ΣΥΝ ο Ήχος:
Ένα ποτάμι που κυλά,το αηδόνι
στο κλαδί,ένα μωρό που γελά ή κλαίει. Η φωνή της Μάνας μας.
ΣΥΝ ο Ήχος:
Ένα τραγούδι του Τσιτσάνη.Ο
Χατζηδάκης,ο Μίκης,η φωνή της Μπέλου.
ΣΥΝ ο
Ήχος:
το σαντούρι, το κλαρίνο, το
βιολί: “Στης πικροδάφνης τον ανθό”ο Πετρολούκας Χαλκιάς, ο Χρόνης Αηδονίδης
“σήμερα μαύρος ουρανός”.Ένα Βυζαντινό τροπάρι, ένας Παπάς και ένας Ψάλτης Άγιος.
ΠΛΗΝ ο Ήχος:
Μια βόμβα που σκοτώνει, η κλαγγή
των όπλων, ένας Στρατηγός που ουρλιάζει για Πόλεμο.
ΠΛΗΝ ο Ήχος:
Η φονική σύγκρουση των
χούλιγκανς,ένα μηχανάκι με κομμένη εξάτμιση, το ηχείο στην διαπασών, το
κορνάρισμα του βιαστικού και ασέβαστου.
ΣΥΝ η Σύβαρις.
Αυτή η Ελληνική Πόλη στην
“Μεγάλη Ελλάδα” στην σημερινή Νότια Ιταλία.
Εκεί δίδαξαν το τι θα πει
γλέντι!
Η Πόλις του ήχου.
Έχει μείνει σαν πράξη ο
“Συβαριτισμός”! Καιγόταν το πελεκούδι στην
Σύβαρη: φαγοπότια, μπεκρούλιασμα, τραγούδι και χορός.
Και όλα τα εξ αυτών
παρελκόμενα.
ΣΥΝ η Σύβαρις γιατί αυτή και
εκεί πρώτα κατάλαβαν τι πάει να πει μέτρο:
Βγάλανε έξω από την Πόλη τους
σιδεράδες!
Γιατί κάνανε θόρυβο.
Έξω από την Πόλη οι
ηχορυπαίνοντες!
Το έκαναν πριν 2500 χρόνια.
Θέλανε ήχο αλλά όχι όλους τους
ήχους.
Όχι σε κάθε ένταση.
Τα πρώτα μέτρα κατά του θορύβου
τα πήραν σε μιά Ελληνική Πόλη αυτοί που αγάπαγαν το γλέντι αλλά και τον Άνθρωπο.
Στην Σύβαρη.
ΣΥΝ ο Πλίνιος ο Πρεσβύτερος.
Κατάλαβε ότι ο ήχος, ο
υπερβολικής έντασης ήχος σε κουφαίνει!
Πήγε στους καταρράκτες του
Νείλου, στην Αίγυπτο και εκεί διαπίστωσε πως οι Αιγύπτιοι, κοντά στους
καταρράχτες δεν άκουγαν γρι!
Είχαν κουφαθεί οι Άνθρωποι από
τον θόρυβο της πτώσης του νερού.
Τους το έγραψε και σε
βιβλίο: ”όσο ζείτε δίπλα στους καταρράκτες άμα ακούσετε να μου σφυρίξετε
κλέφτικα”.
Και πράγματι κανείς δεν του
σφύριξε!
Και όλα αυτά τα “κουφά” πρι
2000 χρόνια.
ΣΥΝ ο Μπελ.
O Γκράχαμ Μπελ αυτός που εφεύρε το
τηλέφωνο γιά να επικοινωνούμε αλλά και το γραμμόφωνο γιά να ακούμε τα όμορφα.
Αυτός εφεύρε και το ηχόμετρο.
Εξ ου και
“ντεσι-Μπελ-όμετρο”από το όνομα αυτού του μεγάλου εφευρέτη.
Να μετράμε την ένταση του ήχου
μπας και γλυτώσουμε την κουφαμάρα.
ΣΥΝ το ντεσιμπελομετρο. Αυτό το
μαγικό μέτρο που μετρά με ασφάλεια.
80 ντεσιμπέλ. Αυτό είναι το
όριο. Ο ήχος που θέλουμε, ο ήχος που πρέπει, ο ήχος που αντέχουμε, ο ήχος που δεν
μας βλάπτει.
ΠΛΗΝ οι Δικηγόροι γενικά. Αυτό
το ανυπόφορο είδος.
Πάντα βρίσκουν την δικαιολογία:
“ναι αλλά το ντεσιμπελόμετρο
δεν ήταν ελεγμένο και πιστοποιημένο και η μέτρηση έγινε κοντά στην πηγή ήχου
και ο ελεγκτής δεν έκανε διαδοχικές μετρήσεις και η ένδειξη είναι ελλιπής και
άνοιξε κάποιος την πόρτα και έγινε διάχυση εσωτερικού θορύβου και εν πάση
περιπτώσει υπήρξε και μιά βλάβη στιγμιαία του ενισχυτή και πάντα εμείς τον Νόμο
τον τηρούμε ανελλιπώς πριν τον κάνουμε κουρελού”.
ΠΛΗΝ οι υπόχρεοι γιά την
εφαρμογή του Νόμου. Αυτοί που δεν ελέγχουν. Που επιτρέπουν την ανεξέλεγκτη
ηχορύπανση.
Οι μη ακούοντες και μη
βλέποντες .
ΣΥΝ το δικαίωμα του κάθε
ανθρώπου να μην ακούει την μουσική που θέλουν να επιβάλουν.
Αυτό το “hot stuff”.Την κραυγαλέα
μουσική που με όρους επιβολής άρα και φασισμού θέλουν οι “διασκεδάζοντες” να
επιβάλλουν στις 3-4 το ξημέρωμα σε όλους μας.
Χάριν της “διασκέδασης” τους.
ΠΛΗΝ αυτές οι “πληνθέσεις” όπως
έλεγε ο Νικόλας ο Άσιμος.
Γιατί “συνθέσεις” δεν είναι.
Αυτά τα “τραγούδια” δεν είναι
τα τραγούδια μας.
Τα τραγούδια μου.
Και δεν θέλω να μου τα
επιβάλετε .Δεν θέλω να τα ακούω και μάλιστα στις 3 το ξημέρωμα.
Αυτά είναι τα “τραγούδια
σας”αλλά:
“τι να τα κάνω τα τραγούδια
σας...αυτά δεν κάνουνε γιά μένα”
ΣΥΝ το δικαίωμα του Πολίτη στην
κοινή ησυχία.
ΣΥΝ όσοι προστατεύουν το
δικαίωμα μας αυτό.
ΠΛΗΝ αυτοί που γιά λίγους
ψήφους σκοτώνουν το δικαίωμα μας.
Υποστηρίζουν δήθεν το δικαίωμα
στην διασκέδαση και “σκοτώνουν” την Πόλη και τους Πολίτες.