ΤΣΙΚΝΟΠΑΡΑΣΚΕΥΗ
Λαός βαθύτατα
ευρηματικός οι Ελληνες.
Δημιουργούμε γιορτές
εκ του μηδενός.
Σήμερα η
Τσικνοπέμπτη.
Ανάμεσα στην
Τσικνοτετάρτη και στην Τσικνοπαρασκευή.
Μια ακόμα καθιερωμένη
“αργία”.
ΜΕΜΝΗΣΟ
Γνωρίζοντας ότι την
ανακοίνωση του Γραφείου του Δημάρχου Αργοστολίου που αναφέρεται στον
κ.Κωνσταντάκη θα την αναγνώσουν τα παιδιά του και οι οικείοι του, την εξέδωσαν!
Αυτήν την κτηνώδη και
καταστροφική γιά τον Δήμαρχο ανακοίνωση.
Αλλά θα έπρεπε να
θυμάται ο Θεόφιλος.
Τότε που αυτοί που
σήμερα τον περιβάλουν και αποτελούν τους “ανθρώπους του”τον διέσυραν κατά τρόπο
ανήθικο, άθλιο, απάνθρωπο.
Λέω: “μέμνησο”. Να
θυμάσαι, να μην λησμονάς και αυτή η μνήμη να σε οδηγεί.
ΜΕΜΝΗΣΟ ΞΑΝΑ ΚΑΙ
ΠΑΝΤΑ
Παλαιότερα τον είχα
στενοχωρήσει τον Αγγελο τον Κωνσταντάκη.
Είχα γράψει γιά τον
σπάταλο τρόπο διάθεσης των πόρων του πολιτισμού και επί Παρίση.
Είναι ένα παλαιό
“αγκάθι”.
Συμφωνώ με τον Αγγελο
σήμερα αλλά δεν ξεχνώ και ασφαλώς και ο ίδιος πρέπει να θυμάται ότι το πρόβλημα
είναι παλαιότερο και είναι πρόβλημα όλων μας.
Γράφω λοιπόν:
“μέμνησο ξανά και πάντα”.
Τον στενοχώρησα τότε
τον Άγγελο, δεν τον πρόσβαλα ποτέ.
Τον αγαπάω γιά πολλούς λόγους και ως γνωστόν:
“όποιος αγαπά
παιδεύει”.
ΠΟΙΟΣ ΕΙΔΕ ΒΑΡΚΑ ΣΤΟΝ
ΧΕΛΜΟ
Επειδή έχει λομπιάσει
το νερό από τις βροχές στα Τζανάτα, παρακαλούνται οι του Δήμου Αργοστολίου να
φέρουν την δημοτική βαρκούλα γιά τις σχετικές φωτογραφίσεις.
Να επειδή έχουν την
ξεφτίλα στο αίμα τους παρακαλούνται να σπεύσουν.
Τα νερά φεύγουν
γρήγορα. Να προλάβουμε, να φωτογραφηθούμε και να υποβάλουμε το σχετικό αίτημα
γιά την αποζημίωση μας
ΠΟΙΟΣ ΤΟΝ ΕΙΔΕ ΚΑΙ
ΔΕΝ ΤΟΝ ΦΟΒΗΘΗΚΕ!
Διάβασα γιά την
συνάντηση του φίλου Προέδρου του Πόρου και του Δημάρχου.
Σκέφτηκα: “ποιος είδε
τον Πρόεδρο και δεν τον φοβήθηκε”
Θα του τα είπε
σταράτα ο Οδυσσέας του Θεόφιλου.
Τσεκουράτα:
“Κοίτα να δεις
Ξάδελφε τέλος τα ψέμματα! Που είναι οι χερσαίες εγκαταστάσεις στο Λιμάνι του
Πόρου που μας έταξες; Τι έγινε με την επέκταση του Πόρου; Το Μουσείο του Πόρου
βρε αθεόφοβε; Αμ το Γυμνάσιο -Λύκειο που θα έφτιανες στο Ο.Τ 6 του Πόρου;
Μωρέ θα του τα έψαλε
του Δημάρχου ο Πρόεδρος.
Η αλήθεια είναι οτι
το δούλεμα στον Πόρο και τους Πρόννους δεν έχει τέλος.
ΡΕΑΛΙΣΤΗΣ
Φίλος από τον Πόρο
που του ανέφερα την συνάντηση του Προέδρου Πόρου με τον ξάδελφο του, αποδείχτηκε
πιο ρεαλιστής.
“Μωρέ ποια έργα και
ποιος Πόρος; Καλύτερα να του ζήταγε να του δώσει τα 25 χιλιάρικα που θα
σπαταλήσουν γιά την τραγουδισταρού γιατί 25 χιλιάδες στον Πόρο δεν έχει χαλάσει
ο Θεόφιλος ούτε μέσα σε μιά πενταετία”
Ρεαλιστής ο φίλος.
Ακριβολόγος και με μεστά νοήματα.
ΔΗΜΑΡΧΕ ΔΩΣΤΑ ΟΛΑ!
Το είχε πει ο Αντρέας
στον Τσοβόλα:
“Τσοβόλα δώστα όλα”
Τα έδωσε ο Τσοβόλας
και μετά ήρθαν τα μνημόνια.
Βόγκηξε ο κόσμος αλλά
το “δώστα όλα” έμεινε σαν μήνυμα προς αποφυγή.
Τώρα δίνουν τα χρήματα
έτσι:
σπάταλα, ανεύθυνα, χιλιάδες
ευρώ σε κάθε μία, σε κάθε ένα .
Αν αυτά τα χρήματα
εδίδοντο γιά την υποστήριξη των ντόπιων καλλιτεχνών, των πολλών μουσικών ομάδων
που υπάρχουν στην Κεφαλονιά,των τοπικών συγκροτημάτων.
Αν υποστηρίζαμε τον
αυτόχθονα πολιτισμό.
Αν σήμερα, τώρα στις
γιορτές σε κάθε γωνιά, σε κάθε πλατεία της Πόλης υπήρχε μιά καλλιτεχνική ομάδα .
Σκεφτείτε με 25
χιλιάδες θα μπορούσαμε να έχουμε 10 συγκροτήματα κατανεμημένα στην Πόλη και στα
Χωριά μας.
Αλλά εμείς εκεί.
Παραδοσιακοί στο survivor, οπαδοί του: “Δήμαρχε δώτσητα όλα”
Η ΠΕΡΙΟΥΣΙΑ ΤΗΣ
ΚΕΦΑΛΟΝΙΑΣ
Η αξέχαστη Μελίνα το
είχε πει γιά την Ελλάδα:
“Ο πολιτισμός είναι η
κληρονομιά,η περιουσία της Ελλάδας και αν τον χάσουμε τότε δεν υπάρχουμε”
Ισχύει και γιά την
Κεφάλονιά ,ισχύει στις πολλές “μικρές Ελλάδες”.
Τα παιδιά που
χορεύουν τον Μπάλο και τον Μέρμηγκα.
Ένα βιολί και ένα
μαντολίνο.
Μια Καντάδα ή τα
Κεφαλονίτικα κάλαντα.
Το Κεφαλονίτικο
τραγούδι και η Μουσική.
Ένας Ζωγράφος στο
Πυργι που μπορεί να τον λένε Στέρη.
Κάποιος που σκαλίζει
το ξύλο να φτιάξει μιά φλογέρα ή ένα ανακαρί.
Αν χάσουμε τον
πολιτισμό της Κεφαλονιάς τότε:
Δεν θα υπάρχουμε και
δεν θα υπήρξαμε ποτέ.
Θα έρθει η Οιδίπους
τραγουδίστρια του survivor, θα πάρει 25 χιλιάδες,άντε να φωτογραφηθεί και
με τους επισήμους και θα φύγει παίρνοντας μαζί της και ένα κομμάτι από το
μέλλον αυτού του τόπου και χωρίς να έχει αφήσει τίποτα πίσω της.
ΥΠΑΡΧΟΥΝ ΚΑΙ ΕΙΝΑΙ
ΕΚΕΙ
Υπάρχουν!Δεν μπορείτε
να φανταστείτε τον πλούτο που υπάρχει στην Κεφαλονιά.
Είναι εκεί και
περιμένει.
Το 1977 ήταν η “Γιορτή
Νεολαίας” του ΠΑΣΟΚ στο Νάπιερ.
Έπεσε η ιδέα να
αναζητήσουμε καλλιτεχνήματα από όλη την Κεφαλονιά.
Γυρίσαμε Χωριό-Χωριό.
Γυρίσαμε σπίτι-σπίτι.
Μιλήσαμε με κόσμο.
Παντού υπήρχαν
άνθρωποι που ζωγράφιζαν,που έφτιαχναν καλλιτεχνήματα με σίδερο,με ξύλο,με πηλό.
Μαζέψαμε 100άδες
πίνακες,100άδες έργα τέχνης.
Ήταν η μεγαλύτερη
συγκέντρωση δημιουργημάτων που έγινε ποτέ στην Κεφαλονιά.
Υπάρχουν και
σήμερα.Είναι εκεί και μας περιμένουν.
Ο ΣΤΑΘΗΣ
Ήταν στα Ανδρεολάτα.
Μιά από τις άκρες της
Κεφαλονιάς,στο Ξενόπουλο.
Ο Στάθης.
Πήγα πριν από 2
χρόνια τελευταία φορά.
Συνάντησα τον Στάθη
μετά από καιρό.
Ένας πρωτοποριακός
ζωγράφος και ο μεγαλύτερος εφαρμοστής ξύλου που θα μπορούσε κάποιος να σκεφτεί.
Όχι ο μεγαλύτερος
στην Κεφαλονιά αλλά ο μεγαλύτερος που έχω γνωρίσει.
Συνοδευόμουν από ένα
φίλο που γνωρίζει τα όπλα.Από ένα συλλέκτη.
Μου είπε :”είναι
αδιανόητο πως αυτός ο άνθρωπος χειρίζεται το ξύλο,πως μπορεί ένα κοντάκι όπλου
να το εφαρμόζει με τέτοια τέχνη”.
Ο Στάθης δεν σπούδασε
ποτέ εφαρμογές.Δεν σπούδασε τίποτα.
Έχει απλά το χάρισμα.
Στην Πάστρα υπήρχε ο
Παπαδάτος. Ενας τσοπάνης που έφτιαχνε μόνος του τα χρώματα από τα λουλούδια του
βουνού και από βότανα.
Ζωγράφιζε πάνω σε
νοβοπάν,σε χαρτόνια,σε ξύλα.
Ζωγράφιζε όπου
έβρισκε.
Ένας “Θεόφιλος” της
Κεφαλονιάς,χωρίς να έχει εκπαιδευτει ποτέ από κανένα.
Είχε το χάρισμα.
Αυτός είναι ο
πολιτισμός της Κεφαλονιάς που έχουμε ανάγκη να συναντήσουμε ξανά.
ΝΕΟΙ ΦΙΛΟΙ
Βρίσκομαι σε μιά
διαδικασία “συνάντησης” με νέους φίλους.
Πολλά νέα παιδιά
επικοινωνούν μαζί μου.
Είναι μιά “συνάντηση”
εκτός εποχής.
Αυτοί θα
διαχειριστούν τα Νιάτα τους.
Εγώ πρέπει να
διαχειριστώ τα επερχόμενα γεράματα μου.
Αυτά που πλησιάζουν
δραματικά και αμείλικτα.
Κάποιοι με ρωτούν αν
θα ασχοληθώ με την αυτοδιοίκηση.
Το ερώτημα είναι
άκαιρο γιά μένα και άδικο γιά τους Νέους που δικαιούνται να χαράξουν δικούς
τους δρόμους.
Αυτοί πρέπει, οι Νέοι
Άνθρωποι,να περπατήσουν μπροστά.
Τι και αν “τώρα στον αγώνα νικούν οι καρβουνάδες”.
Τα πράγματα θα
αλλάξουν.
Πάντα αλλάζουν.
.jpg)
