ΤΟ ΛΑΘΟΣ

Τον Φεβρουάριο του 1982 εμείς “γκρεμίσαμε” το άγαλμα του Ιωάννη Μεταξά από την Κεντρική Πλατεία στο Αργοστόλι.

Υπήρξε και ομόφωνη απόφαση του Δημοτικού Συμβουλίου γιά την απομάκρυνση του αγάλματος προς “αποκατάσταση” μετά από τον βανδαλισμό που είχε υποστεί.

Εμείς όμως επιβάλαμε την απομάκρυνση.

Λέγαμε:

“Δικτάτορας,Γερμανόφιλος,κατέλυσε την δημοκρατία και στο κάτω-κάτω το “ΟΧΙ” το είπε ο Λαός”.

 

Το άγαλμα του Μεταξά δεν αποκαταστάθηκε ποτέ.

Σύρθηκε στην “Νερομάνα”,μέσα στα χορτάρια που το σκέπασαν,όπως το σκέπασε και η λήθη.

Αποτέλεσε στα χρόνια που πέρασαν απλώστρα γιά τον ρουχισμό της Παγώνας.

Εκεί η αξιαγάπητη Τσιγγάνα άπλωνε τα ρουχαλάκια της να στεγνώσουν. Πάνω στο άγαλμα του Μεταξά.

Και εμείς σιωπούμε.

Αναμετρηθήκαμε με τον Μεταξά και επιβάλαμε την ιδεολογική μας επιλογή.

Την επιβάλαμε όμως όχι στον ίδιο αλλά στο άγαλμα του.

Ήταν όμως λάθος.

 

ΤΑ “ΟΧΙ” ΤΑ ΘΈΛΟΥΝ ΟΙ ΛΑΟΙ ΑΛΛΑ ΤΑ ΛΕΝΕ ΟΙ ΗΓΕΤΕΣ

 

Γιουγκοσλαβία 1941.

25 Μαρτίου. Ο τότε Πρωθυπουργός της Γιουγκοσλαβίας  Τσφέτκοβιτς,με εντολή και του τότε Βασιλιά Παύλου,υπογράφει την Συνθήκη του Βερολίνου και προσχωρεί στον Άξονα.

Η ηγεσία της Γιουγκοσλαβίας είπε “ΝΑΙ”.

Οι Γιουγκοσλάβοι ξεσηκώθηκαν και μετά από 2 ημέρες ανέτρεψαν την Κυβέρνηση του “ΝΑΙ”,γιατί ο Λαός,η πλειοψηφία του ήθελε το “ΟΧΙ”.

Έτσι δεν φτάνει να θέλει ένας Λαός,πρέπει να υπάρχει και ικανή Κυβέρνηση να εκφράσει την Λαϊκή θέληση.

Στην Ελλάδα ο Ιωάννης Μεταξάς δεν υποτάχθηκε.

Αρνήθηκε την παράδοση της Χώρας στον Άξονα.

Είπε το “ΟΧΙ”που ήθελε ο Ελληνικός Λαός αλλά το διατύπωσε όπως  και όταν έπρεπε, ο Κυβερνήτης.

 

ΤΩΡΑ

Αυτοί που δεν έπρεπε,οι εκπρόσωποι της εγκληματικής οργάνωσης “χρυσή αυγή”, αποπειράθηκαν πριν λίγα χρόνια να πάρουν το άγαλμα του Μεταξά.

 

Ευτυχώς δεν το κατάφεραν.

Θα ήταν τραγικό η σύγχρονη έκφραση του Νεοναζισμού και του νεοφασισμού να θεωρεί ότι μπορεί να πρωταγωνιστεί απέναντι στην Ιστορία και σε αυτόν και όσους αντιστάθηκαν στον Ναζισμό και στους Φασίστες.

Τώρα όμως υπάρχει η υποχρέωση εμείς να σηκώσουμε το άγαλμα του Ιωάννη Μεταξά.

Εμείς το γκρεμίσαμε ,εμείς οφείλουμε να το σηκώσουμε ξανά.

Στο σημείο που θα επιλεγεί .

Αποκαθιστώντας και την Ιστορική αλήθεια.

Με μιά πινακίδα που θα έγραφε:

“Ιωάννης Μεταξάς

Πρωθυπουργός της Ελλάδας που αρνήθηκε την 28-Οκτωβρίου 1940 την παράδοση της Χώρας στις δυνάμεις του Άξονα.

Κατέλυσε την Δημοκρατία την 4η-Αυγούστου-1936”.

 

 

ΔΕΙΛΟΙ ΚΑΙ ΜΟΙΡΑΙΟΙ ΚΑΙ ΑΒΟΥΛΟΙ ΑΝΤΑΜΑ…

Ο μεγάλος Αλεξανδρινός ,ο Καβάφης ,δεν υπήρχε στην ζωή το 1940.

Είχε όμως προλάβει,προφητικά να γράψει το “μεγάλο ΟΧΙ”.

“σε μερικούς ανθρώπους έρχεται μιά μέρα που πρέπει το μεγάλο Ναι ή το μεγάλο Όχι να πούνε...”.

Στις 22-Δεκεμβρίου του 1940 στην εφημερίδα “Πρωία”ο Κώστας Βάρναλης γράφει με τον ίδιο τίτλο:

“το μεγάλο ΟΧΙ:

Το ΟΧΙ το είπε εν ονόματι του Ελληνικού Λαού ο κ.Πρόεδρος κι όλος ο Λαός φώναξε μαζί του χίλιες φορές το ΟΧΙ”.

Πρέπει να αποκαταστήσουμε τα πράγματα.

Να σηκώσουμε ξανά το άγαλμα ή αν αυτοί που διοικούν δεν τολμούν,τότε οφείλουν να το στείλουν στο χυτήριο.

Και να ζήσουμε ως τα έγραψε ο Βάρναλης:

“Δειλοί,μοιραίοι κι άβουλοι αντάμα,προσμένουμε ίσως κάποιο θάμα”