠΑΣΟΚ φανατίλα!”

Θα πάει στην Νέα Δημοκρατία;

Θα πάει. Θα πάει σφαίρα άμα βέβαια του ανοίξουν την πόρτα αν και πιστεύω πως είναι ικανός να μπει και από το παράθυρο.

“Εδώ πήγαν η Κεραμέως, η Μενδώνη, ο Χρυσοχοίδης, ο Γεραπετρίτης, ο Πιερακάκης, ο Φλωρίδης εγώ δεν θα πάω;” θα πει ο φυγάς.

Εξ άλλου ήδη στην Σαντορίνη βγάζουν πιπεριές μπλε!Από καταπράσινες γίνανε καταμπλέ!


ΑΝΑΔΕΛΦΟΣ

Υπάρχει το δίλημμα βέβαια:

“μα με τον Παναγή τον Καππάτο έχει σχέσεις εξαιρετικές. Αδελφικές”.

Ναι αλλά όπως είπε ο Σαρτζετάκης είμαστε Έθνος Ανάδελφο.

Το αυτό ισχύει και γιά τους Ελληνες ατομικά.


ΤΟ ΑΤΥΧΗΜΑ...

θα είναι βέβαια,αν εκλεγεί η Νέα Δημοκρατία,να μην είναι Βουλευτής ο Παναγής ο Καππάτος.

Πιστεύω πως ποτέ η Νέα Δημοκρατία στην Κεφαλονιά και την Ιθάκη δεν είχε τόσο αποτελεσματικό και εργατικό Βουλευτή.

Οχι βέβαια πως αυτό θα το εκτιμήσει μιά Κοινωνία που έχει διαφορετικά κριτήρια.

Εδώ δεν βγάλαμε ποτέ Βουλευτή τον Γεράσιμο τον Αρσένη.

Μας καταλαμβάνει η μικροπρέπεια και ο φθόνος.

Αυτοί θα είναι οι “αντίπαλοι’ του Παναγή στο μέλλον.

Και εκεί θα βασιστεί ο Θεόφιλος αν “δει φως και μπει”.


ΚΑΝΑΡΗΣ…

Ο Μπουρλοτιέρης!

Το ωραίο θα είναι ο καλός Γιατρός, φίλος και ζωγράφος, ο Βαγγέλης.

ΠΑΣΟΚ ο Γιατρός ιστορικά αλλά και “Θεοφιλίστας”.

Προβλέπω και προσβλέπω να ζωγραφίζει ο Γιατρός  τον Θεόφιλο, υποψήφιο, κραδαίνοντας τον πυρσό της Νέας Δημοκρατίας, ως άλλος Κανάρης, ως Μπουρλοτιέρης.

ΠΡΟΣ ΤΗΝ ΕΞΟΔΟ


Δεν ξέρω αν τα βλέπω σωστά τα πράγματα αλλά…

Πιστεύω πως πάει προς την έξοδο ο Δήμαρχος του Αργοστολίου.

Δεν θα κάτσει να φυλάει την Πόλη γιά άλλα 5 χρόνια.

Θα εξέλθει πριν την λήξη της θητείας του.

Μόλις εξασφαλίσει θέση υποψηφίου στο ψηφοδέλτιο της Νέας Δημοκρατίας.



Το έδαφος είναι στρωμένο.

Από την μιά μεριά ανοίγει την “επετηρίδα” γιά νέο Δήμαρχο στο Αργοστόλι μέσα από διαδικασίες αντικατάστασης.

Κάτι σε Σαμούρη  ίσως. Υπάρχουν βέβαια και άλλοι ταγμένοι αλλά κανείς δεν θα μιλήσει.

Θα πάνε όλοι μαζί μαθημένοι :”στις κολακείες, τις ευχές, στις τόσες υποκλίσεις από γραφιάδες και δειλούς γιά τον σοφό αρχηγό τους” όπως το έχει ειπωμένο ο Μιχάλης Κατσαρός.

Αυτούς τους έχει.


Στην Ιθάκη ακουμπά στον Στανίτσα που τον στήριξε “ΠΕΔΙΝόθεν”. Η στήριξη και η προοπτική υπάρχει ακόμα.

Στην Σάμη πατά σε όλες τις βάρκες.

Στο Ληξούρι οι παλαιοί υποστηρικτές εξακολουθούν να είναι στον “μούσκιο” και ο Δήμαρχος εύκολα  μπαλιάζεται.


Μένει η αντιπολίτευση στο Αργοστόλι αλλά αυτοί είναι εύκολοι:

Θα ταχθούν :

“Μην σας νοιάζει τώρα που εγώ φεύγω τους άλλους θα τους έχετε γιά κολατσιό. Θα γλυτώσετε και από τον Καππάτο που δεν σας υποστήριξε και υποστήριξε εμένα, χωρίς να ντρέπεται.”

Θα τους πάει στο δώστε μου να σας δώσω.


Του Παναγή θα του πει καθαρά:

“Παναγή μου θα τρέξουμε και οι δύο και όποιος βγει.”

Μόνο που ο Παναγής θα τρέχει μόνος του στην ανηφόρα και ο Θεόφιλος θα τρέχει με το τζίπ του, το 4χ4.

Όλα τα στραβά θα φορτωθούν στον Παναγή τον Καππάτο κατά το : “τα στραβά τα κουλούρια η νύφη μας τα κάνει”.


Έτσι μου φαίνεται θα γίνει.

Η φιλοδοξία στον Άνθρωπο γενικά δεν έχει τέλος.

Έτσι λέω πως θα γίνει και θα βγει εύκολα.

Εξ άλλου ο Καγκελάριος Μπίσμαρκ είχε σοφά πει:

“τα σκυλιά ακολουθούν αυτόν που τα ταΐζει”.

Έστω και με κάτι ψευτοκόκκαλα.



ΘΕΟΦΙΛΟΣ: “και εσείς βασανίζατε τους μαύρους”


Στην περίοδο του ψυχρού πολέμου και όταν υπήρχε η Σοβιετική Ένωση, τότε οι Αμερικάνοι και ο Δυτικός Κόσμος έθετε το ερώτημα στους Σοβιετικούς:

“Γιατί καταπνίγετε τις ατομικές ελευθερίες και τα δικαιώματα των πολιτών;”

Και απαντούσαν οι Σοβιετικοί:

“και εσείς γιατί βασανίζετε τους μαύρους;”

Ένας παγκόσμιος συμψηφισμός.


Τώρα ο Θεόφιλος προσέλαβε

τον καλό Υπάλληλο-Δημοσιογράφο του και τον μετέβαλε σε

καλό Δημοτικό Υπάλληλο-Δημοσιογράφο του.

Από εκεί που τον επλήρωνε θα τον πληρώνουμε τώρα όλοι από λίγο.


Και βγαίνουν οι αντιπολιτευόμενοι άκαιρα:

“Αίσχος!”

Και απαντά ο Θεόφιλος:

“Στα μούτρα σας. Και εσείς επί Παρίση τα ίδια κάνατε”


Πρόκειται γιά επανάληψη του:

“και εσείς βασανίζατε τους μαύρους”.

Συμψηφισμοί.

“Μα είναι νόμιμο, δικαιούμαι να πάρω 6 συμβούλους να ξαπλώνουν στα γραφεία και να μπαλωθούν οι καψεροί” συμπληρώνει, κάπως έτσι, ο Θεόφιλος.

Βεβαίως είναι νόμιμο αλλά υπάρχει και:

 η τσίπα, η ευπρέπεια, η αξιοπρέπεια, η σεμνότητα.

Περί αυτού πρόκειται.

ΕΝΑΣ “ΜΠΑΟΚΤΣΗΣ” ΚΑΙ ΕΝΑΣ “ΒΑΖΕΛΟΣ”


Πρωία, ώρα 5, ξημέρωμα.

Αναζητώ την είδηση που με ενδιαφέρει.


Προσπερνώ το τοπικό μας χάλι, την Κυβερνητική ανεπάρκεια, την αντιπολιτευτική ανοησία.

Αυτά δεν με αφορούν πλέον.


Η είδηση:

“έγινε η επέμβαση στον μικρό Γιαννάκη, σε βίντεο τα πρώτα του βήματα. Υπάρχει ελπίδα”.


Ο Γιαννάκης είναι ο μικρός Γιάννης Παπαστεφανάκης.

Φίλαθλος του ΠΑΟΚ αλλά με μυαλό περισσότερο από τα μισά μέλη της Κυβέρνησης.

Πράος, αισιόδοξος, ελπιδοφόρος. Εκπέμπει παντού ελπίδα και αγάπη.

Ένας μικρός “ΜΠΑΟΚΤΣΗΣ” που μας διδάσκει κάθε μέρα γιά το πως πρέπει να σκέφτεται και να ζει ο άνθρωπος.

Πως να παλεύει.

Γιά λογαριασμό όλων μας ο ΠΑΟΚ και ο Σαββίδης ανέλαβαν τα έξοδα.


Ήταν το 1995.Σεισμός στο Αίγιο.

Κάτω από τα χαλάσματα ο μικρός τότε Αντρέας Μπόγδανος.

Τον σκέπαζε μιά πολυκατοικία που είχε καταρρεύσει.

Όλη η Ελλάδα παρακολουθούσε με κομμένη την ανάσα την προσπάθεια να βγει ο Αντρέας από τα χαλάσματα.

Δύό μέρες αγωνία.

Όλοι άγρυπνοι: “μίλησε ο Αντρέας; ζει ακόμα; έχει επαφή; και νερό; οξυγόνο;”


Ο Αντρέας εκεί περίμενε. Κάτω από τα συντρίμμια έστειλε το μήνυμα.

“θέλω ένα ποδήλατο αλλά ποδήλατο πράσινο γιατί είμαι Παναθηναϊκός”.

Αυτό ζήτησε ο μικρός Αντρέας τότε και όταν τον βγάλανε του πήγαν πολλά πράσινα ποδήλατα.


Ο Γιαννάκης που θέλει να περπατήσει στην Τούμπα και ο Αντρίκος που ζήταγε μόνο ένα πράσινο ποδήλατο.

Ένας μικρός “Μπαοκτσης” και ένας “Βάζελος”.

Ο Σαββόπουλος στους “Κωλοέλληνες”τραγούδησε:

“Δεν υπάρχει ελπίς στην Ελλάδα ζεις...”

Ναι αλλά δυό μικρά παιδιά μπορούν από “Κωλοέλληνες” να μας κάνουν ξανά “Ελληνες”.

ΤΟ ΜΟΥΣΕΙΟ ΣΚΛΑΒΟΥ


Παρακολουθώ τα “ατυχήματα” του Μουσείου Σκλάβου.

Η Δημοτική Αρχή διά του Δημάρχου Αργοστολίου οφείλει να ενημερώσει το Δημοτικό Συμβούλιο και τους Πολίτες γιά την πορεία και τις περιπέτειες του Έργου.

Αλλά το Μουσείο πρέπει να γίνει και όλοι οφείλουμε να κινηθούμε σε αυτήν την κατεύθυνση.

Το Μουσείο, η συλλογή Σκλάβου, αλλάζει το Πολιτιστικό Κεφάλαιο της Κεφαλονιάς.

Διάβασα τα αχρείαστα περί “Μουσείου κατσαρίδας”.

Αυτά αποδοκιμάστηκαν και απερρίφθησαν στις εκλογές .

Απερρίφθησαν και έβλαψαν τότε όσους τα υιοθέτησαν.

Το μήνυμα δεν μπορεί να είναι: “εμείς τα λέγαμε, είναι Μουσείο κατσαρίδας, Δικαιωθήκαμε”.

Το μήνυμα πρέπει να είναι:

“Δήμαρχε γιατί καθυστερείς; Γιατί δεν είσαι συνεπής; Τι δεν κάνατε καλά; Προχώρα!”

Και ο Δήμαρχος οφείλει να εξηγήσει:

Γιατί καθυστερεί. Γιατί δεν είναι συνεπής .Τι δεν έκανε καλά και

Να προχωρήσει!

ΑΔΙΚΟΥΝ ΤΟΥΣ ΕΑΥΤΟΥΣ ΤΟΥΣ.


Είναι τεράστιο λάθος να δημιουργούνται συνθήκες “συλλογικής ευθύνης”.

Αδικούν τους εαυτούς τους τόσοι σοβαροί άνθρωποι στα Δημοτικά Συμβούλια,τώρα στην Σάμη, που αποφασίζουν στην λογική της  “ενότητας της παράταξης”.

Πρέπει να αποδίδονται οι ευθύνες σε αυτούς που αναλογούν.

Είναι λάθος να αποδέχονται  συλλογικά το στίγμα.

Προσβάλουν τον εαυτό τους, την προσωπικότητα τους.

Μην το πράττουν.

 

GIVE ME BARBA!


Βέβαια δεν είναι η πρώτη φορά που μας βουτήξανε “κλέπτοντας οπώρας”στον Μύρτο.

Αυτό το “δώσε και εμένα Μπάρμπα” έχει γίνει σημαία στην Κεφαλονιά.

Θυμίζω:

Ήταν “πρωί του Αυγούστου,κοντά στην ροδαυγή”, στις 24 Αυγούστου του 2018.Δήμος Κεφαλονιάς τότε.

Πάει η Υπηρεσία στον Πλατύ Γιαλό.

“Τις αποδείξεις σας παρακαλώ;”

“Το άλλο με τον Τοτό το ξέρετε;” τους απάντησαν οι τότε κατέχοντες.

“Μα δεν κόβετε αποδείξεις;”ρωτάνε οι ελέγχοντες.

“Δεν κόβουμε λόγο φόρτου εργασίας. Μην ιδρώσουμε και μας βρει καμιά πλευρίτιδα”.

Έτσι τον σφράγισαν τότε τον Πλατύ Γιαλό.

Βέβαια κανενός δεν ίδρωσε το αυτί. Κανείς δεν έδωσε λόγο και κανείς δεν πλήρωσε το μάρμαρο.

Τα ίδια Παντελάκη μου, τα ίδια Παντελή μου!

Μιά Κεφαλονιά που ταλαιπωρείται από “Αετούς” και Αετονύχηδες.

  

ΡΕΤΣΙΝΙΑ


Τελικά κανείς δεν φταίει στον Δήμο Σάμης γιά το “πανηγύρι” στον Μύρτο.

Μέχρι της 12 το μεσημέρι δεν είχαν κτυπήσει τουλάχιστον 140 αποδείξεις.

Είχαν, θα είχαν,κάνει “παντελόνι” 2000 ευρώ αν δεν τους πιάνανε με την γίδα στην πλάτη.

Μόνο γιά μιά μέρα και μέχρι της 12.


Από εκεί και πέρα είναι άλλου Παπά Ευαγγέλιο.

Συνεδρίασαν εκτάκτως μετά από αίτημα της Αντιπολίτευσης.

“Πέστε μας που ρέει το βουτσί;” ρώτησε η Αντιπολίτευση.

“Μαγκιά μας και καμάρι μας. Είμαστε τζάμι και φταίει το κουμπί που δεν πατιώτουνε” απάντησε η Ηγεσία.

Και πήραν όλοι τους την “ρετσινιά”.

Ένα σίκλο ρετσίνι ο κάθε ένας.

ΦΕΞΕ ΜΟΥ ΚΑΙ ΓΛΙΣΤΡΗΣΑ


Ο καλός και φίλος Βουλευτής Παναγής Καππάτος έβγαλε ανακοίνωση:

“Η λατρεμένη Υπουργός Πολιτισμού Μενδώνη έβαλε άλλα 300 χιλιάρικα γιά τον Τάφο στα Τζαννάτα. Πάμε σφαίρα γιά δημοπράτηση. Ευχαριστώ την Υπουργό,  την Υφυπουργό,τον Προϊστάμενο, τον Υφιστάμενο, τον...”


Μα  πέντε χρόνια τώρα Παναγή δεν θέλουν ή δεν μπορούν να καταβάλουν τις αποζημιώσεις ούτε για την απαλλοτρίωση.

Ποια δημοπράτηση;


Έχω σαφή άποψη και την έχω διατυπώσει επανειλημμένα.

Εδώ έχει θέση το γνωστό: “φέξε μου και γλίστρησα”.

ΕΡΓΟΛΑΒΟΙ


Τελικά αυτοί οι Δήμαρχοι και τα συμβούλια της Κεφαλονιάς είναι εντελώς περιττοί.

Το έχουν παραχωρήσει το “μαγαζί” στους εργολάβους.

Εργολάβοι μαζεύουν το χρήμα στα Λιμάνια.

Εργολάβος στα σκουπίδια.

Εργολάβοι στις παραλίες.

Εργολάβοι στο νερό και τις αποχετεύσεις.

Παντού εργολάβοι και “εργολαβίες”.

Ένας ατελείωτος κύκλος εργολάβων και εργοδοτών με εναλλασσόμενους  ρόλους.

ΓΙΑΤΙ ΔΕΝ ΜΑΣ ΤΟ ΛΕΓΑΝΕ;


Έπρεπε να μας το πουν από την αρχή αυτοί στην Περιφέρεια Ιονίων Νήσων.

Δεν έπρεπε να μας αφήνουν στο σκοτάδι και να μαυρίζει η καρδιά μας που βλέπαμε τα γίδια μέσα στον “ΕΥΔΟΞΟ” στον Αίνο.

Εκατομμύρια ευρώ πεταμένα στο έλεος των εριφίων.

Όνειρο του Γεράσιμου Αρσένη ο “ΕΥΔΟΞΟΣ”.

Ήταν Υπουργός Άμυνας ο καλός Πατριώτης και ο Μεταξάς Νομάρχης όταν αποφασίστηκε η Ίδρυση του “ΕΥΔΟΞΟΥ”.

 

Δεν αξιοποιήθηκε ποτέ το σπουδαίο επιστημονικό δυναμικό της Κεφαλονιάς που εκδήλωσε το σοβαρό ενδιαφέρον του γιά το τηλεσκόπιο του Αίνου.

Αυτόν τον Εθνικό πλούτο.

Αποδείχτηκαν τόσο ανάξιοι αυτοί που έπρεπε να προστατέψουν την Δημόσια περιουσία.

Και εμείς απορούσαμε που τα γίδια ήταν μέσα στον “ΕΥΔΟΞΟ”.

Δεν φανταζόμασταν ποτέ πως τα έμπασαν αυτοί που ήταν ταγμένοι γιά την προστασία των εγκαταστάσεων.

Και έκαναν τόσα χρόνια τους ανήξερους.

 

 

ΠΗΡΑΝ ΚΑΙ ΤΑ ΠΟΜΟΛΑ

Διαβάζω στην παραχώρηση του “ΕΥΔΟΞΟΥ”από τον Αντιπεριφερειάρχη προς τον κτηνοτρόφο  :

“...θα μπαίνει από την πόρτα ο κτηνοτρόφος με το αμάξι του να ποτίζει τα ζώα του και θα έχει το νου του μην μας πάρουν τίποτα...”

Υπογραφές: ο Αντιπεριφερειάρχης, ο προστάτης των πολιτών, ο κτηνοτρόφος.

Και μπήκαν τα γίδια στο μαντρί.

Από κοντά οι κάθε λογής πλιατσικολόγοι που δεν αφήσαν ούτε πόμολο.

Κρίμα τα εκατομμύρια που πήγαν χαμένα.

Κρίμα.

Και η Περιφέρεια σιγεί.

Φέρουν όλοι την ευθύνη γιατί δεν είναι μόνο ποιος υπέγραψε αλλά και όλοι όσοι ακολούθησαν και σιώπησαν.

“ΕΥΔΟΞΟΣ” ΜΠΗΚΑΝ ΤΑ ΓΙΔΙΑ ΣΤΟ ΜΑΝΤΡΙ


Υποκριτικά η Περιφέρεια Ιονίων Νήσων αγωνιά γιατί μπήκαν στις εγκαταστάσεις του “ΕΥΔΟΞΟΥ”, στα παλιά Ραντάρ στον Αίνο κάτι τύποι και πήραν οι άνθρωποι οτι ημπόριαν, αφού ρίξανε τις τούφες τους στον δήθεν περιφραγμένο και προστατευόμενο χώρο.


Το ανέβασαν και στο you tube:

“κοιτάτε τι ωραία που μπήκαμε σε στρατιωτικές εγκαταστάσεις στον Αίνο και κάναμε και τα ψώνια μας.

Ήταν ωραία! Δεν μας εμπόδισε κανείς ,ήμασταν μέσα στην γαλήνη εμείς και τα γίδια!”


Και τώρα οι “δήθεν”  στην Περιφέρεια:

“θα κάνουμε μήνυση. Ήμαστε εμείς ατσάλι σε κάτι τέτοια”.



Να πείτε αλήθεια:

“Πράγματι εμείς σαν Περιφέρεια μπάσαμε στον ΕΥΔΟΞΟ τα γίδια. Με την άδεια μας μπήκαν τα γίδια στο μαντρί.

Κάναμε συμφωνία στο τσάμπα με τοπικό τσομπάνη να βάζει τα γίδια του στον ΕΥΔΟΞΟ και να τα ποτίζει στην δεξαμενή των ραντάρ. Μάλιστα επειδή ήμαστε και φίλοι του κλάδου του κουβαλάμε και νερό γιά τα γιδάκια του  τοπικού κτηνοτρόφου.

Αλλά του τα παμε τσεκουράτα: κοίτα να δεις,θα μπάζεις τα γίδια σου αλλά θα έχεις τ΄αμέντε σου μην πλακώσουν τίποτα και τον γδύσουνε τον ΕΥΔΟΞΟ.”


Ναι η Περιφέρεια Ιονίων Νήσων παρέδωσε τον ΕΥΔΟΞΟ, αυτόν τον εκπαιδευτικό και μορφωτικό θησαυρό στα γίδια.

Με απόφαση τους και με την υπογραφή τους.

Έτσι καταστράφηκαν και λεηλατήθηκαν οι εγκαταστάσεις του ΕΥΔΟΞΟΥ.

Έτσι βούλιαξαν όλα στην κοπριά.


Και τώρα η Περιφέρεια:

“έπεσε από τα σύννεφα”.

Αφού πρώτα βάλανε τα γίδια να ‘φυλούν” τον ΕΥΔΟΞΟ.

ΒΡΕ ΓΑΙΔΟΥΡΙ


Ο Πατέρας μου και ο  Καπετάνιος, ο Διονύσης ο Λευκαδίτης, με λέγανε:

“Βρε Γαϊδούρι”


Αλλά ούτε ο ένας, ούτε ο άλλος με πρόσβαλαν.

Μου άρεσε αυτό το:

“ρε γαϊδούρι”.

Από αυτούς

Και οι δύο το λέγανε χωρίς να το εννοούν σε αντίθεση με πολλούς άλλους που δεν μου το λένε αλλά το εννοούν.


Ο Καπετάνιος!

Καλός Πατριώτης, καλός Κεφαλονίτης, καλός Νομάρχης μα κύρια :

Καλός Άνθρωπος.

Και αυτό μένει.

ΔΗΜΟΣ ΣΑΜΗΣ: ”Eνημέρωσε μας Γιώργο”


Συγκαλείται Δημοτικό Συμβούλιο Σάμης με θέμα:

“το ρεζιλίκι του Μύρτου”.

Να συζητήσουν αποφάσισαν μετά από αίτημα της μείζονος αντιπολίτευσης την ηχηρή οικονομική σφαλιάρα που έφαγε ο Δήμος Σάμης.

Αλλά αντί να ενημερώσει η υπεύθυνη Δημοτική Αρχή Σάμης γιά τον εξευτελισμό που υπέβαλε τους κατοίκους και δημότες της Σάμης συγκαλεί Δημοτικό Συμβούλιο με εισηγητή τον επικεφαλής της Αντιπολίτευσης Γιώργο Καβαλλιεράτο.

Ζητούν να τους ενημερώσει ο Γιώργος!

Δηλαδή λένε: “πες μας βρε Γιώργο τι έγινε στον Μύρτο γιατί φάγαμε κάτι σκαμπίλια και μας γύρισε το κεφάλι”.

Δεν πιστευω ο Γιώργος να κάνει το λάθος να αρχίσει να αναλύει αυτά που γιά τους Πολίτες είναι καθαρά.

Απλά να τους πει:

“να μωρέ σας πιάσανε  με την γίδα στην πλάτη. Στην πραγματικότητα  πιάσανε κάτι λεβέντες στον Μύρτο με μιά γίδα κάθε μέρα στην πλάτη. Τους πέσανε τα νεφρά να κουβαλάνε γίδες. Γιά αυτό ανησυχήσαμε μήπως σας πέσουν τα πάκια”.

Μην τους ενημερώσει περισσότερο.

 

 

ΤΑ ΜΠΑΝΙΑ ΤΟΥ ΛΑΟΥ


Το ακούω να “απλώνει” από τους υπεύθυνους της ανα τον Κόσμο γελοιοποίησης της Κεφαλονιάς με τον Μύρτο;

“εμείς καταλάβαμε τον Μύρτο γιατί σεβόμαστε τον Λαό και θα του εξασφαλίσουμε το μπανάκι του”.

Βέβαια γιά το 1.500.000 εκατομμύριο πρόστιμο τουμπεκί.

Αυτό θα το πληρώσει φαίνεται άνας άλλος Λαός.

Το: “μπάνια του Λαού” το εφηύρε ο μακαρίτης Ανδρέας Παπανδρέου,τότε τον Ιούλιο του 1987 oταν απέκλεισε τις καλοκαιριάτικες εκλογές γιά να μην χαλάσει “τα μπάνια του Λαού”.

Αυτοί στην Σάμη το ξαναείπαν: ”καταλάβαμε τον Μύρτο γιά τα μπάνια του Λαού”

Αλλά θα το πληρώσει ακριβά ο Λαός αυτό το μπάνιο.

Γυρίζει 1500 ευρώ το κεφάλι.

Οπότε να πούν:

“εμείς εξασφαλίσαμε ένα μπανάκι στον κάθε πολίτη με 1500 ευρουλάκια ανά μπάνιο”.

Τσάμπα πράγμα.

1500 ευρώ δεν είναι τίποτα μπροστά σε ένα μπάνιο στον Μύρτο.

 


ΔΕΝ ΔΟΥΛΕΥΕ ΤΟ ΚΟΥΜΠΙ


Αμ το άλλο!

Γιατί τους ρωτάνε δεν κόβατε αποδείξεις γιά τις ομπρέλες στον Μύρτο;

Στην αρχή είπαν: “δεν δούλευε η γεννήτρια”

Μετά:”δεν είχε ιντερνετ”

και τέλος:

“Το πατάγαμε να στείλουμε τις αποδείξεις αλλά δεν δούλευε το κουμπί”.

 “ρόμπες ξεκούμπωτες”.

Πλήρωσαν ένα κουμπί!

 


ΑΠΟΥΣΙΕΣ

Δεν φτάνουν οι υπογραφές των 7 Συμβούλων της Αντιπολίτευσης γιά την σύγκληση Δημοτικού Συμβουλίου στην Σάμη και την παροχή εξηγήσεων.

Όχι δεν φτάνουν.

Γνωρίζω τον Δήμαρχο. Γνωρίζω τους περισσότερους Συμβούλους της Πλειοψηφίας.

Πρόκειται γιά εξαιρετικούς Ανθρώπους,υψηλής εντιμότητας.

Θα έπρεπε να συνυπογράψουν την αίτηση και να αξιώσουν και αυτοί την συζήτηση σε ένα ζήτημα ήθους και εντιμότητας.

Ας το πράξουν κατά την συζήτηση του θέματος.

Μην ταυτιστούν και να μην δικαιολογήσουν στον εαυτό τους τα αδικαιολόγητα.

Και κάποιος πρέπει να αναλάβει ή σε κάποιο πρέπει να αποδοθεί η ευθύνη.

Και αυτός πρέπει να αποβληθεί και να παραπεμφθεί.

Όποιος δεν αντιδράσει δεν θα μπορεί να πει:

“εμείς ήμαστε αθώα θύματα”.

 

“ΓΝΩΘΙ ΣΕΑΥΤΟΝ”


Πλήθος οι υποψήφιοι γιά νέοι Πρόεδροι του ΣΥΡΙΖΑ μετά την εκπαραθύρωση Κασσελάκη.

Οι πλείστοι δεν έχουν το “γνώθι σεαυτόν”.

Τα αυτά και στο ΠΑΣΟΚ,διότι ναι μεν χάσαμε την αποσυρθείσα Μιλένα Αποστολάκη αλλά δεν ελπίζουμε σε τίποτα καλύτερο από τον Γιάννη Κανελλάκη.

“Γνώθι σεαυτόν” σύντροφοι.

Διότι βαρεθήκαμε να ψάχνουμε τον πάτο στο βαρέλι.


Η ΥΠΟΘΗΚΟΦΥΛΑΚΑΣ ΠΡΟΝΝΩΝ


Ήταν το 1989 όταν η  Πόπη αποφάσισε να πάει στους Πρόννους, στα Χιονάτα.

Να αναλάβει το Υποθηκοφυλακείο των Πρόννων σαν Συμβολαιογράφος στην περιοχή.

Ήταν και η δική μου προτροπή.

Οι Πρόννοι είναι ο κοινός μας Τόπος.

Ο Τόπος μας!

και οι Άνθρωποι εκεί,οι “δικοί”μας Άνθρωποι.

Ήταν μιά δύσκολη απόφαση γιά την Πόπη,να παρατήσει την Δικηγορία και να κινήσει σε ένα ταξίδι σε τόπο γνωστό αλλά  ένα ταξιδι“στο άγνωστο”.


Ο ΓΙΩΡΓΟΣ ΠΕΤΡΟΠΟΥΛΟΣ

Ο τόσο ικανός, αξιοπρεπής και άξιος Γιώργος Πετρόπουλος είχε οργανώσει  τότε το υποθηκοφυλακείο όσο του επέτρεπε η υγεία του και οι προσωπικές του δυσκολίες.

Ένας ευγενής άνθρωπος που σαν Συμβολαιογράφος και Υποθηκοφύλακας Πρόννων άφησε πίσω ότι και όσα μπορούσε να περισώσει.

Ο Γιώργος  όμως είχε έναν μοναδικό εχθρό!

Το φως και τον Ήλιο!

Ένα πρόβλημα της υγείας του του επέβαλε να επιλέγει το σκοτάδι και την σκιά.

Έτσι η λειτουργία του Υποθηκοφυλακείου προσαρμοζόταν στα προβλήματα του Γιώργου.

Η εξυπηρέτησή του Κοινού έπρεπε να γίνει υπό τις κατάλληλες γιά τον Γιώργο, συνθήκες.

Νωρίς το πρωί ή το απόγευμα ή με την προστασία του καιρού όταν αυτός συμμαχούσε με τον Γιώργο τις νεφελώδεις και σκιερές ημέρες.

Οι δυσκολίες αυτές οδήγησαν τον Γιώργο στην απόφαση να φύγει από τους Πρόννους,που τόσο τίμησε και τόσο τον αγάπησαν.

 

ΕΝΑ ΚΛΕΙΔΙ ΚΑΙ ΕΝΑ ΜΑΝΤΑΛΟ


Το Υποθηκοφυλακείο στεγαζόταν σε ένα ισόγειο παλαιό χασάπικο στο σπίτι του Σαμόλη.

Απέναντι το χασάπικο του Αριστόδημου Βαλεριάνου.

Τα ζωντανά του Ελειού περάσανε όλα από αυτά τα ανταγωνιστικά χασαπιά.

Εκεί στεγάστηκε και το Υποθηκοφυλακείο των Πρόννων.

Ενα χασάπικο!

Με δυό παλαιές ξύλινες πόρτες,η μιά κλειστή οριστικά.

Πόρτες με μάνταλο και ένα βαρύ σιδερένιο κλειδί.

Η παράδοση και παραλαβή του Υποθηκοφυλακείου ήταν στην πραγματικότητα η παράδοση αυτού του κλειδιού!

Τα βιβλία βρίσκονταν, έπρεπε να βρίσκονται, μέσα από τις ερμητικά κλειστές πόρτες.

Αυτό το κλειδί πήρε η Πόπη.

Ξεκλείδωσε, σήκωσε την γλώσσα του μάνταλου και μπήκε!

Μούχλα! Μιά μυρωδιά του σάπιου.

Πατερά και απο εκεί να κρέμονται απειλητικά δεκάδες τσιγκέλια.

Απομεινάρια του μετασεισμικού χασάπικου που κανείς δεν τα μετακίνησε.

Στο πάτωμα εκατοντάδες χαρτιά,συμβόλαιά,βιβλία,τόμοι…

Απλωμένα σε στρώμα παντού. Μόλις από κάτω μπορούσες να δεις το παλαιό σανιδένιο πάτωμα.

Και ένα παλαιό τραπέζι με εκατοντάδες βιβλία επάνω του,έτοιμο να λυγίσει από το βάρος.

Τα ποντίκια μόνιμοι και τελευταίοι χρήστες του Υποθηκοφυλακείου.

Λάτρεις των ριπισμένων εγγράφων και καθημερινοί “αναγνώστες”τους.

Φως πουθενά .Σκοτάδι.

Ένας διακόπτης που έδινε εντολή σε μιά λάμπα οχι μεγαλύτερη των 20 κεριών.

Κλείσαμε την πόρτα.

Το μάνταλο ξανά και μιά γυρισιά του κλειδιού.

Απόγνωση.

 

ΑΠΟ ΤΗΝ ΑΡΧΗ

Πήγε να συνεχίσει η Πόπη την διαδρομή του Υποθηκοφυλακείου.

Χρειάστηκε όμως να αρχίσει από την αρχή ξανά.

Όλα  στην Σκάλα!

Με φορτηγό τα πάντα φορτώθηκαν και μεταφέρθηκαν στην Σκάλα.

Στο πατρικό μας σπίτι.

Όλα, μαζί και η ατελείωτη μυρουδιά της μούχλας και τα κατάλοιπα της παρουσίας των τρωκτικών.

Μα πιο πολύ!

Εκατοντάδες πολυπόδια. Αμέτρητα!

Να βγαίνουν από τα μεταλλικά κουτιά,τις λάτες, που φυλάσσονταν τα συμβόλαια και να ανεβαίνουν παντού.

Σε τοίχους,ταβάνια,πατώματα .Στα έπιπλα,στα ρούχα στα βιβλία .

Και μέσα στα μεταλλικά κουτιά,χαρτιά τρυπημένα από τα σκουλήκια,κατάλοιπα της παρουσίας των ποντικιών,ακόμα και άμμος και χαλίκια αφού το Υποθηκοφυλακείο αμέσως μετά τους σεισμούς του 1953,το “πήρε το ρέμα” των Χιονάτων,οπού δίπλα του στεγαζόταν σε τέντα αλλά δεν το λυπήθηκε ούτε ο Καιρός στην μετασεισμική περίοδο.

Ένα -ένα κουτί,ένα-ένα συμβόλαιο με την αρίθμηση του και ατελείωτες σημειώσεις για το τι λείπει.

Μετά αναζήτηση στον σωρό των αταξινόμητων εγγράφων να βρούμε τον “ψήλο στα άχυρα”.

Αμέτρητες και ατελείωτες ώρες.

Ενα-ένα γιατί κάθε χαρτί ήταν και είναι η Ιστορία και η ψυχή ενός ανθρώπου.

Και τα βρήκε η Πόπη και τα ταξινόμησε από την αρχή.

Τα βρήκε αλλά όχι όλα.

Χρειαζόταν κάτι ακόμα.Τότε,

δεν υπήρχε  φωτοτυπικό μηχάνημα στον Ελειό.

Όποιος ήθελε ένα αντίγραφο έπρεπε να πάει στο Αργοστόλι γιά φωτοτυπία.

Έτσι οι Τόμοι και τα συμβόλαια “ταξίδευαν” με ευθύνη του ενδιαφερομένου που έπρεπε να επιστρέψει το πρωτότυπο στο Υποθηκοφυλακείο.

Λίγο οι δυσκολίες του Γιώργου του Πετρόπουλου αλλά περισσότερο η ανευθυνότητα,η αμέλεια,  αυτών που έπαιρναν τα έγγραφα οδήγησαν πολλούς τόμους και φακέλλους σε ταξίδια χωρίς “επιστροφή”.

Λείπανε Τόμοι ολόκληροι!

Ακολουθήσαμε την αντίθετη διαδρομή.

Στα φωτοτυπάδικα της εποχής,στο Καφενείο του Μελά,στο ΚΤΕΛ,στο μαγέρικο του Καλαφάτη και του Μενεγάτου,στο Συμβολαιογραφείο του Γεράσιμου του Αυγερινού που λειτούργησε σαν θεματοφύλακας του Αρχείου αλλά και αρωγός του Γιώργου.

Μετά στα Καφενεία του Ελειού,ακόμα και σε σπίτια.

Βρέθηκε παρατημένο ότι μπορούσε να βρεθεί και το

Υποθηκοφυλακείο ξεκίνησε,ζωντάνεψε,αναβίωσε.

Στα χρόνια που ακολούθησαν η Πόπη με δαπάνες της οικοδόμησε ένα κτήριο κατάλληλο γιά της ανάγκες μιάς Δημόσιας Υπηρεσίας με την “απώλεια” όμως ενός “Ν”

Έγινε και είναι μέχρι σήμερα “Υποθηκοφύλακας Πρόνων”,αφού στην πινακίδα παραλήφθηκε ένα ολόκληρο και δίκαιο δεύτερο “Ν” από τους Πρόννους.

Και αυτό έτσι έμεινε.

 

Ο ΧΟΥΝΟΣ

Γιά χρόνια ψυχή του Υποθηκοφυλακείου ο Γιάννης ο Χούνος.

Ο σημερινός Πρόεδρος των Μαυράτων.

Ο Γιάννης με γνώσεις αποφοίτου του παλαιού εξατάξιου Γυμνασίου είναι “άτσαλος” με την γλώσσα:

Κακογράφος, ανορθόγραφος αλλά έχει ένα μοναδικό προσόν.

Θυμάται!

Ποιος έχει τι και που και από που.

Έλεγε ο Γιάννης:”μην ψάχνεις δεν έχει τίποτα”.

Και οι Δικηγόροι, ψάχνανε με τις ώρες γιά να διαπιστώσουν τελικά πως ο Γιάννης είχε από την αρχή δίκιο.

Έτσι ο Γιάννης έγινε ο εγγυητής της έρευνας στο Υποθηκοφυλακείο των Πρόννων και κέρδισε την εμπιστοσύνη των Πολιτών, την εμπιστοσύνη όλων.

“Πάρε τον Χούνο να σου πει”. Αυτό ήταν το μήνυμα και η σκέψη όλων.

Ένα τηλέφωνο στον Χούνο έλυνε τις απορίες περί τα ιδιοκτησιακά.

 

ΕΝΩΠΙΟΝ ΕΜΟΥ ΤΗΣ ΣΥΜΒΟΛΑΙΟΓΡΑΦΟΥ ΠΡΟ(Ν)ΝΩΝ.

Είναι απόφαση της Κυβέρνησης τώρα με την σύνταξη του Εθνικού Κτηματολογίου να κλείσουν όλα τα Υποθηκοφυλακεία και να μεταφερθούν στο Νομαρχιακό Γραφείο Κτηματολογίου.

Έπρεπε και αυτό κάποτε να γίνει.

Η Πόπη τελικά είναι η τελευταία Υποθηκοφύλακας Πρόννων.

Είναι αυτή που αναγέννησε κάτι που πέθαινε.

Διέσωσε ένα σπουδαίο κομμάτι της τοπική Ιστορίας αλλά και της περιουσίας των πολιτών.

Θα παραμείνει στα Χιονάτα, μετά από 35 χρόνια σαν Συμβολαιογράφος Πρόννων.

Θα συνεχίσει να γράφει γιά όσο θέλει;

“Ενώπιον εμού της Συμβολαιογράφου Πρό(ν)νων Πόπης Κουρκουμέλη”

Και ο Χούνος;

Θα παραμείνει εκεί, κάτι σαν “σύμβουλος”των πολιτών που θα αναζητήσουν πιά την περιουσία τους σε άλλους τόπους.

Μέχρι να συνταξιοδοτηθεί.

Χρήσιμος και πολύτιμος.

Μαζί ξεκίνησαν και τα “άλογα δεν τα σκοτώνεις ποτέ”.