«Έλληνας
γεννιέσαι δεν γίνεσαι».
Το
αυτό βέβαια ισχύει και για τον βλάκα:
«Βλάξ
γεννιέσαι δεν γίνεσαι».
Απλά όσο πιο πολύ μιλά ο βλάξ.
Αποκαλύπτεται.
«Έλληνας
γεννιέσαι δεν γίνεσαι».
Το
αυτό βέβαια ισχύει και για τον βλάκα:
«Βλάξ
γεννιέσαι δεν γίνεσαι».
Απλά όσο πιο πολύ μιλά ο βλάξ.
Αποκαλύπτεται.
«μα
τώρα φτιάχνετε τους δρόμους στο Αργοστόλι ,μέσα στο κατακαλόκαιρο; Not now»
Τώρα
είναι η ώρα.
Τώρα.
Τίποτα
δεν επιτρέπεται να αναβάλλεται.
Καμία
καθυστέρηση.
Ένα
νέο παιδί με ένα μηχανάκι, ένα αυτοκίνητο που τρέχει περισσότερο ,ένα ποδήλατο
σε κίνηση.
Όλοι
μπορούν τώρα να γίνουν θύματα των τόσων και τόσο κακών δρόμων.
Τώρα.
Now.
Θα
υπομείνουμε για 5 μέρες μια αναγκαία ταλαιπωρία.
«σε
10 μέρες αν οι Τράπεζες δεν έχουν δώσει τα δάνεια στις επιχειρήσεις θα
παρέμβω».
Λοιπόν:
«μας πήραν και το βόδι».
Εγκρίναν
τα δάνεια.
Πάμε
στις 25 Ιουνίου και υπογράφουμε συμβάσεις.
Στις
30 Ιουνίου ζητάνε 10% ως εγγύηση να καταβάλουμε στις Τράπεζες.
Όχι
να μας δώσουνε, να τους δώσουμε.
Και
τους δώσαμε.
Από
τότε μας κλείνουν στα μούτρα τα τηλέφωνα.
Δηλαδή:
«εκεί
που μας χρωστούσανε μας πήραν και το βόδι».
Τέτοια
βόδια ήμαστε που τους ακούμε αντί να τους στειλιαρώνουμε.
26 Ιουλίου 1822. Δερβενάκια.
Ήταν
σαν σήμερα και τα γεγονότα είναι γνωστά.
Ο
Λαός μας τα γεγονότα τα κατέγραψε και τα περιέγραψε με το «Δημοτικό Τραγούδι».
Αντιγράφω:
«Του
Δράμαλη.
Φύσα
μαΐστρο δροσερέ κι αέρα του πελάγου
Να
πας τα χαιρετίσματα΄ς του Δράμαλη τη μάννα.
Της
Ρούμελης οι μπέηδες,του Δράμαλη οι αγάδες
΄ς
το Δερβενάκι κείτονται΄ς το χώμα ξαπλωμένοι.
Στρώμα
΄χουνε την μαύρη γης,προσκέφαλο λιθάρια
και γι’απανωσκεπάσματα του φεγγαριού την λάμψη.
Κι
ένα πουλάκι πέρασε και το συχνορωτάνε
«πουλί
πως πάει ο πόλεμος,το κλέφτικο ντουφέκι;»
-Μπροστά
πάει ο Νικηταράς,πίσω ο Κολοκοτρώνης
Και
παραπίσω οι Έλληνες με τα σπαθιά στα χέρια.
Γράμματα
πάνε κι έρχονται των μπέηδων τα σπίτια.
Κλαίνε
τα’ αχούρια γι άλογα και τα Τζαμιά για Τούρκους
Κλαίνε
μανούλες για παιδιά,γυναίκες για τους άντρες».
Καταγραμμένο
από τον Νικόλαο Πολίτη, τον Ιδρυτή της Ελληνικής Λαογραφικής Εταιρείας.
Λόγω
της ημέρας.
Κανείς
δεν μπορεί να περιγράψει καλύτερα ένα γεγονός από το Δημοτικό Τραγούδι.
«αεροπλάνο
στην Σομαλία κατά την προσγείωση του συνετρίβη στην προσπάθεια του να αποφύγει ομάδα γαιδάρων που
βρισκόντουσαν στον χώρο του διαδρόμου προσγείωσης».
Το ότι ο πιλότος ήταν αλμπάνης δεν αναφέρεται αλλά το γνωστό «αντι-ονικό» site προσπαθεί με τρόπο προβοκατόρικο να ρίξει ότι στραβό συμβαίνει σε αυτόν τον Κόσμο στον Γάιδαρο.
Καταγγέλλω και εκφράζω την συμπαράσταση μου στους Σομαλούς συναδέλφους
Απόφαση
απόλυτα κατανοητή.
Ελπίζω
γενικά να σταματήσουν οι επισκέψεις στην γείτονα όσων επιζητούν να αγοράσουν «φτηνά» βελέσια.
Αυτό
το: «πετάχτηκα το Σαββάτο-Κυριακό στην Κωνσταντινούπολη» είναι που χτίζει την
ισχυρή Τουρκία.
Ο
Σπύρος Καππάτος.
Ο Κύριος «Σπυράκης».
Ισόβιος
Πρόεδρος του Δικηγορικού Συλλόγου Κεφαλονιάς.
ΟΙ
ΕΠΙΓΟΝΟΙ
Όταν
αποφάσισε ο «Σπυράκης» να αποχωρήσει από Πρόεδρος και από την Δικηγορία άρχισε
ο Πόλεμος των «επιγόνων».
Η
«επετηρίδα» όρισε Πρόεδρο τον Τάσο τον Ζησιμάτο, τον μακαρίτη τον Παναγή τον
Γεράκη, τον αξέχαστο Νώντα Θεοτοκάτο.
Περίμενα
καρτερικά.
Όταν
ένιωσα ότι «ήρθε η ώρα μου» αποφάσισα να κατέβω για Πρόεδρος.
Η
ΓΚΑΝΤΕΜΙΑ
«Κουμπάρε
θα πάω για Πρόεδρος, πως το βλέπεις; »τον ρωτάω.
«Το
συζητάς κουμπάρε;» μου απάντησε ο Τάσος.
Κατεβαίνω.
Έλα όμως που κατεβαίνει και ο Κώστας ο Χαλιώτης.
Ισοψηφία
και κλήρωση.
Πετάγεται
ο Κουμπάρος ο Τάσος ο Ζησιμάτος:
«Άσε
να τραβήξω τον κλήρο, το έχω δει το όνειρο, είδα στο ύπνο μου αρνάκι φρικασέ
και το χω για καλό.»
Τραβάει
ο κουμπάρος τον κλήρο με το χρυσό και γουρλίδικο χέρι του.
«Χαλιώτης».
Φτου
σου,η γκαντεμιά μου.
Πρόεδρος
δεν έγινα ποτέ στον Δικηγορικό Σύλλογο.
Με
φάγανε οι κληρώσεις και «η επετηρίδα».
Και
το «χέρι» του κουμπάρου του Τάσου.
Συγκροτήθηκε
«Κίνημα Φίλων Ανδρέα Παπανδρέου».
Σκοπός
του: «η Ανάσταση νεκρών και ζωή του μέλλοντος Αιώνος Αμήν».
Πρόκειται
για πολιτική ψυχοπάθεια ή για καλαμπούρι;
Σημειώνω
ότι ήδη λειτουργούν οι
«Πυρήνας
υποστηρικτών Κώστα Καραμανλή(του σουβλακοφάγου)»
«Πυρήνας
υποστηρικτών Κυριάκου Μητσοτάκη» και
«Πυρήνας
υποστηρικτών Αντώνη Σαμαρά».
Πόσο
μπορεί να αντέξει αυτή η Πατρίδα;
Νομίζω
πως ο Θεόφιλος κινδυνεύει από του κόλακες.
Τώρα
που δεν υπάρχει ουσιαστικά αντιπολίτευση, είναι ο μοναδικός του αντίπαλος και
κίνδυνος.
Οι
κόλακες.
Εγώ
λέω τα παράπονα μου.
«Τα
παράπονα μου στον Δήμαρχο».
Με
την ελπίδα πως αυτή η κριτική, αυτά τα παράπονα θα του φανούν χρήσιμα.
Κάνει
προσπάθεια ο Παναγής.
Μεγάλη
προσπάθεια, αλλά φοβάμαι ότι βολοδέρνει.
Η
Υγεία στην Κεφαλονιά είναι σαν την Λερναία Ύδρα.
Ένα
«τέρας» με πολλά κεφάλια που ένα κόβεις και δύο γεννιούνται.
Έρχεται
ένας Γιατρός και δύο φεύγουν, βρίσκεις δυο νοσηλευτές και τέσσερεις
εγκαταλείπουν.
Εξοπλίζεται
το Νοσοκομείο και αναζητάς χειριστές, Νοσοκομειακά χωρίς οδηγούς, αναλώσιμα
ούτε στοιχειωδώς.
Έτσι
δεν πάει πουθενά.
Και
χρεώνεται ένα γιγάντιο πρόβλημα για το οποίο φέρει μόνο την ευθύνη που του
αναλογεί και όχι την συλλογική ευθύνη όλων μας.
Ας
συγκροτηθεί μια διαρκής ομάδα δράσης για «την Υγεία στην
Κεφαλονιά».
Ο
Βουλευτής, οι Δήμαρχοι, η Περιφέρεια, τα Πολιτικά Κόμματα ,η Διοίκηση του
Νοσοκομείου, ο Ιατρικός Σύλλογος ,οι εργαζόμενοι στην Υγεία ,ο Τύπος.
Όλοι
να υποβάλλουμε κεντρικά ένα ενιαίο αίτημα για την
«Υγεία
στην Κεφαλονιά».
Αλλά
όλοι μαζί θα το υποβάλλουμε:
Ηχηρά και αποτελεσματικά.
Αλλιώς
όλοι θα «βολοδέρνουμε»
Δεν ξέρω. Ίσως μια λύση είναι να «παραδοθούμε».
Να
πετάξουμε πετσέτα, να σηκώσουμε λευκή σημαία.
Αλήθεια
ποιος άσχετος στο Υπουργείο Άμυνας εξέδωσε αυτήν την NAVTEX περί άσκησης του Πολεμικού Ναυτικού
με πραγματικά πυρά στην περιοχή του Καστελόριζου;
Εκτός
και αν τα πράγματα είναι ακόμα χειρότερα και πρόκειται περί υπονόμευσης της
ίδιας της Χώρας.
Η εκ
των υστέρων εμβαλωματική ανακοίνωση περί «λάθους» και γυμνασίων του Λιμενικού
Σώματος κάνει τα πράγματα χειρότερα.
Μπορούμε
πράγματι να υπερασπίσουμε την Πατρίδα όταν αδυνατούμε να εκδώσουμε μια
ανακοίνωση σύμφωνη με το Διεθνές Δίκαιο και τις Διεθνείς υποχρεώσεις της Χώρας;
Αυτό
είναι το ερώτημα.
Υπάρχει
βέβαια και η λύση της «παράδοσης».