“Παιδιά μ΄, μας λείπει ο Κότσικας, μας λείπει ο Αρχηγός μας”

Σαν σήμερα η Έξοδος στο Μεσολόγγι.

Η Λαϊκή μούσα δεν κάνει λάθος.

Καταγράφει αυτούς που πρέπει και όπως πρέπει.

Στο “προσκλητήριο των Νεκρών” της Εξόδου.

Στην καταγραφή αυτών που ζήσανε και αυτών που πέσανε γιά Ελευθερία και Πατρίδα.

Πρώτος ο Κότσικας!

Ο Αθανάσιος Ραζή-Κότσικας!

Ένας Κεφαλονίτης στην καταγωγή της Οικογένειας Ραζή που είχε μετοικήσει στο Μεσολόγγι.

Ραζής που πρόσθεσε το Κότσικας από την οικογένεια της Μητέρας του.

Έπεσε ο Αρχηγός της Άμυνας του Μεσολογγίου την ημέρα της Εξόδου.

Έπεσε πρώτος από τους πρώτους.

Και η Δημοτική Λαλιά τον κατέγραψε δίκαια και όπως έπρεπε:

“Παιδιά μ΄μας λείπει ο Κότσικας,μας λείπει ο Αρχηγός μας”.

Είθε οι αμνήμονες που διοικούν την Κεφαλονιά κάποτε να κλείνουν το γόνυ στον Αρχηγό της Άμυνας του Μεσολογγίου.

Στον και Κεφαλονίτη Ραζη-Κότσικα.

ΚΑΙ ΣΤΡΙΒΕΙ ΤΟ ΤΙΜΟΝΙ ΓΙΑ ΤΗΝ ΚΕΦΑΛΟΝΙΑ

Ήταν μιά δυσκολία που θα έπρεπε και θα μπορούσα να έχω αποφύγει αν δεν έκλεινα τα μάτια.

Τώρα πρέπει να κάνω μερικά πράγματα στο μέλλον.

Θα τα αντιμετωπίσω με αποφασιστικότητα!

Τώρα είμαι πίσω.

Στην Κεφαλονιά!

“Με το όμορφο καράβι,καημό του γυρισμού...

Την άγκυρα σηκώνει απλώνει τα πανιά και

στρίβει το τιμόνι γιά την Κεφαλονιά!”

 

Φίλους κτω μη πάντας.

 

Δεν είχα υπολογίσει πόσοι ήταν οι Φίλοι μου.

Από παλιά,από παντού,από πάντα.

Αγαπημένοι άνθρωποι που πάντα θα είναι μέσα στην καρδιά μου

Αγωνιούσαν με αληθινό ενδιαφέρον.

Δεν ήταν όλοι.

Ήταν όμως αυτοί που έπρεπε,αυτοί που ήθελα,αυτοί που έχω ανάγκη την φιλία τους.

Ήταν οι αληθινοί μου φίλοι.

Αυτούς ευχαριστώ.