----------
«…δεν υπάρχει σκλαβιά που να εμποδίζει την Ελευθερία σου.
Όλα είναι στο κεφάλι σου.
Σπάστο και πέτα.
Ο ουρανός είναι απέραντος.
Υπάρχει μια γωνιά που σε περιμένει.
Βρες την.»
(από την ΑΠΌΔΡΑΣΗ του Περικλή Κοροβέση)
6 ΑΠΡΙΛΗ 1941
Η Ναζιστική Γερμανία κηρύσσει τον πόλεμο και εισβάλλει στην ήδη μαχόμενη κατά της Φασιστικής Ιταλίας Ελλάδα.
Ρούπελ και οχυρά.
7 Απριλίου: Βομβαρδίζεται ο Πειραιάς.
9 Απριλίου: Οι Γερμανοί στην Θεσσαλονίκη.
10 Απριλίου: Κατάρρευση. Οι Ήρωες της Αλβανίας καλούνται να παραδοθούν στους ηττημένους .Η ηγεσία του στρατεύματος αποδεικνύεται κατώτερη της στιγμής.
Οι Γερμανοί στις Θερμοπύλες. Οι «Σύμμαχοι» εγκαταλείπουν τον Μαχόμενο Ελληνικό Λαό στην τύχη του.
Οι Στρατηγοί της Αλβανίας διεκδικούν τον ρόλο του «Κούισλινγκ».
Η ακόμα ελευθέρα Κυβέρνηση υπακούοντας στις «συμμαχικές» εντολές αποφασίζει την Βύθιση του Στόλου, ώστε να μην πέσει στα χέρια των Γερμανών.
ΘΩΡΗΚΤΟ «ΓΕΩΡΓΙΟΣ ΑΒΕΡΩΦ»
Ο «Μπάρμπα-Γιώργος» των Ελλήνων, το «Seitan Papor», το «διαβολόπλοιο» για τους Τούρκους.
Το «Θωρηκτό Γεώργιος Αβέρωφ».
Το Πλοίο που απελευθέρωσε το Αιγαίο και τα Νησιά το 1912-13.
Ο νικητής της Έλλης και της Λήμνου.
Ο Τρόμος και φόβος των Τούρκων. Ο θριαμβευτής του Α Παγκοσμίου Πολέμου.
Ο «ΑΒΕΡΩΦ» που έφερε ξανά τους Έλληνες προ της Βασιλεύουσας .
Η Ελληνική Ιστορία και Περηφάνια.
Να βυθιστεί.
ΜΕΓΑΛΗ ΤΕΤΑΡΤΗ 16-ΑΠΡΙΛΙΟΥ-1941
Ο «ΑΒΕΡΩΦ» βρίσκεται έξω από τον Ναύσταθμο,στα «Ριζάδικα» στην Ελευσίνα, όταν έρχεται το μήνυμα
«Να βυθιστεί τιμητικά έξω από την Ψυτάλλεια».
Ξεκινά η προετοιμασία. Αφαιρούνται τα κλείστρα των πυροβόλων, συγκεντρώνονται και απομακρύνονται τα κειμήλια του πλοίου,οι περισσότεροι του πληρώματος παίρνουν φύλλο πορείας.
Θα μείνουν στο ΑΒΕΡΩΦ οι αναγκαίοι για το τέλος.
Για την βύθιση του πλοίου και της Ιστορίας.
Ο Κυβερνήτης του Πλοίου Πλοίαρχος Βλαχόπουλος αποβιβάζεται να διαβουλευθεί με την Διοίκηση.
Ένας ιδιόρρυθμος Πλοίαρχος:
Κάθε φορά που ανέβαινε στο πλοίο έφερνε μαζί του ένα σάκο με Ελληνικό Χώμα.
Όταν αποβιβαζόταν έρριπτε το χώμα στα ύφαλα.
Κάθε φορά το ίδιο :Ένα σάκο με χώμα της Πατρίδας.
Το είχε στην καρδιά του. Το ΑΒΕΡΩΦ δεν απέπλεε χωρίς να έχει μαζί του το «χώμα της Πατρίδας».
ΜΕΓΑΛΗ ΠΕΜΠΤΗ 17-ΑΠΡΙΛΙΟΥ-1941
Δεν το βαστά η καρδιά.
Δεν μπορεί συμβεί.
Ας βυθιστεί στην Μάχη. Πολεμώντας τον εχθρό. Ο Σημαιοφόρος Ηλιομαρκάκης σπάζει την ασφάλεια της οπλοθήκης και οπλίζονται οι Αξιωματικοί και οι Ναύτες που το πήραν απόφαση.
«Απόδραση. Φυγή προς την Ελευθερία».
Ο Πλωτάρχης Μηχανικός Αλέξανδρος Διαμαντής βάζει μπροστά τις μηχανές.
Διοικητής αναλαμβάνει ο Πλωτάρχης Πότης Δαμηλάτης.
Όσοι θέλουν να μείνουν πίσω αποβιβάζονται.
Ο Αρχιμανδρίτης Παπανικολόπουλος, νέος Σαμουήλ ,νέος Καψάλης και νέος Παπαφλέσσας.
ΜΕΓΆΛΗ ΠΑΡΑΣΚΕΥΗ 18-ΑΠΡΙΛΙΟΥ-1941.
Μέσα στην άφωτη νύχτα,μεσάνυχτα.
Καπνός και χαλάσματα.
Το «ΑΒΕΡΩΦ»κινά προς την Δόξα.
Στην Ψυτάλλεια η φρουρά δεν ανοίγει το «φράγμα».
Το πλήρωμα θα το κάνει μόνο του.
Ούτε η σκλαβιά,ούτε η βύθιση αξίζει στο «ΑΒΕΡΩΦ».
Θα περάσει.
Ούτε το Γερμανικό ναρκοπέδιο θα τον σταματήσει.
«ΑΒΕΡΩΦ:
00.55 Λύσαμε.
01:28 Διάπλους Ναυστάθμου.
01:55 Φράγμα Ψυτάλλειας- Κυνοσάργους».
ΝΑΥΣΤΑΘΜΟΣ:
02:45 Εξορκίζω υποταγή… Αγκυροβολήσατε.
ΑΒΕΡΩΦ
02:57Απαντες επιθυμούσι συνέχεια πλου.Παρακαλώ επιτρέψατε.
ΝΑΥΣΤΑΘΜΟΣ
03:07 Πλους αδύνατος…καταστροφή σας βεβαία… εξορκίζω αγκυροβολήσατε… αποστέλλω
Κυβερνήτη»
ΑΒΕΡΩΦ
03:15 Κρατήσατε Πλοίο. Επιβίβαση Πλοιάρχου Βλαχόπουλου»
Ήταν ήδη στις Φλέβες το ΑΒΕΡΩΦ όταν μέσα στην νύχτα πλησιάζει μια βενζινάκατος .
Σε στάση προσοχής ο εκτελών χρέη Κυβερνήτη κατά την «ανταρσία» Πλωτάρχης Δαμηλάτης, υποδέχεται και απευθύνεται στον Πλοίαρχο Βλαχόπουλο:
«Έπραξα το καθήκον μου ,όπως όριζε η συνείδηση μου…».
Κανείς δεν ήξερε τις προθέσεις του Βλαχόπουλου. Όλοι θεωρούσαν πως επιβιβάζεται για να επαναφέρει το Πλοίο στο τόπο της αυτοβύθισης.
«Θα έρθω μαζί σας. Έφερα χώμα από την Πατρίδα».Απαντά ο Βλαχόπουλος
ΑΒΕΡΩΦ
04:30 «Επέβη Κυβερνήτης Πλοίαρχος Βλαχόπουλος υπό τις ζωηρές επευφημίες Πληρώματος Πάντες πειθαρχούν πλέομεν Αργολικόν αναμένομεν διαταγάς…»
ΝΑΥΣΤΑΘΜΟΣ
08:55 «Ο Θεός μαζί σας»
ΜΕΓΑΛΟ ΣΑΒΒΑΤΟ 19-ΑΠΡΙΛΙΟΥ-1941 :
Ο ΔΡΟΜΟΣ ΠΡΟΣ ΤΗΝ ΑΝΑΣΤΑΣΗ
Επιτάφιος μέσα στην νύχτα, πλέοντας την Κυνουρία και τα βουνά της Τσακωνιάς.
Ο Αρχιμανδρίτης Παπανικολόπουλος έψαλε τους Επιτάφιους Ύμνους σε όλα τα μέρη του πλοίου εμψυχώνοντας.
«Εμπρός παιδιά μου. Έχουμε μαζί μας τον Χριστό και την Παναγία. Άντε και φτάνουμε»
Πέρασε ο ΑΒΕΡΩΦ το φλεγόμενο Αιγαίο και το Μεγάλο Σάββατο έφτασε στο κατεστραμμένο Λιμάνι της Σούδας στην Κρήτη.
Τα απομεινάρια του Ελληνικού Στόλου το «Ήφαιστος», τα υποβρύχια «Γλαύκος» και «Κατσώνης», το «Ασπίς» και το «Νίκη» ήταν εκεί.
Ότι είχε απομείνει από την Ελλάδα.
Μετά την πτώση της Κρήτης, ο ΑΒΕΡΩΦ ήταν η «Ελεύθερη Ελλάδα».
Με περηφάνια, ο Ένδοξος ΑΒΕΡΩΦ,η Τιμή του Ελληνισμού την μέρα της Ανάστασης φτάνει στην Αλεξάνδρεια.
Στις 20 Απριλίου του 1941.
Στο Πάσχα των Ελλήνων.
ΠΑΝΤΑ ΘΑ ΥΠΑΡΧΟΥΝ ΗΡΩΕΣ ΚΑΙ ΠΑΝΤΑ «ΠΡΟΔΟΤΕΣ»
Εκεί στην Αλεξάνδρεια με απόφαση των Άγγλων παραπέμφθηκαν σε Ναυτοδικείο οι Ήρωες της «Ανταρσίας του ΑΒΕΡΩΦ».
Αυτοί που έσωσαν την Ιστορία του Πολεμικού Ναυτικού, το Πλοίο και την Τιμή της Πατρίδας.
Ο Σημαιοφόρος Ηλιομαρκάκης αποτάχθηκε.
Ο Μηχανικός Διαμαντής τέθηκε σε διαθεσιμότητα. Ο Διαμαντής που ήταν μηχανικός στο ΕΛΛΗ την ημέρα της άνανδρης βύθισης στην Τήνο.
Ο Πλωτάρχης Δαμηλάτης υποχρεώθηκε σε παραίτηση.
Πάντα θα υπάρχουν Ήρωες και πάντα «προδότες».
Δεν μπορούσε να γίνει διαφορετικά σε μια Πατρίδα που δίκασε σε Θάνατο τον Κολοκοτρώνη, που εξόρισε τον Καραϊσκάκη, που σκότωσε τον Ανδρούτσο.
ΕΠΙΣΤΡΟΦΗ
Ο «ΑΒΕΡΩΦ» έπρεπε να ζήσει.
Έπρεπε να επιστρέψει.
Είχε ακόμα να επιτελέσει το καθήκον απέναντι στο Έθνος.
Το 1944 φτάνει στον Πειραιά η Ελληνική Κυβέρνηση υπό τον Γεώργιο Παπανδρέου.
Επιστρέφει η Σημαία,να υψωθεί ξανά στην Ακρόπολη.
Στον Βράχο.
Το «ΑΒΕΡΩΦ» μετέφερε την Ελευθέρα Κυβέρνηση στην Ελευθέρα Ελλάδα.
Ηταν το ταξίδι της επιστροφής από την Αλεξάνδρεια.
Και από εκεί στα Δωδεκάνησα.
Πλέει στην Ρόδο για την ενσωμάτωση της Δωδεκανήσου.
Ήταν το μόνο ταξίδι που χρώσταγε στο Αιγαίο.
ΑΒΑΝΤΙ ΜΑΕΣΤΡΟ
Στην «ανταρσία του Αβέρωφ» εκείνη την Μεγάλη Εβδομάδα και εκείνη την Ανάσταση του 1941 μετείχε και ο Αρχιμουσικός, μετέπειτα Διευθυντής της Σχολής Μουσικών του Ναυτικού, Υποπλοίαρχος Σταύρος Καγκελάρης.
Γεννήθηκε στο Αργοστόλι το 1897,γιός του Αναστάση Καγκελάρη (Τατάνη) και της Τζόγιας Αννίνου από την Κορωνή.
Ο Σταύρος Καγκελάρης γύρισε πίσω το 1944,στο ταξίδι της επανόδου του ΑΒΕΡΩΦ μαζί με την Ελληνική Κυβέρνηση της Ελευθέρας Ελλάδας.
Στο ίδιο ταξίδι της φυγής προς την ελευθερία καταγράφονται οι ναύτες Γ.Σταμούλης,Π. Κολαίτης και Σ.Ζερβός χωρίς να γνωρίζω την καταγωγή τους.
Το γράφω προχωρώντας προς την Ανάσταση.
Το Πάσχα είναι διαφορετικά.
Το γράφω για τους Κεφαλονίτες της Θάλασσας.
Για τις Θάλασσες τις ίδιες.
Στην Μνήμη του Γεωργίου Κουρκουμέλη(Πασπάλη), του «θείου Γιώργου» που υπηρέτησε στο «ΑΒΕΡΩΦ».
Σε Ανάμνηση των αλησμόνητων Κυριακάτικων επισκέψεων με τα μικρά τότε παιδιά μας στο Μουσείο «ΑΒΕΡΩΦ»στο Τροκαντερό.
Χρόνια πολλά. Ελεύθερα και Ελεύθεροι.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου
Σημείωση: Μόνο ένα μέλος αυτού του ιστολογίου μπορεί να αναρτήσει σχόλιο.