-Σιωπή!
Έφυγε από την ζωή ο Γιάννης
Βλαχούλης, ο Γιάννης ο Πρόνειος.
Ένας από τους λίγους και
τελευταίους ανθρώπους που συνέχιζαν να σκέφτονται στην Κεφαλονιά.
Δίκαια ο Μάκης Μεταξάς έγραψε
“εις μνήμην”.
Το έχει αυτό το δικαίωμα ο
Μάκης.
-Σβήσαν τα φώτα…
χαθήκαν οι δρόμοι.
Κεφαλονιά κλείσαν τα παραθύρια.
Ερημιά.
Το ημερολόγιο μας πληροφορεί ότι είναι οι
“Γιορτάδες”.
Ερημιά!
Και οι τοπικοί λιμοκοντόροι της
διοίκησης, μας εύχονται Χρόνια πολλά, καλή αποκοπή, καλή χρονιά.
Νιώθουν ενθουσιασμένοι με τους
εαυτούς τους και κάνουν ασκήσεις με παγοπέδιλα στην Πλατέα ως ερωτευμένοι
πιγκουίνοι.
-Σας κατανοήσαμε.
Χριστουγεννιάτικα έμεινε από
νερό η Σάμη και τα Χωριά της.
Ανακοίνωση έβγαλε ο ΔΕΥΑΚατζής:
“έχουμε κάτι υδροφόρες τεφαρίκι
και θα κουβαλάμε νερό κορδόνι μέχρι να στερέψουν οι Λίμνες. Ζητάμε την
κατανόηση σας”
Έλα όμως που “σας κατανοήσαμε”.
-Τα είχανε ξεχάσει.
Δημοσιεύτηκαν στην Διαύγεια
κάτι αποφάσεις “προηγουμένων Μηνών” γιά τα 500άρικα των “Επι-ντροπων”του
Επιμελητηρίου.
“Έπνιξαν” κάνα 1500άρι ο κάθε
ένας των πρωτεμπόρων του Τόπου μας.
Τα είχανε ξεχάσει βρε παιδί μου
στο συρτάρι και τα ανεβάσανε στην Διαύγεια τώρα.
Χρονιάρες μέρες. Κάτι σαν
μποναμάς.
-Υπάρχει η καχυποψία
πως δημοσίευσαν τώρα τα
500άρικα οι Πρωτέμποροι γιά να μην τους πάρουν με τις πέτρες στις εκλογές του
Επιμελητήριου .
Σου λένε: “άσε να μας ψηφίσουν
τα ζα και μετά παίρνουμε τα χαρτζιλίκια”.
Που να φανταστούν ότι ξυπνήσανε
οι επί έτη αποκοιμισμένοι εκλογείς του Επιμελητηρίου.
Έγινε και η πλάκα με τους
“μουζαχεντίν” ψηφοφόρους ειδικών αποστολών, τους πήρανε χαμπάρι και τα παιδιά
του νηπιαγωγείου και σου ΄λένε τώρα:
“μωρέ πάμε να πάρουμε τα
500αρικα και ας πάει και το παλιάμπελο”
-Θα του κάψουν την γούνα.
Δεν θα καθαρίσει εύκολα ο
Θεόφιλος με το Επιμελητήριο και την ΔΕΥΑΚ.
Όσο κάνει το “παγόνι” και δεν
καθαρίζει τα τζάμια θα το φορτώνεται.
Προσωπικά πιστεύω πως θα του
κάψουν την γούνα.
Από την άλλη μεριά βέβαια δική
του είναι η γούνα θα μου πείτε. Τι σε νοιάζει εσένα αν καεί.
Σύμφωνοι! Μα να καεί τέτοια
γούνα;
-Αμάρτησε γιά το παιδί του…
στέλεχος του Δήμου Αργοστολίου.
Θέλει να μπήξει το παιδί του
στα Λιμάνια.
Στο παιχνίδι που γίνεται εκεί.
Να χωθεί το παιδί στο payroll.
Στην μισθοδοσία.
“Γιατί είναι μάγκας ο γιός του
άλλου και δεν χωράει ο Γιός μου; ” λέει ο Πατήρ.
Ρε που έχουμε μπλέξει.
Η πλάκα είναι πως θα την χωθεί
ο νεανίας. Ή τώρα ή λίγο αργότερα θα τον χώσουν στα μηνιάτικα.
Α ρε καψερά νέα παιδιά που
ψάχνετε καμιά δουλίτσα στην Κεφαλονιά.
Δεν έχετε μωρέ “μπάρμπα στην
Κορώνη”.
-Θα κάνουν τίποτα;
με ρωτούν φίλοι γιά τις σκέψεις
που διατυπώνουμε.
Μα ασφαλώς όχι.
-Πρωτοχρονιά
γεννήθηκε ο Πατέρας μου. Ηταν
το 1924.
Πρόλαβε να μετέχει στον ΕΔΕΣ. Να
υπηρετήσει 4 χρόνια στον Εθνικό Στρατό. Να τραυματιστεί στον Γράμμο την
τελευταία ημέρα του εμφυλίου αλληλοσπαραγμού.
Έμεινε στο Νοσοκομείο άλλα 2
χρόνια σαν στρατιώτης.
Συνολικά 7 χρόνια ένοπλος.
Το Κράτος τον “τίμησε” εκ των
υστέρων. Τον διόρισε στην υψικάμινο στην Χαλυβουργική με αμοιβή 38 δραχμές.
Αρνήθηκε να λάβει σύνταξη
Εθνικής Αντίστασης ή τραυματία πολέμου.
Έζησε ελεύθερος και έφυγε από
την ζωή στα 72 του χρόνια.
Ενταφιάστηκε στην Σκάλα. Μαζί
του και τα θραύσματα του όλμου που παρέμειναν στο πόδι του όσο ζούσε.
Σημάδι, σήμα, μετάλλιο τιμής .
Ήταν Πρωτοχρονιά του 1924.
-Τους είδα τους Επίσημους
την Πρωτοχρονιά στην Λειτουργία
στην Μητρόπολη.
Μου ήρθε μια δυσφορία.
Με τις γραβάτες τους οι
Επίσημοι, πλουμιστοί και κορδωμένοι.
Μου θύμισαν τον μακαρίτη τον
γάλο μου τον Μπελμοντό που μας άφησε χρόνους.
Ήταν λίγοι και “λίγοι”.
-Αγάντα
Και καλή χρονιά.
Και αισιοδοξία.
Δεν θα είναι τα πράγματα πάντα έτσι.
.jpg)