ΣΚΑΛΑ: ΜΙΑ ΓΕΝΝΑΙΑ ΑΠΟΦΑΣΗ

 

Ήμουνα τότε Δήμαρχος.

Νομάρχης ο Διονύσης ο Γεωργάτος και Αντινομάρχης ο Σπύρος Μοσχόπουλος.

Επιτέλους είχε έρθει η ώρα γιά την κατασκευή του δρόμου από την Πάστρα στην Παλαιά Σκάλα.

Ο δρόμος θα τέλειωνε στον Αρχάγγελο.

Το αίτημα γενικό: Να φτάσει ο δρόμος μέχρι την Σκάλα.

Ούτε μελέτη ούτε τίποτα.

Υπήρχε μόνο η ανάγκη να φτάσει ο δρόμος στην Σκάλα!

Εκεί στο “εικονισματάκι” πάρθηκε η “απόφαση” να φτιαχτεί ο Περιφερειακός δρόμος της Σκάλας που βγάζει στην Βλύχα.

Μπροστά η μπουλντόζα, πίσω ο κύλινδρος και ο Σπύρος ο Μοσχόπουλος που μου έθετε τον προβληματισμό:

“κανόνισε να πάμε φυλακή”.

Στο ρέμα εκεί που σήμερα είναι τα ξενοδοχεία των οικογενειών Παντούλη και Πολλάτου και με την συμβολή τους στην κατασκευή της γέφυρας, αυτών των άξιων συμπατριωτών μας, ξεπεράσαμε τις δυσκολίες  και φτάσαμε:

“στον Περιφερειακό δρόμο της Σκάλας” όπου σήμερα ακουμπάνε 4 ξενοδοχεία και διοχετεύεται η κίνηση των μεγάλων οχημάτων από και προς τον Πόρο.

Χωρίς “συνολική μελέτη”, χωρίς καν μελέτη, χωρίς χρήματα, με τα “ψέματα” η Σκάλα απέκτησε Περιφερειακό Δρόμο χάρις στην Γενναία απόφαση αξίων Αυτοδιοικητικών και με την ευρύτητα σκέψης και δράσης που διακατείχε τότε τους εκπροσώπους του ΠΑΣΟΚ στην Νομαρχία, του Διονύση και του Σπύρου.

Ήταν μιά γενναία απόφαση. Το έχει γραμμένο ο Καζαντζάκης:

“κάθε Ελληνας που δεν παίρνει... μιά γενναία απόφαση προδίνει την ράτσα του”.

Σήμερα ο συντηρητισμός θέλει “συνολική μελέτη”.