Πήγα στο Λονδίνο οικογενειακά κατόπιν εντολών τους και «τοις κείνων
ρήμασι πειθόμενος».
Κόσμος, φως, ήχος, ζωντάνια.
Δεν πήγα σε κανένα Μουσείο ή
έκθεση.
Ούτε καν φωτογραφήθηκα στην πρόσοψη του Αρχαιολογικού
Μουσείου αφού μετά την φωτογράφιση εκεί του Θεόφιλου, ο τόπος φρουρείται, πιστεύω, προς αποφυγή τέτοιων αντιαισθητικών φαινομένων.
Περπάταγα όλη μέρα σαν την
άδικη κατάρα.
Όταν ξαφνικά συνάντησα έναν «Κεφαλονίτη» στο Λονδίνο.
Τον ενδοξότατο Στρατηγό Charles James Napier!
Ο Νάπιερ!
Ένα μεγαλοπρεπές άγαλμα στην
Πλατεία Τραφάλγκαρ, στο πιο εμβληματικό σημείο της Πόλης δίπλα στον Νέλσον!
Στάθηκα ευλαβικά προ ενός
σπουδαίου Πατριώτη μου.
Προ ενός Κεφαλονίτη που ακόμα
και τώρα μετά από 200 περίπου χρόνια υπάρχει και ζει στην μνήμη και την
συνείδηση μας.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου
Σημείωση: Μόνο ένα μέλος αυτού του ιστολογίου μπορεί να αναρτήσει σχόλιο.