ΜΕΙΟΝ 11

Γύρισα!

Με 10 κιλά και 1 νεφρό λιγότερο!

Συνολικά μείον 11.

Τα άσχημα:

Μου κόψανε το αριστερό νεφρό, τις μπύρες, τις σάλτσες, τις ψωμούρες, το αλκοόλ γενικά, το αλάτι, τα γλυκά.

Τα καλά:

Μου άφησαν το άλλο νεφρό.

Μου είπαν:

“τώρα να προσέχεις γιατί είναι ύπουλος και δεν καθαρίζεις εύκολα με τον καρκίνο”.

Τους το ξεκαθάρισα:

“ούτε αυτός θα καθαρίσει εύκολα με εμένα!”

Έχουμε αναμετρηθεί ως τώρα 2 φορές και “τον έχω πατήσει χάμω”

Το λέω καθαρά: είναι ναι ύπουλος και πονηρός αλλά νικιέται.

Στο κάτω κάτω θα “χάσω” μόνο αν το αποφασίσω εγώ.

 

ΠΟΛΛΟΙ!

Συνέπεσε να είμαι στο Νοσοκομείο την ημέρα της Γιορτής μου.

Με εγχείρησαν την προηγούμενη.

Δεν σήκωνα το τηλέφωνο γιατί “ήταν μιά μέρα δύσκολη”.

Τηλεφώνησαν εκατοντάδες!

Πολλοί! Πάρα πολλοί!

Και δεν πήραν να δουν μπας και “ταβλιάστηκα”

Πήραν από αγάπη.

Και αυτό το εκτιμώ και δεν το ξεχνώ.

 

ΓΙΑ ΤΟΝ ΙΔΙΟ ΛΟΓΟ

Εκτιμώ και δεν ξεχνώ όσους θυμήθηκαν τον Στέλιο.

Μετά από 3 χρόνια τον θυμήθηκαν αμέτρητοι.

Με πήραν τηλέφωνο, επικοινώνησαν, δημοσιοποίησαν τον σεβασμό τους και την αγαθή τους μνήμη.

Φαίνεται πως ο “μάγκας” ο Στελάρας είχε ισχυρό αποτύπωμα στην Κοινωνία.

Θα συνεχίσει να το έχει.

Θα είναι “φάρος” και στο μέλλον.

Αυτό δεν είναι ούτε εύκολο, ούτε για τον κάθε ένα, γιατί αν δεν έχεις “σήμα” δεν σε θυμάται ούτε η Μάνα σου.

 

ΛΙΓΟ

Ακόμα.

Να συνέλθω λιγάκι.

Να φάω τα μπιφτεκάκια μου, το κοτοπουλάκι μου, τις κρεμούλες μου, γενικά να καρδαμώσω και θα γράψουμε.