Σκέφτηκα πολλές φορές: «αξίζει τον κόπο να γράφεις;
Πόλεμος, θάνατος και αίμα.
Το αύριο θα είναι διαφορετικό και άδηλο.»
Ο Κόσμος αλλάζει όμως «δίχως να κοιτάζει την δική σου μελαγχολία»
όπως γράφει ο Σαββόπουλος στους «παλιούς μας φίλους».
Αλλά δεν θα παραδοθούμε. Να συνεχίσουμε να γράφουμε ,να
σκεπτόμαστε ,να αντιστεκόμαστε ,να αντιδρούμε.
Τώρα πιο πολύ.
Τώρα που: «βλέπω πυρκαγιές πάνω από λιμάνια, πάνω από
σταθμούς».
«Όταν ο Κόσμος μας θα καίγεται .Όταν τα γεφύρια πίσω
μας θα κόβονται.
Εγώ θα είμαι εκεί να σας θυμίζω ...»
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου
Σημείωση: Μόνο ένα μέλος αυτού του ιστολογίου μπορεί να αναρτήσει σχόλιο.