Με αφορμή την παρουσίαση στην Σέρβικη Τηλεόραση και τα «παιδιά».
Έτυχε το 1994 να έρθει στο σπίτι μας ο τότε μικρός Damir Subotic.
Καταγόταν από την περιοχή του Knin που σήμερα ανήκει στην Κροατία.
Ήταν παιδάκι 10 ετών. Έμεινε μαζί μας 6 μήνες και έφυγε πίσω στο Βελιγράδι.
Όταν έφυγε συμφωνήσαμε να τον βαπτίσω. Να γίνω ο Νουνός του.
Δεν τα κατάφερα, γιατί ο Damir έφυγε από το Βελιγράδι με την οικογένεια του στην Αυστραλία.
Εκεί μεγάλωσε, παντρεύτηκε και απέκτησε δύο παιδιά ένα αγόρι και ένα κορίτσι.
Στα 30 χρόνια του ο Damir γύρισε πίσω και εγκαταστάθηκε οριστικά στο Βελιγράδι.
Την επαφή την κρατούσαμε πάντα και με προσφωνούσε «Kume-Kουμπάρε» παρότι Νουνός του δεν έγινα.
Το 2017 ο Ντάμιρ ήρθε οικογενειακά στην Σκάλα για διακοπές .
Δεν κατάφερα να βαπτίσω τον «Kume» αλλά τώρα ήταν η ώρα.
Εκεί στον Αη Γιώργη βαφτίσαμε την ίδια μέρα ο Γιώργος τον γιό του Ντάμιρ, τον Μπάνε-Γεράσιμο και η κόρη μου η Αναστασία, την κόρη του Ντάμιρ την Αναστασία.
Τα βαφτιστήρια μας ήταν τότε 12 και 11 χρόνων αντίστοιχα.
Τα ονόματα ήταν επιλογή της οικογένειας του Ντάμιρ.
Εξ άλλου από την γέννηση της ονόμασε την κόρη του «Αναστασία» στο όνομα της κόρης μου.
Το έκανε με την καρδιά του.
«Αναστασία» δεν είχανε ποτέ στην οικογένεια τους.
Ήταν η μεγαλύτερη τιμή που μου κάμανε στην μέχρι σήμερα ζωή μου.
Ο Kume Damir.
Πάντως «Κουμπάροι» γίναμε όπως το είχα ταγμένο.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου
Σημείωση: Μόνο ένα μέλος αυτού του ιστολογίου μπορεί να αναρτήσει σχόλιο.