Μόλις έμαθα ότι έφυγε ο Παναγής Σιμωτάς.
Ένας σπουδαίος άνθρωπος.
Πρόξενος στο Βελιγράδι την περίοδο του Πολέμου το 1994.
Αντί στεφάνου:
Εκεί στις 28 Οκτωβρίου το 1994 πάω στο Βελιγράδι με την Πόπη και τον Μπάμπη τον Ρωμάνο.
Έχει προηγηθεί η αποστολή βοήθειας από την Κεφαλονιά στο Doboj που σήμερα είναι στη Βοσνία.
Μια τεράστια αποστολή βοήθειας.
Είχαμε στείλει με ειδική άδεια και Μορφίνη.
Μεγάλη ποσότητα μορφίνης για χρήση στο Νοσοκομείο του Doboj.
Θυμάμαι κόστιζε 0.7 του Γερμανικού Μάρκου κάθε μονάδα στην αγορά.
Δεν πήγα με την αποστολή αλλά είχα επικοινωνήσει με τον Πρόξενο αν ήταν δυνατό να παρακολουθήσει την κατάληξη αυτής της μορφίνης,γιατί είχα μέσα μου την ανησυχία μήπως πέσει σε «νύχια επιτήδειων».
Ήταν Πόλεμος, το λαθρεμπόριο σάρωνε και μαζί οι πλιατσικολόγοι.
Όταν λοιπόν φτάσαμε στο Βελιγράδι ,ο Παναγής μας περίμενε στο Αεροδρόμιο.
Το βράδυ φαί:
«Τι έγινε κυρ Παναγή η μορφίνη;»
Ρώτησα.
«Πουλήθηκε όλη στην μαύρη αγορά 10 μάρκα η δόση» μου είπε.
Έπεσα στα μαύρα πανιά.
Με είδε και μου είπε:
«Να είσαι ρεαλιστής. Είναι Πόλεμος.Την πούλησαν αυτοί που διοικούν το Νοσοκομείο, αυτοί που διοικούν τον Δήμο.Ναι είναι βαρύ. Αλλά να ξέρεις πως ο κόσμος είναι χαρούμενος.Και ας πλήρωσαν στην μαύρη αγορά. Είναι χαρούμενοι γιατί βρήκαν μορφίνη την στιγμή που την ήθελαν και την είχαν ανάγκη. Και είναι δυο φορές χαρούμενοι γιατί ήξεραν πως αυτή η μορφίνη ήλθε από την Ελλάδα. Από τους Έλληνες. Στον Πόλεμο δεν χωράν τα συναισθήματα»
Ο Παναγής ο «Πρόξενος» είχε δίκιο.
Βοήθησε και μας βοήθησε τότε στην Γιουγκοσλαβία.
Βοήθησε κόσμο.
Τίμησε την Ελλάδα και τους Έλληνες.
Και την Κεφαλονιά, τους Πρόννους.
Τον Πόρο.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου
Σημείωση: Μόνο ένα μέλος αυτού του ιστολογίου μπορεί να αναρτήσει σχόλιο.